Гелена Скі́рмунт (5 лістапада 1827, в. Калоднае Пінскага павета, цяпер Столінскі раён — 1 лютага 1874) — мастачка і скульптар. З роду Скірмунтаў.

Гелена Скірмунт
Фатаграфія
Дата нараджэння 5 лістапада 1827(1827-11-05)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 1 лютага 1874(1874-02-01)[3] (46 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Аляксандр Скірмунт
Маці Гартэнзія з Ордаў[d]
Муж Казімір Маўрыцый Сымон Скірмунт
Дзеці Канстанцыя Скірмунт і Казіміра Браніслава са Скірмунтаў[d]
Род дзейнасці мастачка, скульптарка
Жанр партрэт
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

 
Крыж перад францысканскім касцелам у Пінску
 
Аўтапартрэт, які захоўваецца ў Вільнюскай карціннай галерэі

Нарадзілася ў сям’і пінскага павятовага харунжага (1814—1817) і пінскага павятовага маршалка (1823—1829) Аляксандра Тамашавіча Скірмунта (1794—1847) і Гартэнзіі Міхалаўны Орды, шлюб якіх адбыўся ў 1825 годзе. З’яўлялася пляменніцай Напалеона Орды. Яе бацька валодаў значнымі зямельнымі валоданнямі ў Пінскім павеце: маёнтак Калоднае — у 1814 налічваў 118 рэвізскіх душ; і маёнтак Рухч — у 1834 годзе налічваў 621 душу, а ў 1841 годзе — 817.

Пачала вучыцца мастацтву ў Вільні ў Вікенція Дмахоўскага[4]. У 1844—1845 гадах падарожнічала па Еўропе (у т.л. Берлін, Парыж). Малявала партрэты, пейзажы, абразы для касцёлаў. Як скульптар выканала шмат распяццяў, медальёны з партрэтамі, у т.л. І. Лялевеля, Ю. Крашэўскага.

У 1863 годзе за спробу даставіць дэпешу Р. Траўгуту арыштавана і саслана ў Тамбоў. Пасля жыла ў Крыме. У апошнія гады жыцця працавала ў гістарычным жанры (гіпсавыя плакеты «Міндоўг», «Гедзімін», гістарычныя шахматы ў выглядзе войска Яна III Сабескага і туркаў і інш.). Вяла дзённік, які часткова апублікаваны Б. Ф. Залескім разам з лістамі пад назвай «3 жыцця літвінкі, 1827—1874» (1876).

 
Надмагільны помнік на Старых могілках у Пінску, злева магіла мужа, справа — маці
 
Памятны знак Гелене Скірмунт у Калодным

Пахавана на Старых могілках у Пінску, побач з маці і мужам. На яе магіле пастаўлены помнік з белага мармуру. Аналагічны па форме помнік, але з чырвонага каменю, пастаўлены на магіле яе дачкі Канстанцыі.

Сям’я правіць

У 21 год выйшла замуж за свайго дальняга родзіча архітэктара Казіміра Аляксандравіча Скірмунта. У шлюбе з ім нарадзіла 4 дзяцей[5]:

  • Станіслаў (1857—1921), падарожнік, дырэктар упраўлення лясамі ў Судане, уладальнік сядзібы ў Хартуме.
  • Ірэна (1851—1905), жыла ў Варшаве, выйшла замуж за Т. Альшэўскага[6].
  • Канстанцыя (1851—1933[7]), вядомая польская публіцыстка, гісторык, апошняя ўладальніца палаца Бутрымовічаў.
  • Казіміра Браніслава (1865—1938), выйшла замуж за Казіміра Ігната Ромера (1848—1921), уладальніка маёнтка ў Ямполі. Нарадзіла 5 дзяцей.

Зноскі

  1. Helena Skirmunt // Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Helena Skirmunt // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Helena Skirmuntowa (Skirmunttowa, z domu Skirmunt) // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  4. Гелена Скирмунт: литвинка, патриотка, первая женщина-скульптор (руск.). Комсомольская правда. Праверана 05.02.2018.(недаступная спасылка)
  5. Helena Skirmunt h. Dąb (польск.). Праверана 04.02.2018.
  6. Федорук А. Т. Пинск // Старинные усадьбы Берестейщины (руск.) / А. Т. Федорук; ред. Т. Г. Мартыненко. — 2-е изд. — Мн.: БелЭн, 2006. — 576 с: ил. — 1 500 экз. — ISBN 985-11-0383-7.
  7. «Уроборос», или чтоб не было стыдно за пинский некрополь (руск.). Media-Polesye. Праверана 05.02.2018.

Літаратура правіць