Алег Гаўрылавіч Мінкін

беларускі пісьменнік, паэт, перакладчык

Алег Гаўрылавіч Мінкін (31 сакавіка 1952, в. Чарняўка Хоцімскі раён, Магілёўская вобласць) — беларускі пісьменнік, перакладчык.

Алег Гаўрылавіч Мінкін
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 31 сакавіка 1952(1952-03-31) (72 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, перакладчык, паэт, інжынер
Мова твораў беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у
Прэміі

Біяграфія

правіць

Навучаўся ў Хоцімскай 8-гадовай школе-інтэрнаце. Скончыў Бабруйскую школу-інтэрнат № 1 у 1969 годзе. Паступіў у Маскоўскі энергетычны інстытут, праз два гады перавёўся ў Маскоўскі інстытут інжынераў сельскагаспадарчай вытворчасці, які скончыў у 1975 годзе. Працаваў майстрам на будаўніцтве электрападстанцыі ў Бураціі (г. Улан-Удэ), інжынерам-электрыкам на нафтаперапомпавых станцыях нафтаправоду «Дружба» (г. Наваполацк), інжынерам-наладчыкам у сістэме «Галоўтранснафта» (г. Гомель), інжынерам тэхнагляду на нафтаправодах поўначы Цюменскай вобласці (г. Наябрск). Сябра Саюза беларускіх пісьменнікаў з 1988 года. Жыве ў Вільнюсе. Выдаваў газету «Рунь». З 1991 года сябра Саюза пісьменнікаў Літвы[1].

Творчасць

правіць

Дэбютаваў у 1980 годзе з вершамі ў газетах «Гомельская праўда», «Літаратура і мастацтва»). Аўтар зборнікаў паэзіі «Сурма» (1985), «Расколіна», прозы «Праўдзівая гісторыя Краіны Хлудаў» (1994), а таксама дзіцячых кніг. Пераклаў вершы Цыпрыяна Норвіда, Баляслава Лесьмяна, Леапольда Стафа, Міколы Зэрава, Паўла Грабоўскага.

Узнагароды

правіць

Бібліяграфія

правіць

Зноскі

Спасылкі

правіць