(202) Хрысеіда

астэроід

(202) Хрысеіда (стар.-грэч.: Χρυσηίς) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да сілікатных астэроідаў светлага спектравага класа S. Ён быў адкрыты 11 верасня 1879 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у абсерваторыі Клінтана, ЗША і названы ў гонар Хрысеіды, гераіні паэмы Гамера «Адысея», дачкі Апалона[1].

(202) ХрысеідаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 13 кастрычніка 1879
Эпанім Хрысеіда
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1935 BL; A901 TA
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,10032
Вялікая паўвось (a) 459,334 млн км
(3,07046 а.а.)
Перыгелій (q) 413,254 млн км
(2,76243 а.а.)
Афелій (Q) 505,415 млн км
(3,37849 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 965,186 сут (5,38 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,955 км/с
Схіленне (i) 8,853°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 136,872°
Аргумент перыгелія (ω) 1,081°
Сярэдняя анамалія (M) 328,526°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 86,15 км
Маса 6,7×1017 кг
Шчыльнасць ~2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0241 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0456 км/с
Перыяд вярчэння 15,74 г
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 7,42m
Альбеда 0,2562
Сярэдняя тэмпература паверхні 151 К (−122 °C)

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 33. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі правіць