Пётр Маркавіч Ляўкоў

Пётр Маркавіч Ляўкоў
Пётр Маркавіч Ляўкоў
Дата нараджэння	12 ліпеня 1910
Месца нараджэння	Аляксандраўка 1, Доўжанская воласць[d], Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	31 сакавіка 1968 (57 гадоў)
Месца смерці	Слаўгарад, Слаўгарадскі раён, Магілёўская вобласць, БССР, СССР;
Прыналежнасць	СССР
Гады службы	1941—1945
Званне	Сяржант
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна

Пётр Маркавіч Ляўкоў (12 ліпеня 1910 — 31 сакавіка 1968) — савецкі вайсковец, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, поўны кавалер ордэна Славы, камандзір разліку 76-міліметровай гарматы 885-га стралковага палка 290-й стралковай дывізіі 3-й арміі 2-га і 1-га Беларускіх франтоў, сяржант.

Біяграфія

Нарадзіўся 12 ліпеня 1910 года ў вёсцы Аляксандраўка-1 Слаўгарадскага раёна Магілёўскай вобласці Беларусі ў сялянскай сям’і. Скончыў 3 класы. Працаваў на шахце ў горадзе Данецку.

У Чырвонай Арміі і ў баях Вялікай Айчыннай вайны з кастрычніка 1941 года.

Камандзір разліку 76-мм гарматы 885-га стралковага палка чырвонаармеец Пётр Ляўкоў у баях за плацдарм на рацэ Нараў 12 кастрычніка 1944 года пры прарыве абароны праціўніка ў раёне вёскі Напрукі, размешчанай у пяці кіламетрах на поўдзень ад польскага горада Ружаны, камандуючы байцамі, падавіў два кулямёта. У баі пад вёскай Калоня пры адбіцці контратакі перавышаючых сіл пяхоты і танкаў праціўніка знішчыў звыш аддзялення пяхоты.

Загадам па 290-й стралковай дывізіі ад 13 лістапада 1944 года за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, чырвонаармеец Ляўкоў Пётр Маркавіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені^[1].

16 студзеня 1945 года каля вёскі Бараве, што ў 20 кіламетрах на поўдзень ад польскага населенага пункта Краснаселля, пры адбіцці контратакі праціўніка разлік Пятра Ляўкова ліквідаваў чатыры кулямёты з прыслугай і шмат варожых салдат і афіцэраў.

Загадам па 3-й арміі ад 7 сакавіка 1945 года за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, сяржант Ляўкоў Пётр Маркавіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені^[1].

21 і 28 красавіка 1945 года ў раёне 15 км на паўднёвы ўсход ад германскага горада Бонсдарф з даручанай яму гарматы камандзір разліку 885-га стралковага палка Пётр Ляўкоў разбіў бронетранспарцёр, тры аўтамашыны, рассеяў больш за ўзвод праціўнікаў, чым садзейнічаў наступленню стралковага батальёна Чырвонай Арміі. 28 красавіка 1945 года на подступах да сталіцы Германіі Пётр Ляўкоў у баі быў паранены, але не пакінуў поле бою, працягваючы кіраваць гарматным разлікам да заканчэння бою.

Прадстаўленне да ордэна Славы 1-й ступені падпісаў камандуючы 1-м Беларускім фронтам Маршал Савецкага Саюза Жукаў Г. К.^[1]

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі сяржант Ляўкоў Пётр Маркавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы^[1].

У 1945 годзе Ляўкоў П. М. дэмабілізаваны. Працаваў у калгасе. Жыў у горадзе Слаўгарадзе Магілёўскай вобласці. Памёр 31 сакавіка 1968 года.

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі^[1].

У Слаўгарадзе імем кавалера ордэна Славы трох ступеняў. П. М. Ляўкова названа адна з вуліц^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Пётр Маркавіч Ляўкоў на сайце «Героі краіны»

Літаратура

Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. — Минск, 2006.
Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984.
Ляўкоў Пётр Маркавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 434. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).

Спасылкі

Пётр Маркович Левков на сайце «Героі краіны»

[wh-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Пётр Маркавіч Ляўкоў на сайце «Героі краіны»

[1]