Андрэй Аляксеевіч Трафімук

Андрэй Аляксеевіч Трафімук
Андрэй Аляксеевіч Трафімук
Дата нараджэння	3 (16) жніўня 1911
Месца нараджэння	Федзькавічы, Кобрынскі павет, Гродзенская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	24 сакавіка 1999 (87 гадоў)
Месца смерці	Новасібірск, Новасібірская вобласць, Расія;
Месца пахавання	Yuzhnoye Cemetery[d];
Грамадзянства	Расійская імперыя; Расійская рэспубліка; РСФСР[d]; СССР; Расія;
Род дзейнасці	геолаг
Навуковая сфера	геалогія
Месца працы	Новасібірскі дзяржаўны ўніверсітэт;
Навуковая ступень	доктар геолага-мінералагічных навук (1949)
Навуковае званне	прафесар,; акадэмік АН СССР (1958); акадэмік РАН (1991)
Альма-матар	Казанскі ўніверсітэт;
Вядомы як	заснавальнік Інстытута геалогіі і геафізікі СА РАН
Партыя	КПСС;
Член у	Расійская акадэмія навук; Акадэмія навук СССР[d];
Прэміі
	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» IV ступені
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэй Аляксеевіч Трафімук (3 (16) жніўня 1911, вёска Федзькавічы, цяпер Жабінкаўскі раён, Брэсцкая вобласць — 24 сакавіка 1999, Новасібірск) — савецкі і расійскі навуковец беларускага паходжання ў галіне геалогіі і разведкі нафтавых і газавых радовішчаў, доктар геолага-мінералагічных навук, акадэмік Акадэміі навук СССР і акадэмік Расійскай акадэміі навук.

Сыграў адметную ролю ў асваенні «Другога Баку», заснаваў Інстытут геалогіі і геафізікі СА РАН, у ліку першых акадэмікаў пераехаў з Масквы, дзе быў дырэктарам інстытута, у акадэмгарадок у Новасібірску. Грамадзянская пазіцыя А. А. Трафімук не дазволіла прыняць ордэн «За заслугі перад Айчынай», якім ён быў узнагароджаны па ўказе Прэзідэнта РФ у лютым 1998 года, у знак нязгоды з палітыкай дзяржавы ў адносінах да сваіх грамадзян^{[крыніца?]}.

Біяграфія правіць

Нарадзіўся жніўні 16 (3 жніўня па старым) 1911 у вёсцы Федзькавічы Кобрынскага павета Гродзенскай губерні, цяпер у складзе Жабінкаўскага раёна Брэсцкай вобласці Беларусі.

З 1929 года ён вучыўся на геалагічным факультэце Казанскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Адначасова з 1930 года працаваў начальнікам навукова-даследчай партыі, якая займалася вывучэннем жалезных руд і баксітаў Урала. Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1933 годзе завочна навучаўся ў аспірантуры Казанскага ўніверсітэта. У 1938 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю.

Званні правіць

Герой Сацыялістычнай Працы (24.01.1944^[1]);
Лаўрэат Сталінскай прэміі (1946, 1950);
Лаўрэат прэміі АН СССР імя А. П. Карпінскага;
Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР;
Заслужаны дзеяч навукі Якуцкай АССР, башкірскай АССР, бурацкай АССР;
Ганаровы нафтавік Міннафтапрама СССР;
Ганаровы разведчык нетраў;
Ганаровы акадэмік РАЕН;
Ганаровы член Расійскай экалагічнай акадэміі;
Ганаровы грамадзянін Новасібірска.

Памяць правіць

У 2000 годзе Аб’яднанаму інстытуту геалогіі, геафізікі і мінералогіі СА РАН прысвоена імя акадэміка А. А. Трафімука.
Імя Героя прысвоена вуліцы ў Новасібірскім Акадэмгарадку.

Зноскі

↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда работникам нефтяной промышленности» от 24 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 3 февраля (№ 6 (266)). — С. 1

Літаратура правіць

Трафімук Андрэй Аляксеевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).

Спасылкі правіць

Андрэй Аляксеевіч Трафімук на сайце «Героі краіны»
Профіль Андрэя Аляксеевіча Трафімука на афіцыйным сайце РАН
Фатаграфія Трафімук А. А. Архівавана 5 сакавіка 2016.
Помнік геолагу-вучонаму. Архівавана 10 сакавіка 2016. // Часопіс «Наука в Сибири», № 32-33 (2767—2768), 19 жніўня 2010

[1] Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Социалистического Труда работникам нефтяной промышленности» от 24 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 3 февраля (№ 6 (266)). — С. 1

[1]