Іван Лявонавіч Сацункевіч

Іван Сацункевіч
Іван Сацункевіч
Міністр лёгкай і харчовай прамысловасці БССР
	сакавік 1946 — 1953
Пераемнік	Г. Семяніхін ?
Нараджэнне	28 кастрычніка 1904; Маконь[d], Белічанская воласць[d], Ігуменскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	18 красавіка 1989 (84 гады)
Партыя	КПСС;
Адукацыя	рабочы факультэт БДУ[d];
Дзейнасць	эканаміст
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды

Іва́н Ляво́навіч Сацунке́віч^[1] (28 кастрычніка 1904, вёска Маконь, Ігуменскі павет, Мінская губерня, цяпер Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці, злілася з в. Раваніцкая Слабада — 18 красавіка 1989) — беларускі дзяржаўны дзеяч, эканаміст, дырэктар БДІНГ у 1935—1936 гадах, адзін з арганізатараў і кіраўнікоў падполля і партызанскага руху на Міншчыне ў Вялікую Айчынную вайну.

Біяграфія правіць

У 1926 годзе скончыў рабфак Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1931 скончыў прамысловае аддзяленне факультэту народнай гаспадаркі БДУ па спецыяльнасці інжынер-эканаміст па дрэваапрацоўцы. Займаўся ў аспірантуры і працаваў намеснікам дырэктара па вытворчым навучанні Планава-эканамічнага інстытута. З 1934 працаваў дэканам ФЭФ БДІНГ, а з снежня 1935 дырэктарам БДІНГ. У 1936 адкліканы Дзяржпланам для працы ў планавыя органы. З 1939 першы сакратар Заслаўскага райкама партыі, сакратар Мінскага абкаму партыі па прамысловасці.

У лютым 1942 года арганізаваў партызанскі аддзел «Разгром», стаў арганізатарам партызанскага руху ў Койданаўскім, Рудзенскім, Пухавіцкім, Чэрвеньскім, Мінскім і іншых раёнах Мінскай вобласці. З 3 кастрычніка 1942 да 15 сакавіка 1943 года ўзначальваў Мінскі падпольны міжрайкам КП(б)Б і партызанскае злучэнне Мінскай зоны, 16 лістапада 1942 — сакавік 1943 — член Мінскага падпольнага абкому КП(б)Б.

З сакавіка 1943 года камісар лёгкай прамысловасці БССР у Маскве. У 1946—1953 гадах наркам, затым міністр лёгкай прамысловасці, да 1965 года — начальнік галоўнага кіравання рыбнай прамысловасці пры Саўміне БССР.

На XIX і XX з’ездах КП(б)Б абіраўся кандыдатам у члены ЦК КП Беларусі. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР другога склікання ў 1947—1951. Узнагароджаны трыма ордэнамі, у тым ліку ордэнам Леніна. Аўтар кнігі «Суровая быль» (2-е выданне, 1979).

Зноскі

↑ БелЭн 2002.

Літаратура правіць

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.. — Мн. : БелЭн
Сацункевіч Іван Лявонавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 209. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Спасылкі правіць

Інфармацыя на сайце БДЭУ
Сацункевіч Іван Лявонавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[FOOTNOTEБелЭн2002-1] БелЭн 2002.

[1]