Біятыт

Біяты́т — мінерал з групы слюд, жалезіста-магнезіяльная слюда групы ліставых сілікатаў K(Mg, Fe)₃Si₃AlO₁₀ (OH, F)₂. Утрымлівае шмат дамешкаў (Ti, Na, Li, Mn, Ba, Sr, Ce). Назва мінерала паходзіць ад прозвішча французскага вучонага Ж. Б. Біо (фр.: Jean-Baptiste Biot).

Біятыт
Формула	K(Mg, Fe)3(Si3AlO10)(OH, F)2
Прымесь	Ti, Na, Li, Mn, Ba, Sr, Ce
Сінгонія	манаклінная
Цвёрдасць	цвёрдасць па шкале Маоса 2—3
Шчыльнасць	2800—3400 г/см³

Малекулярная маса 433,53. Крышталі таблітчастыя. Колер ад чарнавата-бурага да бура-зялёнага ў тонкіх лісточках. Бляск шкляны. Мінерал гнуткі. Цвёрдасць 2—3 па шкале Моаса. Шчыльнасць 2800—3300 кг/м³. Пародаўтваральны мінерал вывергнутых і некаторых метамарфічных горных парод. У выніку працяглага хімічнага выветрывання біятыт цалкам раскладаецца, утвараючы гідравокісы жалеза і гліністыя мінералы. Цалкам раскладаецца ў канцэнтраванай сернай кіслаце.

Радовішчы

Радовішчы крышталічнага біятыту знойдзены на Урале, у Францыі, Германіі, Канадзе, Танзаніі. Буйныя ліставатыя агрэгаты вядомыя ў Нарвегіі.

Літаратура

• Аношка Я. І. Біятыт // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 1. Ааліты — Гасцінец / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — 575 с., іл. — 10 000 экз.

Спасылкі

• Биотит // КаталогМинералов. RU (руск.)
• Biotite Mineral Data // Mineralogy Database (англ.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Біятыт