(87) Сільвія
(87) Сільвія (лац.: Sylvia) — вельмі буйны трайны астэроід галоўнага пояса, які належыць да сямейства Кібелы. Ён быў адкрыты 16 мая 1866 года англійскім астраномам Норманам Погсанам у Мадраскай абсерваторыі і названы ў гонар Рэі Сільвіі, — маці братоў Ромула і Рэма, легендарных заснавальнікаў Рыма, у гонар якіх названы спадарожнікі астэроіда[9].
(87) Сільвія | |
|---|---|
.jpg) Выява астэроіда Сільвія з двума спадарожнікамі, атрыманая з дапамогай адаптыўнай оптыкі | |
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Норман Погсан |
| Месца выяўлення | Мадрас |
| Дата выяўлення | 16 мая 1866 |
| Эпанім | Рэя Сільвія[1] |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | A909 GA |
| Катэгорыя |
Галоўнае кольца (Сямейства Кібелы) |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,0853555 |
| Вялікая паўвось (a) |
523,508 млн км (3,4994334 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
478,824 млн км (3,2007375 а.а.) |
| Афелій (Q) |
568,192 млн км (3,7981293 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 2 391,085 сут (6,546 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 15,893 км/с |
| Схіленне (i) | 10,87212° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 73,16492° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 266,43570° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 56,06347° |
| Спадарожнік астэроіда |
Ромул (S/2001 (87)) Рэм (S/2004 (87)) |
| Фізічныя характарыстыкі[8] | |
| Дыяметр |
384×262?232 км[2][3] 385×265?230 ± 10 км[4] |
| Маса | (1,478 ± 0,006)×1019 кг |
| Шчыльнасць | 1,200 ± 0,100 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0729 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,1379 км/с |
| Перыяд вярчэння | 5,184 гадз[5][6] |
| Спектральны клас | X |
| Абсалютная зорная велічыня | 6,94m |
| Альбеда | 0,0435 [7] |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 151 К (−122 °C) |
Фізічныя характарыстыкі правіць
Сільвія ўяўляе сабой цёмны астэроід з нізкім альбеда паверхні, што гаворыць пра наяўнасць у ёй сілікатаў, багатых вугляродам і арганічнымі рэчывамі. З адкрыццём у Сільвіі спадарожнікаў стала магчымым вырабіць адзнаку масы і шчыльнасці астэроіда, якія далечыні нечакана нізкія вынікі. Апынулася, што сярэдняя шчыльнасць астэроіда ненашмат перавышае шчыльнасць вады і складае 1,2 г/см³, што ў сваю чаргу сведчыць пра высокую ступень сітаватасці гэтага цела. Так, у залежнасці ад складу парод, пустэчы могуць займаць 25 % — 60 % ад усяго аб'ёму астэроіда[4]. Нажаль, мінералогія X-класа вывучана недастаткова добра, каб даць больш дакладную адзнаку сітаватасці. Але ў любым выпадку гэта дазваляе гаварыць пра тое, што Сільвія не з’яўляецца маналітным целам, а ўяўляе сабой так званую «груду друзу» — скопішча рознай велічыні абломкаў, механічна не звязаных паміж сабой і якія трымаюцца разам толькі за кошт гравітацыі. Магчыма, што такая структура астэроіда, як і наяўнасць у яго спадарожнікаў, утварылася ў выніку сутыкнення першапачатковага астэроіда з іншым целам з іх наступным разбурэннем, пасля якога частка абломкаў ізноў памкнулася ў адзінае цела, а частка ўтварыла спадарожнікі[4]. Сільвія мае даволі выцягнутую форму, якая можа быць абумоўлена хуткім вярчэннем (якія паходзяць па кароткай восі), парадку 45 м/с на экватары, што адпавядае перыяду ў 5 гадзін і 11 мінуць[5]. Такая хуткасць таксама можа быць следствам перажытага астэроідам сутыкнення.
Спадарожнікавая сістэма правіць
У Сільвіі ёсць два спадарожнікі: Ромул S/2001 (87) і Рэм S/2004 (87)[10], названыя ў гонар легендарных братоў — заснавальнікаў Рыма[11]. Першы спадарожнік (вонкавы), Ромул, быў выяўлены 18 лютага 2001 года амерыканскімі астраномамі Майклам Браўнам і Jean-Luc Margot з дапамогай тэлескопа абсерваторыі Кека на Гаваях. Ён мае 18 км у дыяметры і абарачаецца вакол Сільвіі за 3,6496 ± 0,0007 сутак па арбіце з радыусам 1356 ± 5 км. Другі спадарожнік (унутраны), Рэм, быў выяўлены праз тры гады — 9 жніўня 2004 года — французскімі астраномамі Franck Marchis (англ.) з універсітэта Берклі і Pascal Descamps, Daniel Hestroffer, Jerome Berthier з Парыжскай абсерваторыі. Ён мае 7 ± 2 км у дыяметры і абарачаецца вакол Сільвіі за 1,3788 ± 0,0007 сутак па арбіце з радыусам 706 ± 5 км. Цалкам магчыма, што спадарожнікі Сільвіі, як і яна сама, з’яўляюцца «грудамі друзу», якія памкнуліся з абломкаў, выкінутых на арбіту вакол астэроіда ў выніку сутыкнення, і затым што памкнуліся ў адзінае цела. Але ў любым выпадку, не варта выключаць магчымасці выяўлення дадатковых драбнейшых спадарожнікаў. Цікава, што пры назіранні з паверхні Сільвіі абодва спадарожніка маюць вуглавыя памеры нават вялікія чым у зямнога Месяца. Так у буйнейшага Ромула, знешняга спадарожніка, вуглавы памер складае 0,89°, а ў драбнейшага Рэма, унутранага спадарожніка, — 0,78°. Паколькі форма Сільвіі далёкая ад сферычнай, гэтыя памеры могуць змяняцца на 10 % у залежнасці ад пункта на паверхні астэроіда, у якой будзе знаходзіцца назіральнік. З саміх жа спадарожнікаў Сільвія будзе выглядаць проста велізарнай: так з унутранага спадарожніка (Рэма) яе вуглавыя памеры будуць складаць 30°×18°, а вуглавыя памеры бачнага з той жа пункты Ромула — усяго 0,50° — 1,59°; у той жа час са знешняга спадарожніка (Ромула) яе вуглавыя памеры будуць ледзь сціплей і складуць 16°×10°, вуглавыя памеры Рэма, бачнага з Ромула, — ужо ўсяго 0,19° і 0,62°. Паколькі абодва спадарожніка рухаюцца прыкладна па кругавых арбітах і прыблізна ў адной плоскасці, то рэгулярна раз у 2,2 дня яны будуць праходзіць побач ці нават засланяць адзін аднаго. А раз у 6,52 года за кошт гэтых спадарожнікаў на Сільвіі могуць адбывацца сонечныя зацьменні: вуглавы дыяметр Сонца з арбіты астэроіда складае ўсяго 0,15°, супраць вуглавых памераў у 0,89° і 0,78° у Ромула і Рэма адпаведна.
Гл. таксама правіць
Зноскі
- ↑ Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 21. — ISBN 978-3-642-29717-5
- ↑ Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations(недаступная спасылка). Personal Website (2008). Архівавана з першакрыніцы 29 студзеня 2009. Праверана 5 снежня 2008.
- ↑ Data sheet compiled by W. R. Johnston
- ↑ а б в F. Marchis; et al. (2005). "Discovery of the triple asteroidal system 87 Sylvia". Nature. 436 (7052): 822. Bibcode:2005Natur.436..822M. doi:10.1038/nature04018. PMID 16094362.
{{cite journal}}: Непасрэднае ўжыванне et al. у:|author=(даведка) - ↑ а б M. Kaasalainen; et al. (2002). "Models of Twenty Asteroids from Photometric Data" (PDF). Icarus. 159 (2): 369. Bibcode:2002Icar..159..369K. doi:10.1006/icar.2002.6907.
{{cite journal}}: Непасрэднае ўжыванне et al. у:|author=(даведка) - ↑ PDS lightcurve data
- ↑ Supplemental IRAS Minor Planet Survey
- ↑ PDS spectral class data
- ↑ Schmadel, Lutz D. Dictionary of Minor Planet Names. — Sixth Revised and Enlarged Edition. — Heidelberg, N. Y., Dordrecht, L.: Springer, 2012. — P. 21. — ISBN 978-3-642-29717-5.
- ↑ Wm. Robert Johnston archive: (87) Sylvia, Romulus, and Remus (2005). Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2011. Праверана 12.10.2008.
- ↑ First triple asteroid system found. University of California, Berkeley (2005). Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2011. Праверана 12.10.2008.
Спасылкі правіць
- База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (87)
- База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 87
- Pogson N. R. (1866), Minor Planet (87) Sylvia, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Vol. 26, p. 311 (June 1866)
- Data on (87) Sylvia from Johnston’s archive (maintained by W. R. Johnston)
- Rubble-Pile Minor Planet Sylvia and Her Twins Архівавана 24 ліпеня 2008. (ESO news release, August 2005) Includes images and artists impressions
- Adaptive Optics System Reveals New Asteroidal Satellite (SpaceDaily.com, March 2001) Includes a discovery image.
- Space.com: First asteroid trio discovered
- IAUC 7588, reporting discovery of S/2001 (87) 1
- IAUC 7590, confirming the discovery
- IAUC 8582, reporting discovery of S/2004 (87) 1 and naming Romulus and Remus
- An animation of (87) Sylvia and its moons (on Vimeo)
- Shape model derived from lightcurve (on page 19) Архівавана 29 чэрвеня 2011.
- Instability zones for satellites of asteroids. The example of the (87) Sylvia system (arXiv:1112.5363 / 22 December 2011)