Euchalcia variabilis
Euchalcia variabilis — від насякомых з сямейства Соўкі. Адзін з 42 відаў палеартычнага роду, паліморфны; у фаўне Украіны прадстаўлены тыпавым падвідам.
Euchalcia variabilis | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Euchalcia variabilis | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Марфалагічныя прыкметы
правіцьРазмах крылаў — 28-45 мм. Асноўны фон пярэдніх крылаў зелянява-аліўкавы. Круглая і V-падобная дадатковая плямы абведзеныя бліскуча-белай лініяй, пупышкападобная пляма абведзены часткова белай, часткова буравата-ружовай лініяй. Заднія крылы светла-шэрыя, з жоўтым адценнем, з больш цёмнымі жылкамі і вонкавым краем.
Распаўсюджанне
правіцьЕўропа і палеарктычная Азія акрамя поўначы, на ўсходзе ў Магаданскай вобласці і Манголіі.
Ва Украіне — у Карпатах (каля г. Сколе Львоўскай вобласці, Ярэмчанскі і Вэрхавынскі раёны Івана-Франкоўскай вобласці), на Данецкім кражы (с. Правалля Свярдлоўскага раёна Луганскай вобласці), у Горным Крыму. Трапляецца вельмі рэдка ў гарах на субальпійскіх і альпійскіх лугах і ўзлесках на вышыні 1200—2000 м н. у. м. і ў стэпе.
Асаблівасці біялогіі
правіцьДае 1 генерацыю у год. Лёт імага доўжыцца з чэрвеня да сярэдзіны жніўня. Актыўны на змярканні і ўначы, сілкуецца нектарам кветак смалёўкі і чартапалоха. Вусень жыве спачатку групамі сярод аплеценага павуцінкай лісця кармавых раслін пасля зімоўкі — у адзіночку. Харчуецца пераважна верхавіннымі лісцем казяльцовых (аканіт, рагулькі, Thalictrum aquilegiifolium, Consolida ajacis). Закукліваецца ў канцы мая ў белым шаўкавістым кокане на кармавых раслінах. Развіццё кукалкі доўжыцца 14-15 сутак.
Пагрозы і ахова
правіцьПагрозы: празмерны выпас жывёлы, прымяненне пестыцыдаў, наяўнасць паразітычных насякомых.
Меры па ахове не распрацаваны. Трэба захоўваць участкі альпійскіх і субальпійскіх лугоў, абмежаваць выпас жывёлы, выкошванне травы, прымяненне пестыцыдаў у месцах пражывання віду.