Альберт Канстанцінавіч Зензін
Альберт Канстанцінавіч Зензін (4 мая 1940, Новасібірск — 17 чэрвеня 1984, Мінск) — беларускі архітэктар. Муж архітэктара Людмілы Мікалаеўны Зензінай.
| Альберт Канстанцінавіч Зензін | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 4 мая 1940 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 17 чэрвеня 1984 (44 гады) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Член у | |
| Уплыў | Віталь Сямёнавіч Масленікаў[d] і Барыс Іосіфавіч Аглы |
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Скончыў у 1964 годзе архітэктурны факультэт Новасібірскага інжынерна-будаўнічага інстытута імя В. У. Куйбышава (выкладчыкі Віталь Сямёнавіч Масленікаў, Барыс Іосіфавіч Аглы, Уладзімір Борзат). У 1964—1970 гадах архітэктар, галоўны архітэктар майстэрні ў Іркуцкім Прамбудпраекце ў Іркуцку; у 1970—1974 гадах галоўны архітэктар архітэктурна-будаўнічага аддзела ў праектна-тэхналагічным інстытуце «Белмясцпрампраект» у Мінску; у 1974—1984 гадах галоўны архітэктар праектаў, кіраўнік архітэктурна-канструктарскай майстэрні АКМ-5 у праектным інстытуце «Белдзяржпраект»[1].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1970 года[2].
Творчасць правіць
Асноўныя працы ў Расіі: праект будынка рэстарана «Алмаз» у Іркуцку (у сааўтарстве); праект Усходне-Сібірскага вогнетрывалага завода, перадзаводскага комплексу (1966—1968); праект будынка заводакіраўніцтва «Іркуцккабель» (1967—1968), праект будынка заводакіраўніцтва перадзаводскага комплексу Новасібірскага электролізнага завода (НовЭЗ) у Лінёве (1968—1970); праекты будынкаў цэхаў і адміністрацыйна-бытавых карпусоў Брацкага алюмініевага завода (1968)[1].
Асноўныя працы ў Беларусі: навучальна-вытворчае прадпрыемства па вул. Маладзёжнай (1972)[2], будынак УВП глухіх па вул. Гусоўскага ў Мінску (пабудаваны ў 1976); фабрыка мастацкіх вырабаў у Слоніме (пабудавана ў 1973, сааўтар арх. Дайнека); інжынерна-бытавы корпус Мінскай шпалернай фабрыкі па вул. Шпалернай (1974); школа па навучанні замежных спецыялістаў (пабудавана ў 1980); ГПТВ-48 па вул. Ванеева (пабудавана ў 1981); рэспубліканская школа спартыўнага профіля па вул. Філімонава (пабудавана ў 1982) — усе ў Мінску; дом быту ў г.п. Жодзіна (пабудаваны ў 1982); яхт-клуб на Заслаўскім вадасховішчы пад Мінскам (1979, праект не рэалізаваны; у сааўтарстве з С. І. Федчанкам і М. М. Піраговым); дом адпачынку «Беларусь» у г. п. Ждановічы, рэканструкцыя сталовай у Івянцы, вопытна-вытворчая база МПІТІ[удакладніць]; Рэспубліканскі Дом тэхнічнай творчасці навучэнцаў прафтэхвучылішчаў у Мінску (пабудаваны ў 1986, у сааўтарстве з М. С. Навумавым і У. Ф. Даніленка); станцыі «Плошча Якуба Коласа» (1984, сааўтары архітэктар М. Пірагоў, мастакі Г. Жарын, Ю. Багушэвіч), «Акадэмія навук» (пабудавана ў 1984, сааўтары архітэктар М. Пірагоў, мастакі В. Чурыла, С. Сакалоў) Мінскага метрапалітэна; удзельнічаў у распрацоўцы праекта Палаца Рэспублікі на Кастрычніцкай плошчы Мінска (пабудаваны 1988, у складзе аўтарскага калектыва)[1].
Аўтар шматлікіх жывапісных работ — акварэлі, графіка[1].
Зноскі
- ↑ а б в г Зензин Альберт Константинович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- ↑ а б Зензин Альберт Константинович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
Літаратура правіць
- Зензин Альберт Константинович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
- Зензин Альберт Константинович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)