Carterocephalus palaemon

Carterocephalus palaemon — матылёк сямейства тоўстагаловак.

Carterocephalus palaemon
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Жывёлы Падцарства:  Эўметазоі Без рангу:  Двухбакова-сіметрычныя Без рангу:  Першаснаротыя Без рангу:  Ecdysozoa Без рангу:  Panarthropoda Тып:  Членістаногія Падтып:  Трахейнадыхальныя Надклас:  Шасціногія Клас:  Насякомыя Падклас:  Крылатыя насякомыя Інфраклас:  Навакрылыя насякомыя Надатрад:  Насякомыя з поўным метамарфозам Атрад:  Матылі Падатрад:  Glossata Надсямейства:  Papilionoidea Серыя:  Hesperiiformes Сямейства:  Тоўстагалоўкі Падсямейства:  Heteropterinae Род:  Carterocephalus Від:  Carterocephalus palaemon
Міжнародная навуковая назва
Carterocephalus palaemon Pallas, 1771
Сінонімы
Papilio brontes (Schiffermüller, 1775) Papilio paniscus Fabricius, 1775
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы ITIS   188607 NCBI   218720 EOL   172741

Назва

Відавая назва дадзена ў гонар Палемона — сына кіраўніка горада Архамена Афаманта і яго жонкі Іна.

Апісанне

Імага

Размах крылаў складае 29-31 мм. Верхні бок цёмна-карычневага колеру з аранжавымі і залацістымі плямамі. Ніжні бок аранжавы з белымі плямамі, акантаванымі чорным. Маецца выражаны палавы дымарфізм, самкі трохі буйней самцоў .

Вусень

Даўжынёй да 23 мм, мае стройны целасклад. Афарбоўка цела светла-зялёная з падоўжнымі цёмна-зялёнымі і белымі палосамі. Толькі ў апошняй стадыі развіцця яна становіцца цалкам зялёнай. Галава чорная.

Распаўсюджанне

Від распаўсюджаны ў Паўночнай Еўразіі і Паўночнай Амерыцы. Засяляе сырыя лугавіны, узлескі хвойных і змешаных лясоў.

Харчаванне

Матылі аддаюць перавагу кветкам такіх раслін, як гарлянка (Ajuga), Hyacinthoides non-scripta, венерын чаравічак сапраўдны (Cypripedium calceolus), герань (Geranium) і інш.

Кармавымі раслінамі вусеняў з’яўляюцца розныя метлюжковыя (Poaceae), малінія блакітная (Molinia caerulea), Molinia arundinacea, Holcus lanatus, пажарніца наземная (Calamagrostis epigejos), Brachypodium sylvaticum, Brachypodium pinnatum, Bromus ramosus, купкоўка зборная (Dactylis glomerata), лісахвост лугавы (Alopecurus pratensis), цімафееўка лугавая (Phleum pratense).

Размнажэнне

У чэрвені—ліпені матылі кладуць асобныя яйкі на лісце травы. Вусень з’яўляецца прыкладна праз 10 дзён. Ён будуе сабе сховішча, згортваючы ліст ў трубачку, дзе праводзіць час днём, а ноччу выходзіць карміцца. Восенню падужэлыя вусені будуюць новае сховішча, дзе яны праводзяць зіму ў спячцы. Пасля абуджэння вясной гусеніцы акукляюцца. Праз 5-6 тыдняў, у маі—ліпені, у залежнасці ад шыраты, з’яўляюцца матылькі.

Літаратура

• Hans-Josef Weidemann: Tagfalter: beobachten, bestimmen, Naturbuch-Verlag, Augsburg 1995, ISBN 3-89440-115-X
• Günter Ebert (Hrsg.): Die Schmetterlinge Baden Württembergs Band 2, Tagfalter II. Ulmer Verlag, Stuttgart 1993, ISBN 3-8001-3459-4
• John Still: Schmetterlinge und Raupen Europas. Мазаіка Verlag München, Deutschland 1999.
• David J. Carter: Raupen und Schmetterlinge Europas und ihre Futterpflanzen. Verlag Paul Parey, Hamburg und Berlin 1986, ISBN 3-490-13918-6.