Іосіф Канстанцінавіч Кірылаў

Іосіф Канстанцінавіч Кірылаў (15 сакавіка 1905, с. Палатава, Краснагвардзейскага раёна, Белгарадскай вобласці — 22 снежня 1993, Масква) — генерал-маёр, удзельнік баёў за вызваленне Магілёва ў 1944 годзе.

Іосіф Канстанцінавіч Кірылаў
Дата нараджэння	16 сакавіка 1905(1905-03-16)
Месца нараджэння	Palatovo[d], Q4342471?, Krasnogvardeysky District[d], Астрагожская акруга[d], Цэнтральна-Чарназёмная вобласць[d], РСФСР
Дата смерці	22 снежня 1993(1993-12-22) (88 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Масква
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі курсы «Выстрал»[d]
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	сухапутныя войскі
Званне	генерал-маёр
Камандаваў	139-я стралковая дывізія (3-га фарміравання)[d], 38-я гвардзейская стралковая дывізія[d] і Новачаркаскае сувораўскае ваеннае вучылішча[d]
Бітвы/войны	Канфлікт на Кітайска-Усходняй чыгунцы[d] Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Біяграфія

У 1927 годзе быў прызваны ў армію. Удзельнічаў у ахове савецкіх далёкаўсходніх рубяжоў. Скончыў школу малодшых камандзіраў і два гады служыў у Амурскім стралковым палку. Затым паступіў у Іркуцкае ваеннае вучылішча, якое скончыў у пачатку 1930-х гадоў. На працягу некалькіх год праходзіў службу на Далёкім Усходзе, камандаваў стралковым узводам і ротай. У 1937—1941 гадах вучыўся ў Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзэ.

З першых дзён вайны ў дзеючай арміі. З 1941 года на Заходнім фронце, камандзір стралковага батальёна, а затым і палка, удзельнік бітвы пад Масквой. З сакавіка 1943 года і да канца вайны камандаваў 139-й Чырвонасцяжнай ордэна Суворава Рослаўскай стралковай дывізіяй. У пачатку 1944 года прысвоена воінскае званне генерал-маёра. І. К. Кірылавым асабіста распрацоўваліся і праводзіліся баявыя аперацыі па вызваленню Магілёўшчыны пад в. Леніна Горацкага раёна (у кастрычніку 1943 года), у Чавускім раёне (сакавік—чэрвень 1944 года). Пад яго камандаваннем 139-я стралковая дывізія сумесна з іншымі злучэннямі цалкам вызваліла г. Магілёў і Магілёўскую вобласць. Скончыў вайну на Эльбе.

Будучы ў адстаўцы, праводзіў вялікую работу па ваенна-патрыятычнаму выхаванню моладзі, узначальваў савет ветэранаў былой 139-й стралковай дывізіі.

Узнагароды

Узнагароджаны двума ордэнамі Леніна, чатырма ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнамі Суворава, Кутузава, Чырвонай Зоркі, замежнымі ордэнамі і медалямі.

Звання «Ганаровы грамадзянін горада Магілёва» ўдастоены 23 красавіка 1975 года.