Сільва Барунакаўна Капуцікян
Сільва Барунакаўна Капуцікян (арм.: Սիլվա Կապուտիկյան, 1919—2006) — найбуйнейшая армянская паэтэса XX стагоддзя, пісьменнік і публіцыст, акадэмік НАН РА. Заслужаны дзеяч культуры Армянскай ССР (1970). Заслужаны працаўнік культуры Грузінскай ССР (1980). Лаўрэат Сталінскай прэміі другой ступені (1952). Член УКП(б) з 1945 года.
| Сільва Барунакаўна Капуцікян | |
|---|---|
| арм.: Սիլվա Կապուտիկյան | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | арм.: Սիրվարդ Բարունակի Կապուտիկյան |
| Дата нараджэння | 20 студзеня 1919[1][2][3] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 жніўня 2006[5] (87 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Муж | Аванес Шыраз |
| Дзеці | Ара Шыраз |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | паэтка, грамадская дзяячка, пісьменніца, публіцыст |
| Гады творчасці | 1933 — цяп. час |
| Жанр | верш[d] і публіцыстыка |
| Мова твораў | армянская мова |
| Грамадская дзейнасць | |
| Партыя | |
| Член у | |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
.svg){kind=small}
БіяграфіяПравіць
С. Б. Капуцікян нарадзілася 5 студзеня 1919 года, у Ерэване, у сям’і настаўніка і былога рэдактара рэвалюцыйнай газеты, уцекача з горада Ван Барунака Капуцікяна. Скончыла сярэднюю школу. У 1936—1941 гадах вучылася на філалагічным факультэце Ерэванскага ўніверсітэта, потым скончыла Вышэйшыя курсы Літаратурнага інстытута. Пачала друкавацца з 1933 года.
Член Саюза пісьменнікаў Арменіі з 1941 года. Дзейны член Нацыянальнай акадэміі навук РА (1994), акадэмій «Духоўнага яднання народаў свету» і «Па пытаннях прыроды і грамадства». Была дэпутатам Ерэванскай гарадской Савета дэпутатаў працаўнікоў. Член Міжнароднага інтэлектуальнага клуба «ПЕН-клуб».
Займала актыўную пазіцыю па Карабахскаму пытанню. Адзін з лідараў карабахскага руху. Разам з Зорыем Балаянам 26 лютага 1988 года сустракалася з Гарбачовым, спадзеючыся ўгаварыць яго вырашыць карабахскае пытанне ў карысць Арменіі. Аўтар мноства патрыятычных твораў.
З пачатку 1990-х паэтка выступала з вострай крытыкай армянскіх улад і іх палітыкі, пасля падаўлення мітынгаў апазіцыі ў 2004 года вярнула атрыманы ў 80-годдзе Ордэн Святога Месропа Маштоца прэзідэнту Арменіі Р. Качарану.
Паэтэса сканала ў Ерэване, 26 жніўня 2006 года. Пахавана ў ерэванскім Пантэоне імя Камітаса.
Асабістае жыццёПравіць
Была замужам за армянскім паэтам Аванесам Шыразам, маці скульптара Ара Шыраза.
ТворчасцьПравіць
С. Б. Капуцікян — аўтар больш 60 кніг на армянскай і рускай мовах, таксама перакладзеных на многія мовы свету. У сваіх вершах С. Б. Капуцікян часта звяртаецца да тэм кахання, жаночай адзіноты, патрыятызму і самаахвяравання.
Часта бываючы ў розных краінах, цесна мела зносіны з прадстаўнікамі армянскай дыяспары (як у Арменіі, так і ў дыяспары асаблівай папулярнасцю карыстаўся верш Капуцікян «Паслухай, сынок»), напісала шэраг публіцыстычных прац («Караваны яшчэ ідуць», «Караваны падаляюцца» і інш.), дзе з болем падымала асноўныя праблемы нашчадкаў армянскіх уцекачоў — нуда, адчужэнне, згасанне заходнеармянскай мовы, змаганне за самазахаванне, пошукі ідэнтычнасці, высілкі па прызнанні генацыду армян.
Зноскі
- ↑ Silva Kaputikyan // Find a Grave — 1996. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г Армянская савецкая энцыклапедыя / пад рэд. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — Т. 5. — С. 268.
- ↑ а б в г Armenian Concise Encyclopedia — 1990. — Т. 2.
- ↑ Капутикян Сильва Барунаковна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 19 лютага 2020.
СпасылкіПравіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сільва Барунакаўна Капуцікян- Армянская литература
- Сильва Капутикян Архівавана 27 лютага 2009. на на портале ПоэзоСфера Архівавана 27 лютага 2009.
- Алексанян Е.А. Сильва Капутикян (литературный портрет) // Журнал «Литературная Армения». — 1960. — № 4.
