Павел Віктаравіч Галавенка
Павел Галавенка (нар. 12 студзеня 1997, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік польскага клуба «Жырардавянка» з Жырардава.
Поўнае імя | Павел Віктаравіч Галавенка | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Нарадзіўся |
12 студзеня 1997[1] (27 гадоў) |
|||||||||||||||
Грамадзянства | Беларусь | |||||||||||||||
Рост | 180 см | |||||||||||||||
Вага | 75 кг | |||||||||||||||
Пазіцыя | брамнік | |||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||
Клуб | Жырардавянка | |||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Клубная кар’ера
правіцьВыхаванец футбольнага клуба «Мінск», з 2014 года пачаў выступаць за дубль. У 2015 годзе стаў таксама прыцягвацца да асноўнай каманды, гуляў за «Мінск» у Юнацкай лізе УЕФА. 21 верасня 2016 года дэбютаваў у асноўнай камандзе «Мінска» ў матчы 1/8 фіналу Кубка Беларусі супраць «Баранавічы» (3:2), правёўшы на полі ўсе 120 хвілін (з дадатковым часам). 2 кастрычніка 2016 года дэбютаваў у Вышэйшай лізе ў матчы супраць «Гарадзеі» (3:1), выйшаўшы на замену на 34-й хвіліне замест атрымаўшага траўму Андрэя Клімовіча.
У сезоне 2017 працягваў выступаць за дубль сталічнага клуба, прыцягваўся да асноўнай каманды ў якасці другога брамніка. За асноўную каманду двойчы выхадзіў на поле — 30 чэрвеня ў Вышэйшай лізе супраць «Крумкачоў» (0:0) і 5 ліпеня ў матчы 1/16 фіналу Кубка Беларусі супраць пінскай «Хвалі» (1:0). У сезоне 2018 згуляў у чатырох матчах чэмпіянату і адным кубкавым.
У студзені 2019 года падоўжыў кантракт з «Мінскам»[2]. У жніўні 2019 года перайшоў у «Ліду»[3], дзе быў запасным брамнікам і не з’яўляўся на полі.
У сакавіку 2020 года папоўніў склад дзяржынскага «Арсенала»[4], аднак на поле выхадзіў нерэгулярна. У жніўні 2021 года па пагадненні бакоў пакінуў каманду[5].
У пачатку 2022 года далучыўся да клуба «Жодзіна-Паўднёвае» ў Другой лізе, а ў верасні перабраўся ў польскую «Жырардавянку»[6].
Міжнародная кар’ера
правіцьУ кастрычніку 2015 года ў складзе юніёрскай зборнай Беларусі (да 19) прымаў удзел у кваліфікацыйным раўндзе чэмпіянату Еўропы. У якасці асноўнага брамніка правёў усе 3 матчы, прапусціў 5 галоў.
10 лістапада 2017 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, правёўшы на полі ўсе 90 хвілін у таварыскім матчы супраць Літвы (0:0).
Статыстыка выступленняў
правіцьСезон | Дывізіён | Клуб | Краіна | Матчы | Галы |
---|---|---|---|---|---|
2014 | дубль | Мінск | 1 | −0 | |
2015 | дубль | Мінск | 9 | −4 | |
2016 | Д1 | Мінск | 1 | −1 | |
2017 | Д1 | Мінск | 1 | −0 | |
2018 | Д1 | Мінск | 4 | −8 | |
2019 (1) | Д1 | Мінск | 3 | −6 | |
2019 (2) | Д2 | Ліда | 0 | 0 | |
2020 | Д2 | Арсенал | 8 | -8 | |
2021 (1) | Д2 | Арсенал | 6 | -5 | |
2022 (1) | Д3 | Жодзіна-Паўднёвае | 6 | -4 |
Грамадзянская пазіцыя
правіцьПасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[7].
Зноскі
- ↑ Pavel Golovenko // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Павел Головенко продлил контакт с "Минском"
- ↑ Вратарь "Минска" и еще два игрока пополнили состав "Лиды"
- ↑ Былинкин и Головенко подписали контракты с "Арсеналом"
- ↑ "Арсенал" расстался с вратарем Головенко
- ↑ Павел Головенко перебрался в польский Д6
- ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА