Уладзімір Лявонавіч Сянько
Уладзімір Лявонавiч Сянько (нар. 5 жніўня 1946, в Вішкавічы, Чашніцкі раён, Віцебская вобласць) — беларускі палітык і дыпламат.
Уладзімір Лявонавіч Сянько | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Міхаіл Мікалаевіч Чыгір, Сяргей Сцяпанавіч Лінг |
||||||
Папярэднік | Пётр Кузьміч Краўчанка | ||||||
Пераемнік | Іван Іванавіч Антановіч | ||||||
Нараджэнне |
5 жніўня 1946[1] (78 гадоў) |
||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Прафесія | дыпламат | ||||||
Дзейнасць | дыпламат, дзяржаўны дзеяч | ||||||
Месца працы | |||||||
Узнагароды |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 5 жніўня 1946 года ў вёсцы Вішкавічы Чашніцкага раёна Віцебскай вобласці. Скончыў Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін, Дыпламатычную акадэмію ў Маскве.
Займаў розныя дыпламатычныя пасады ў апараце Міністэрства замежных спраў СССР.
З 1991 да 15 ліпеня 1992 года быў намеснікам Міністра замежных спраў Беларусі[2]. 3 чэрвеня 1992 года прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Рэспублікі Беларусь у Польшчы[3], адстаўлены 25 сакавіка 1994 года і адначасова прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Рэспублікі Беларусь у Аб’яднаным Каралеўстве Вялікабрытаніі і Паўночнай Ірландыі[4]. 8 чэрвеня 1994 года стаў таксама паслом у Рэспубліцы Ірландыя і Даніі па сумяшчальніцтве[5].
З 28 ліпеня 1994 да 13 студзеня 1997 года быў Міністрам замежных спраў[6][7]. 17 лютага 1997 года прызначаны Надзвычайным і Паўнамоцным Паслом Рэспублікі Беларусь у Францыі, Іспаніі і Партугаліі, а таксама Пастаянным прадстаўнікам Рэспублікі Беларусь пры ЮНЕСКА па сумяшчальніцтве[8]. На гэтых пасадах быў да 7 красавіка 2004 года, калі быў прызначаны паслом у Бельгіі, Пастаянным прадстаўнікам Рэспублікі Беларусь пры Камісіі Еўрапейскіх супольнасцяў і Пастаянным прадстаўнікам Рэспублікі Беларусь пры Арганізацыі Паўночнаатлантычнага дагавора[9].
З 2012 па 2016 гады — член Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь. Старшыня Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі па міжнародных справах і нацыянальнай бяспецы[10].
Узнагароды
правіць- ганаровая грамата Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь (2006)[11],
- медаль «За працоўныя заслугі» (2016)[12].
Сям’я
правіцьЖанаты, мае двое сыноў.
Зноскі
- ↑ а б Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 230. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
- ↑ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 15 июля 1992 г. № 432 «Об освобождении В. Л. Сенько от обязанностей заместителя Министра иностранных дел» Архівавана 27 мая 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1992 г. № 1701-XII «О назначении Сенько В. Л. Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Республике Польша и присвоении ему дипломатического ранга Чрезвычайного и Полномочного Посла» Архівавана 31 мая 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 25 марта 1994 г. № 2889-XII «Об освобождении Сенько В. Л. от обязанностей Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Беларусь в Республике Польша и назначении его Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Соединенном Королевстве Великобритании и Северной Ирландии» Архівавана 6 чэрвеня 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 8 июня 1994 г. № 3081-XII «О назначении Чрезвычайного и Полномочного Посла Республики Беларусь в Соединенном Королевстве Великобритании и Северной Ирландии Сенько В. Л. Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Ирландии и Королевстве Дания по совместительству» Архівавана 2 чэрвеня 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 28 июля 1994 г. № 8 «О назначении Министра иностранных дел Республики Беларусь» Архівавана 29 мая 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 13 января 1997 г. № 31 «Об освобождении В. Л. Сенько от должности Министра иностранных дел Республики Беларусь Беларусь» Архівавана 21 мая 2012. (руск.)
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь от 17 февраля 1997 г. № 154 «О назначении В. Л. Сенько Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь во Французской Республике, Постоянным представителем Республики Беларусь при ЮНЕСКО, Чрезвычайным и Полномочным Послом Республики Беларусь в Испании и Португалии по совместительству» Архівавана 2 студзеня 2014. (руск.)
- ↑ Президент Республики Беларусь Александр Лукашенко 7 апреля принял ряд кадровых решений. (руск.)
- ↑ Народная Воля «Сянько вяртаецца» (руск.) Архівавана 30 снежня 2012.
- ↑ Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 3 апреля 2006 г. № 447 «Аб узнагароджанні работнікаў, якія ўнеслі найбольш значны ўклад у сацыяльна-эканамічнае развіццё рэспублікі ў 2001—2005 гадах, Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь» Архівавана 2 студзеня 2014.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 28 верасня 2016 года № 352 «Аб узнагароджанні» Архівавана 4 сакавіка 2021.
Літаратура
правіць- Сянько́ Уладзімір Лявонавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 352. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сянько́ Уладзімір Лявонавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 439. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
Спасылкі
правіць- Сенько Владимир, slounik.org (руск.)
- Профіль на праекце «Хто ёсць хто ў РБ»(недаступная спасылка) (руск.)