Андрэй Генадзевіч Лясюк

Андрэй Лясюк
Андрэй Лясюк
Поўнае імя	Андрэй Генадзевіч Лясюк
Нарадзіўся	14 красавіка 1983 (41 год); Пінск, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	177 см
Вага	74 кг
Пазіцыя	нападнік
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Стэнлес
Пасада	галоўны трэнер
Клубная кар’ера
Трэнерская кар’ера
2022—	Стэнлес (Пінск)
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 17 жніўня 2022. ;

Андрэй Лясюк (нар. 14 красавіка 1983, Пінск) — беларускі футбаліст (нападнік) і трэнер. У цяперашні час працуе галоўным трэнерам пінскага «Стэнлеса».

Клубная кар’ера правіць

Пачаў кар’еру ў Пінску, гуляў потым за розныя клубы. Найбольш праявіў сябе ў складзе магілёўскага «Дняпра», найлепшым бамбардзірам якога стаў у сезоне 2009.

«Нёман» правіць

У сакавіку 2012 года падпісаў кантракт з гродзенскім «Нёманам». Пачынаў сезон 2012 на лаўцы запасных, але пазней стаў асноўным нападнікам «Нёмана», выцесніўшы Ігара Крывабока. Асабліва выдатна праявіў сябе ў канцы сезона 2012, калі забіў 5 галоў у 5 апошніх матчах, што дазволіла «Нёману» заняць выніковае пятае месца.

У студзені 2013 года заключыў новы кантракт з «Нёманам». Сезон 2013 распачынаў асноўным нападнікам, але ў маі быў выцеснены Мілашам Лачным. Пасля таго як Лачны ў ліпені 2013 года пакінуў «Нёман», Лясюк вярнуўся ў аснову, але ўжо ў жніўні атрымаў траўму, з-за якой выбыў да канца сезона. У лістападзе 2013 года кантракт з «Нёманам» быў разарваны^[2].

«Хваля» правіць

У сакавіку 2014 года, аправіўшыся ад траўмы, накіраваўся на прагляд у пінскую «Хвалю»^[3]. 1 красавіка 2014 года заключыў пагадненне з пінчукамі^[4]. У складзе «Хвалі» стаў асноўным нападнікам і трывала вызначаўся галамі, што дазволіла неўзабаве ўзначаліць спіс бамбардзіраў Першай лігі. У ліпені 2014 года адправіўся на прагляд ва ўзбекскі «Наўбахор», але не падышоў гэтаму клубу^[5]. Пасля вяртання ў Беларусь, аднак, адмовіўся далей выступаць за «Хвалю».

«Гарадзея» правіць

У канцы ліпеня 2014 года перайшоў у «Гарадзею»^[6]. Стаў асноўным іграком «цукровых», за паўсезона згуляў у 10 матчаў і забіў 4 гола, але клуб здолеў заняць толькі 6 месца ў Першай лізе. У верасні і кастрычніку 2014 года не гуляў з-за траўмы.

У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй»^[7]. Па выніках сезона 2015 дапамог «Гарадзеі» выйсці ў Вышэйшую лігу. У студзені 2016 года пакінуў клуб^[8].

Літва правіць

У сакавіку 2016 года праходзіў прагляд у «Нафтане», але бакі не дамовіліся аб умовах кантракту^[9]. У выніку ў першай палове 2016 года Андрэй заставаўся без клуба, а ў жніўні стаў іграком «Каўна Жальгірыса»^[10].

Па заканчэнні сезона 2016 пакінуў каўнаскі клуб. У лютым 2017 года знаходзіўся ў стане «Хвалі», якая прапанавала нападніку кантракт^[11], аднак іграком пінскага клуба не стаў. У выніку, сезон 2017 распачаў у складзе клуба другога літоўскага дывізіёна «Нявежыс»^[12].

«Ліда» і «Белшына» правіць

У студзені 2018 года вярнуўся ў Беларусь, стаўшы іграком «Ліды»^[13]. Замацаваўся як трывалы ігрок асновы лідчан, з 8 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды ў сезоне. У студзені 2019 года пакінуў лідскі клуб^[14].

У сакавіку 2019 года пасля прагляду стаў іграком бабруйскай «Белшыны»^[15]. Здолеў стаць адным з асноўных ігракоў, быў капітанам каманды, дапамог ёй выйсці ў Вышэйшую лігу, з 12 галам стаў другім бамбардзірам каманды. Па заканчэнні сезона пакінуў бабруйскі клуб.

У сакавіку 2020 года зноў падпісаў кантракт з «Лідай»^[16]. Пачынаў сезон, выходзячы на замену, але хутка замацаваўся ў стартавым складзе каманды.

«Стэнлес» правіць

У сакавіку 2021 года стаў іграком пінскага «Стэнлеса»^[17], дзе быў асноўным нападнікам. Па заканчэнні сезона 2021 пакінуў каманду і завяршыў кар’еру.

У жніўні 2022 года быў прызначаны галоўным трэнерам «Стэнлеса»^[18].

Дасягненні правіць

03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2009
Уладальнік Кубка Беларусі: 2011
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі (2): 2006, 2019

Статыстыка выступленняў правіць

Сезон	Дывізіён	Клуб	Матчы	Галы
2001	Д1	Дынама	2	0
2002	Д1	Дынама	5	1
2003	Д1	Дынама	25	3
2004 (1)	Д1	Дынама	0	0
2004 (2)	Д3	Пінск-900	13	18
2005	Д1	Нёман	22	4
2006 (1)	Д2	Хваля	8	6
2006 (2)	Д2	Мінск	14	4
2007 (1)	Д1	Мінск	6	2
2007 (2)	Д1	Дняпро	5	2
2008	Д1	Дняпро	17	3
2009	Д1	Дняпро	20	8
2010	Д1	Дняпро	8	4
2011 (1)	Д1	Гомель	11	0
2011 (2)	Д1	Дняпро	12	3
2012	Д1	Нёман	23	8
2013	Д1	Нёман	20	1
2014 (1)	Д2	Хваля	12	8
2014 (2)	Д2	Гарадзея	10	4
2015	Д2	Гарадзея	25	9
2016 (2)	Д1	Каўна Жальгірыс	9	0
2017	Д2	Нявежыс	27	9
2018	Д2	Ліда	26	8
2019	Д2	Белшына	25	12
2020	Д2	Ліда	19	5
2021	Д3	Стэнлес	14	11

Зноскі

[club-2] Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 17 жніўня 2022.

[_415cf378df1f7697-1] Andrey Lyasyuk // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>

[3] Андрей Лясюк покинул "Неман"

[4] Андрей Лясюк находится на просмотре в "Волне"

[5] "Волна" подписала Лясюка и Климихина и рассталась с Мытником

[6] Лясюк не подошел узбекскому «Навбахору»

[7] Андрей Лясюк и Роман Морозов перешли в "Городею"

[8] Семеро футболистов продлили контракты с "Городеей"

[9] "Городею" покинуло восемь футболистов

[10] Андрей Лясюк и "Нафтан" не договорились по контракту

[11] Лясюк дебютировал за каунасский "Жальгирис"

[12] Дмитрий Градобоев перешел в «Белшину», Гриневич и Андрей Луцевич завершили карьеры

[13] 2017 04 06 Kėdainių "Nevėžis" pristatė 2017 metų komandą (foto)

[14] Лесько, Лясюк, Ковалюк и еще три игрока подписали контракты с "Лидой"

[15] Лясюк покинул "Лиду"

[16] 35-летний Лясюк перешел в "Белшину"

[17] Лясюк подписал соглашение с "Лидой"

[18] 37-летний Лясюк трудоустроился в "Стэнлесе"

[19] Андрей Лясюк возглавил "Стэнлес"

[1]

[* 1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]