Татарка (Асіповіцкі раён)

рабочы пасёлак у Беларусі
(Пасля перасылкі з Рабочы пасёлак Татарка)

Тата́рка[2] — рабочы пасёлак у Асіповіцкім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі. Чыгуначная станцыя на лініі АсіповічыЖлобін. Насельніцтва 705 чал. (2017)[3].

Рабочы пасёлак
Татарка
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Рабочы пасёлак з
Вышыня цэнтра
159 м
Насельніцтва
  • 437 чал. (1 студзеня 2024)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2235
Паштовыя індэксы
213740
Аўтамабільны код
6
СААТА
7248873906
Татарка на карце Беларусі ±
Татарка (Асіповіцкі раён) (Беларусь)
Татарка (Асіповіцкі раён)
Татарка (Асіповіцкі раён) (Магілёўская вобласць)
Татарка (Асіповіцкі раён)

Геаграфія

правіць

Знаходзіцца за 12 км у напрамку на паўднёвы ўсход ад горада Асіповічы, за 148 км ад Магілёва, за 4 км ад аўтамабільнай дарогі М3 (E271).

Гісторыя

правіць

У 2-й палове XIX стагоддзя вёска ў Ляхавіцкай воласці Бабруйскага павета. Насельніцтва складала 35[4] жыхароў. З 1873 года — станцыя Лібава-Роменскай чыгункі. З 1924 года ў Асіповіцкім раёне Бабруйскай акругі, з 1938 года ў Магілёўскай вобласці. У 1940 годзе на торфазаводзе працавала 414 рабочых[4]. У 1944—1954 гадах у Бабруйскай вобласці. З 1949 года рабочы пасёлак.

Насельніцтва

правіць

Эканоміка

правіць

Прадпрыемствы паліўнай прамысловасці.

Памятныя мясціны

правіць

Гл. таксама

правіць

Зноскі

правіць
  1. Численность населения на 1 января 2024 г. и среднегодовая численность населения за 2023 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов, поселков городского типаБелстат, 2024.
  2. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Магілёўская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2007. — 406 с. — ISBN 978-985-458-159-0. (DJVU)
  3. а б Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2017 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2016 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (29 сакавіка 2017). Праверана 3 красавіка 2017.
  4. а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15.
  5. Беларусь 1995.
  6. а б ЭГБ 2001.
  7. Колькасць насельніцтва на 1 студзеня 2016 г. і сярэднегадавая колькасць насельніцтва за 2015 год па Рэспубліцы Беларусь у разрэзе абласцей, раёнаў, гарадоў і пасёлкаў гарадскога тыпу (руск.). Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь (30 сакавіка 2016). Праверана 3 красавіка 2017.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць