Вікіпедыя

Нічыпар Якаўлевіч Наталевіч

дзяржаўны дзеяч БССР

Нічы́пар Я́каўлевіч Натале́віч (17 (4) мая 1900, Орша — 28 сакавіка 1964) — дзяржаўны дзеяч Беларускай ССР, Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага савета БССР (1938—1948).

Нічыпар Якаўлевіч Наталевіч
Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага савета БССР
27 ліпеня 1938 — 17 сакавіка 1948
Пераемнік Васіль Іванавіч Казлоў
в. а. Старшыні Цэнтральнага выканаўчага камітэта БССР
14 лістапада 1937 — 25 ліпеня 1938
Папярэднік Міхаіл Восіпавіч Стакун
Пераемнік пасада скасаваная
Нараджэнне 4 мая 1900(1900-05-04)
Орша, Беларуская ССР
Смерць 28 сакавіка 1964(1964-03-28) (63 гады)
Месца пахавання
Партыя
Дзейнасць палітык
Гады службы 1919—1937
Узнагароды
Ордэн Леніна
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

У 1917—1919 гадах працаваў канторшчыкам у паштовым аддзяленні Оршы.

Удзельнічаў у грамадзянскай вайне. У 1919—1937 гадах у Чырвонай Арміі: у 1919 годзе чырвонаармеец 2-га Віцебскага запаснога стралковага палка, у 1919—1920 гадах пісьмокіроўца базісна-інжынернага склада 5-й арміі  (руск.) (бел. Усходняга фронту. У 1920—1921 гадах служыў справаводам Пермскага акруговага ваенна-інжынернага склада, а ў 1921—1922 гадах сакратаром ваенкама акруговага ваенна-інжынернага кіравання Прыуральскай ваеннай акругі  (руск.) (бел..

У 1922 годзе Н. Наталевіча прымаюць у Расійскую камуністычную партыю (бальшавікоў) і пераводзяць на службу ў Заходнюю ваенную акругу: інструктар-арганізатар, а затым — справавод Палітычнага кіравання. У 1924—1926 гадах — курсант ваенна-палітычнай школы ў Заходняй ваеннай акрузе.

У 1927 годзе Н. Наталевіча прызначаюць палітруком роты 97-га стралковага палка 33-й стралковай дывізіі  (руск.) (бел. Беларускай ваеннай акругі, а ў 1928 — палітруком палкавой школы.

У 1932 годзе Наталевіч становіцца інструктарам пры палітаддзеле штаба 6-га стралковага корпуса Беларускай ваеннай акругі. У 1934 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію імя Талмачова ў Ленінградзе. У 1937 годзе яго прызначаюць памочнікам палітрука 110-га стралковага палка 37-й стралковай дывізіі Беларускай ваеннай акругі, а затым прысвойваюць званне батальённага камісара і прызначаюць начальнікам палітаддзела 50-й стралковай дывізіі  (руск.) (бел. гэтай жа ваеннай акругі.

Пасля арышту кіраўніка ЦВК БССР М. В. Стакуна ў кастрычніку 1937 года, з 14 лістапада 1937 па 25 ліпеня 1938 года выконваў абавязкі старшыні ЦВК БССР. З 27 ліпеня 1938 па 16 сакавіка 1948 года — Старшыня Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

У 1937—1947 гадах (на XVI—XVIII з’ездах Кампартыі БССР) выбіраўся членам ЦК КП(б)Б, а з студзеня 1938 года да снежня 1947 года — членам Бюро Цэнтральнага камітэта КП(б)Б.

24 сакавіка 1944 года аб’явіў, што ў адпаведнасці з лініяй Керзона да Польшчы адыходзіць «большасць раёнаў Беластоцкай вобласці».

З студзеня 1945 года Наталевіч з’яўляецца старшынёй Камісіі па ўвекавечанні памяці загінуўшых воінаў Чырвонай Арміі і партызан у Вялікай Айчыннай вайне за вызваленне Беларусі.

У 1948—1956 гадах Нічыпар Якаўлевіч Наталевіч знаходзіўся на адказных пасадах у Пензенскай вобласці. У 1956—1960 гадах — на гаспадарчай рабоце ў Мінску, Баранавічах і Брэсце.

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР I-га (1937—1946) і II-га (1946—1950) склікання. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1938—1951 гадах.

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Нічыпар_Якаўлевіч_Наталевіч&oldid=4495942"