Міхаіл Іванавіч Калінін
Міхаіл Іванавіч Калінін (7 (19) лістапада 1875 — 3 чэрвеня 1946) — савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Атрымаў мянушку «ўсесаюзнага старасты».
| Міхаіл Іванавіч Калінін | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| руск.: Михаи́л Ива́нович Кали́нин | |||||||||
.jpg) | |||||||||
|
|||||||||
| Папярэднік | пасада заснавана | ||||||||
| Пераемнік | пасада скасавана; ён сам як Старшыня Прэзідыума ВС СССР | ||||||||
|
|||||||||
| Папярэднік | пасада заснавана; ён сам як Старшыня Прэзідыума ЦВК СССР | ||||||||
| Пераемнік | Мікалай Міхайлавіч Швернік | ||||||||
|
|||||||||
| Папярэднік | Міхаіл Фёдаравіч Уладзімірскі (в. а.) | ||||||||
| Пераемнік | пасада скасавана; Андрэй Аляксандравіч Жданаў як Старшыня ВС РСФСР |
||||||||
| Нараджэнне |
7 (19) лістапада 1875[1] |
||||||||
| Смерць |
3 чэрвеня 1946[2][1][…] (70 гадоў) |
||||||||
| Месца пахавання | |||||||||
| Жонка | Кацярына Іванаўна Лорберг | ||||||||
| Дзеці |
Сыны: Валяр'ян і Аляксандр, дочкі: Юлія і Лідзія |
||||||||
| Веравызнанне | атэізм | ||||||||
| Партыя |
|
||||||||
| Член у | |||||||||
| Дзейнасць | палітык, настаўнік | ||||||||
| Аўтограф |
 |
||||||||
| Бітвы | |||||||||
| Узнагароды |
|
||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||||
.svg){kind=small}
З прычыны вялікай актыўнасці ў падпольна-стачачнай справе ён неаднаразова падвяргаўся арыштам і ссылкам, адначасова прасоўваючыся па партыйнай лесвіцы: дэлегат IV з’езда РСДРП (1906), член Пецярбургскага камітэта РСДРП (1911), кандыдат у члены ЦК (1912).
Дачыненне да рэпрэсій правіць
Подпісам Калініна завераны сумна вядомыя законы перыяду масавых рэпрэсій 1930-х гадоў[4]. Ён падтрымліваў пашырэнне рэпрэсій у БССР: на шыфроўцы першага сакратара ЦК КП(б)Б Васіля Шаранговіча з прапановай «расстраляць 3 тыс. чалавек як найбольш варожых і вядучых актыўную контррэвалюцыйную працу і выслаць з межаў Беларусі 9800 чалавек менш актыўных, але варожых элементаў» пад подпісамі Сталіна, Варашылава, Кагановіча, Мікаяна, Чубара і Молатава пазначана: «Калінін — за»[5][6].
Ушанаванне памяці правіць
- Плошча Калініна, Мінск
- У 2016 г. у Светлагорску на рагу вуліц Калініна-Свярдлова ўсталявалі помнік Міхаілу Калініну[7], які неўзабаве быў знесены з-за абурэння гараджан.
Зноскі
- ↑ а б Mikhail Ivanovich Kalinin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Калинин Михаил Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Калинин Михаил Иванович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Безвластный президент. Какой след оставил в истории Михаил Иванович Калинин. Архівавана з першакрыніцы 20 студзеня 2021. Праверана 15 сакавіка 2022.
- ↑ Дзяніс Марціновіч. Выступал за расстрелы белорусов. Какую сумму хотели потратить на реконструкцию памятника Калинину. TUT.BY (16 лістапада 2018). Архівавана з першакрыніцы 16 лістапада 2018. Праверана 16 лістапада 2018.
- ↑ Шифровка. Архівавана з першакрыніцы 17 лістапада 2022. Праверана 17 лістапада 2022.
- ↑ «Дэкамунізацыя» па-беларуску: паставілі помнік Калініну ў Сьветлагорску
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхаіл Іванавіч Калінін
Міхаіл Іванавіч Калінін на сайце «Героі краіны»