Цьмянец дурманячы

Цьмянец дурманячы, Цьмянец дурманлівы (Chaerophyllum temulum) — травяністая расліна, від роду Цьмянец (Chaerophyllum) сямейства Парасонавыя (Umbelliferae). Лектатып роду.

Цьмянец дурманячы
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Chaerophyllum temulum L. 1753


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  29618
NCBI  105274
EOL  581686
GRIN  t:315550
IPNI  840275-1
TPL  kew-2714333

Звычайна двухгадовая расліна, якая расце па лясных узлесках, па абочынах дарог, чыгуначных насыпах, пустках і іншых парушаных месцапражываннях. Атрутная.

Батанічнае апісанне правіць

 
Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Двухгадовая, радзей аднагадовая або монакарпічная шматгадовая травяністая расліна 40-80 (100—120) см вышынёй, з тонкім верацёнападобным коранем. Ад віда цьмянец клубняносны (Chaerophyllum bulbosum) адрозніваецца адсутнасцю клубнепадобнага патаўшчэння ў аснове сцябла.

Сцябло прамое, круглявае ў перасеку, полае, падоўжна баразёнкавае, у ніжняй частцы з фіялетавымі або цёмна-чырвонымі плямамі, пакрыта жорсткім апушэннем, слаба уздутае пад лісцем.

Лісце двойчы-тройчы пёрыстанадрэзанае, з кароткім жорсткім апушэннем, ніжняе — на хвосціках, верхнія — менш рассечанае, з тупымі шырокаяйцападобнымі дзелькамі.

Кветкі ў складаных парасоніках, якія складаюцца з 6-12 парасонаў, абгортка звычайна адсутнічае альбо з аднаго лісточка, абгортачкі маюцца, з пяццю—васьмю завостранымі ланцэтнымі лісточкамі, нярэдка зрастаюцца, з плёнкавым раснічастым краем. Маюцца аднаполыя і абодваполыя кветкі. Пялёсткі звычайна белыя, радзей чырванаватыя або жаўтлявыя, вонкавыя — буйнейшыя.

Віслаплоднікі падоўжанаяйцападобныя, 5-7 мм даўжынёй і 1-1, 5 мм шырынёй, бліскучыя, голыя. Вонкавы бок сямянак з пяццю рубцамі і чатырма баразёнкамі, рубцы да спеласці жоўта-карычневыя, баразёнкі цёмна-карычневыя; унутраны бок увагнуты.

Распаўсюджанне правіць

Расліна, распаўсюджаная ў Еўропе і на Каўказе. У Расіі — часцей у чарназёмнай паласе, паўсюль даволі рэдкая. Сустракаецца ў лісцевых і мяшаных лясах, а таксама як пустазельная, у парушаных месцапражываннях.

Гаспадарчае значэнне і прымяненне правіць

Атрутная расліна, ва ўсіх частках змяшчае херафілін[3] — бескіслародны лятучы алкалоід, раздражняльны абалонку кішэчніка і пры ўсмоктванні аказвальны наркатычнае дзеянне. Атручванни назіраліся ў коней, свіней, буйной рагатай жывёлы, ягнят. Для лячэння атручвання выкарыстоўваецца танін, танинутрымальныя і адсарбавальныя рэчывы.

Таксанамія правіць

Сінонімы правіць

  • Bellia temulenta (L.) Bubani, 1899
  • Chaerophyllum aureum sensu L., 1767, non 1753
  • Chaerophyllum geniculatum Gilib., 1782, nom. inval.
  • Chaerophyllum temulentum L., 1755
  • Myrrhis temula (L.) All., 1785
  • Myrrhis temulenta (L.) Sm., 1805
  • Polgidon temulum (L.) Raf., 1840
  • Scandix nutans Moench, 1794
  • Scandix temula (L.) Roth, 1788
  • Selinum temulum (L.) E.H.L.Krause, 1904

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Дударь 1971.

Літаратура правіць

  • Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 961. Chaerophyllum temulum L. — Бутень опьяняющий, или одуряющий // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 624. — ISBN 9-87317-128-9.
  • Гусынин И. А. Бутень одуряющий — Chaerophyllum temulum L. // Токсикология ядовитых растений. — М., 1947. — С. 92. — 263 с.
  • Дударь А. К. Ядовитые и вредные растения лугов, сенокосов, пастбищ. — Москва: Россельхозиздат, 1971. — С. 19—20. — 96 с. — 44 000 экз.