Эдвард Пякарскі
Эдвард (Эдуард) Каралевіч Пякарскі (13 (25) кастрычніка 1858, вёска Пятровічы (каля Смалявічаў), Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя — 29 чэрвеня 1934) — беларускі этнограф, географ, фалькларыст.
| Эдвард Пякарскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 13 (25) кастрычніка 1858 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 29 чэрвеня 1934[2] (75 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мовазнавец, этнограф, географ, фалькларыст |
| Навуковая сфера | мовазнаўства |
| Альма-матар | |
| Член у |
|
.svg){kind=small}
БіяграфіяПравіць
Вучыўся ў Мінскай, Мазырскай, Чарнігаўскай гімназіях, у Харкаўскім ветэрынарным інстытуце. За ўдзел у народніцкім руху выключаны з інстытута, сасланы ў Якуцію (1881). Даследаваў геаграфію, фальклор і мову, супрацоўнічаў з Усходне-Сібірскім аддзяленнем Рускага геаграфічнага таварыства.
Пахаваны на Смаленскіх лютэранскіх могілках у Санкт-Пецярбургу (набярэжная р. Смаленкі, 9). Надмагілле ўнесена ў Пералік аб'ектаў гістарычнай і культурнай спадчыны федэральнага (агульнарасійскага) значэння, якія знаходзяцца ў г. Санкт-Пецярбургу[3]
Зноскі
- ↑ Пекарский Эдуард Карлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 26 лютага 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Пекарский Эдуард Карлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Постановление Правительства РФ от 10 июля 2001 г. № 527.
ЛітаратураПравіць
- Ярмоленка В. А. Пякарскі Эдуард Карлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13: Праміле — Рэлаксін. — С. 156. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13), ISBN 985-11-0035-8.
- Календарыюм // «Czasopis» № 10/2003.