Стары Улас
Стары́ Ула́с[1], сапр.: Уладзіслаў Пятровіч Сівы-Сівіцкі[1] (22 сакавіка 1865, Валожын — 30 верасня 1939) — беларускі паэт, публіцыст, этнограф.
Стары Улас | |
---|---|
![]() | |
Асабістыя звесткі | |
Псеўданімы | Свой Стары Ўлас, Стары Ўляс і Старый Влас |
Дата нараджэння | 22 сакавіка 1865 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 30 верасня 1939 (74 гады) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | публіцыст, пісьменнік, паэт |
Мова твораў | беларуская |
![]() | |
![]() | |
![]() |
Біяграфія правіць
Асірацеў у 9 гадоў, пайшоў працаваць памочнікам кухара да пана. Працаваў кухарам, аб’ездчыкам. Жыў у вёсцы Варняны (цяпер Астравецкі раён), у Вільні. У 1920 годзе пераехаў у вёску Сужаны на Віленшчыне, дзе працаваў у маёнтку ляснічым. Пазней пераехаў у Шашэльгішкі Віленскага павета, дзе займаўся земляробствам.
Творчасць правіць
Дэбютаваў вершамі ў 1907 годзе ў «Нашай Ніве». Змяшчаў свае вершы і вершаваныя апавяданні ў беларускіх дакастрычніцкіх і заходнебеларускіх календарах. Выступаў і як публіцыст. Рабіў вершаваныя апрацоўкі народных легенд і паданняў. Аўтар парадыйна-сатырычнага апавядання «Тры злодзеі» (1912), паэмы «Год беларуса» (1911[2] ці 1910[1]). На творчасці адчуваецца ўплыў фальклорных традыцый[2].
Шэраг вершаў надрукаваны ў «Анталогіі беларускай паэзіі» (1961), зборніку «Беларуская дакастрычніцкая паэзія» (1969). Выйшла кніга вершаў і публіцыстыкі «Год беларуса» (1990). Рукапісы захоўваюцца ў архівах Беларусі, Літвы, Польшчы[1].
Зноскі
- ↑ а б в г БелЭн 2002.
- ↑ а б Беларусь 1995.
Літаратура правіць
Стары Улас у Вікіцытатніку | |
Стары Улас у Вікікрыніцах | |
Стары Улас на Вікісховішчы |
- Стары Улас // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — ISBN 5-340-00709-X.
- Стары Улас // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
- Стары́ Ула́с (сапр. Сівы-Сівіцкі Уладзіслаў Пятровіч) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 165. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Стары́ Ула́с (сапр. Савіцкі Уладзіслаў Пятровіч) // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 685. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
- Стары́ Ула́с (сапр. Сівы-Сівіцкі Уладзіслаў Пятровіч // Беларускі фальклор. Энцыклапедыя ў 2-х тамах / Рэдкалегія: Г. П. Пашкоў (галоўны рэдактар) і інш. — Беларуская энцыклапедыя, 2006. — Т. 2: Л—Я. — С. 559. — 828 с. — 2 000 экз. — ISBN ISBN 985-11-0366-7.