(82) Алкмена

астэроід

(82) Алкменаастэроід галоўнага пояса, які належыць да светлага спектральнага класа S. Ён быў адкрыты 27 лістапада 1864 года нямецкім астраномам Робертам Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі, Германія і названы ў гонар Алкмены, дачкі мікенскага цара Электрыёна і маці Геракла ў старажытнагрэчаскай міфалогіі[2].

(82) АлкменаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Роберт Лютэр
Месца выяўлення Дзюсельдорф
Дата выяўлення 27 лістапада 1864
Эпанім Алкмена
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1952 BB; 1963 OA;
1973 GO
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,2183265
Вялікая паўвось (a) 413,553 млн км
(2,7644289 а.а.)
Перыгелій (q) 323,263 млн км
(2,1608808 а.а.)
Афелій (Q) 503,842 млн км
(3,367977 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 678,829 сут (4,596 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,698 км/с
Схіленне (i) 2,82946°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 25,53198°
Аргумент перыгелія (ω) 111,08897°
Сярэдняя анамалія (M) 338,39976°
Фізічныя характарыстыкі[1]
Дыяметр 60,96 км
Маса 2,4×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0170 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0322 км/с
Перыяд вярчэння 12,999 гад
Спектральны клас S(Sq)
Абсалютная зорная велічыня 8,4m
Альбеда 0,2075
Сярэдняя тэмпература паверхні 168 К (−105 °C)

Перыяд вярчэння астэроіда быў вызначаны ў 1984 годзе[3]. Па выніках аналізу змены крывой бляску, апублікаваным у 1985 годзе, у астэроіда было предположено наяўнасць спадарожніка[4]. Аднак наступныя назіранні пакуль гэтага не пацвердзілі[5].

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Asteroid Data Sets (англ.)
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 23. — ISBN 3-540-00238-3.
  3. Harris, A. W.; Young, J. W.; Scaltriti, F.; В. Цапала (1984). "Lightcurves and phase relations of the asteroids 82 Alkmene and 444 Gyptis". Icarus. 57: 251–258.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)
  4. Cellino, A., Pannunzio, R., В. Цапала, Farinella, P., & Paolicchi, P. (1985). "Do we observe light curves of binary asteroids?". Astronomy and Astrophysics. 144: 355–362.{{cite journal}}: Папярэджанні CS1: розныя назвы: authors list (link)
  5. Asteroids with Satellites by Wm. Robert Johnston. Архівавана з першакрыніцы 19 сакавіка 2012. Праверана 30.09.2009.

Спасылкі правіць