(113) Амальтэя
астэроід
(113) Амальтэя (стар.-грэч.: Ἀμάλθεια) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да светлага спектральнага класа S. Ён быў выяўлены 12 сакавіка 1871 года нямецкім астраномам Карл Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі і названы ў гонар Амальтэі (згодна старажытнагрэчаскай міфалогіі, легендарная каза, якая выгадавала сваім малаком немаўля Зеўса на востраве Крыт)[1].
(113) Амальтэя | |
|---|---|
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Карл Лютэр |
| Месца выяўлення | Дзюсельдорф |
| Дата выяўлення | 12 сакавіка 1871 |
| Эпанім | Амальтэя |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1931 TN3; 1951 CY |
| Катэгорыя | Галоўны пояс астэроідаў |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,0875770 |
| Вялікая паўвось (a) |
355,39 млн км (2,3756376 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
324,266 млн км (2,1675864 а.а.) |
| Афелій (Q) |
386,514 млн км (2,5836888 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 337,423 сут (3,662 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 19,287 км/с |
| Схіленне (i) | 5,03892° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 123,56037° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 78,25374° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 156,88503° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 46,14 км |
| Маса | 1,0 ×1017 кг |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0129 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,0244 км/с |
| Перыяд вярчэння | 9,935 гад |
| Спектральны клас | S |
| Абсалютная зорная велічыня | 8,74m |
| Альбеда | 0,2649 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 181 К (−92 °C) |
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 26. — ISBN 3-540-00238-3.