Ілья Кірэевіч Купрыенка

Ілья Кірэевіч Купрыенка (28 жніўня 191619 сакавіка 1988) — аўтаматчык; камандзір аддзялення стралковай роты 937-га стралковага палка 238-й стралковай дывізіі 2-га Беларускага фронту, яфрэйтар. Поўны кавалер ордэна Славы.

Ілья Кірэевіч Купрыенка
Дата нараджэння 28 студзеня 1916(1916-01-28)
Месца нараджэння в. Собалеўка, Клімавіцкі павет (цяпер Клімавіцкі раён, Магілёўская вобласць
Дата смерці 19 сакавіка 1988(1988-03-19) (72 гады)
Месца смерці в. Несцерава, Мсціслаўскі раён, Магілёўская вобласць
Месца пахавання
Прыналежнасць  СССР
Род войскаў пяхота
Гады службы 19371945
Званне
Яфрэйтар
Яфрэйтар
Бітвы/войны Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Ордэн Айчыннай вайны I ступені
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Ордэн Славы
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «Ветэран працы»
Медаль «За асваенне цалінных зямель»
Медаль «За асваенне цалінных зямель»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 15 жніўня 1916 года ў вёсцы Собалеўка, цяпер Клімавіцкага раёна Магілёўскай вобласці Беларусі ў сялянскай сям'і. Беларус. Скончыў 3 класа. Працаваў газагагенератаршчыкам на Магілёўскім заводзе штучнага валакна.

У Чырвонай Арміі з 1937 года. На фронце ў Вялікую Айчынную вайну з чэрвеня 1943 года. Ваяваў на Бранскім, Заходнім, 1-м і 2-м Беларускіх франтах.

Аўтаматчык стралковай роты 937-га стралковага палка чырвонаармеец Купрыенка Ілья ў складзе аддзялення разведкі 27 чэрвеня 1944 года на подступах да населенага пункта Лупалава, размешчанага на поўдзень ад горада Магілёва зрабіў праход у мінным полі непрыяцеля, абязшкодзіўшы пры гэтым дзве міны нацяжнога дзеяння, што дазволіла разведвальнаму аддзяленню нечакана ўварвацца ў варожую траншэю і выбіць з яе праціўнікаў.

Загадам па 238-й стралковай дывізіі № 191 ад 9 жніўня 1944 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях чырвонаармеец Купрыенка Ілья Кірэевіч узнагароджаны ордэнам Славы 3-й ступені[1].

У баі за польскі населены пункт Віленберг, размешчаны ў пяцідзесяці кіламетрах на паўночны ўсход ад горада Млава, камандзір аддзялення стралковай роты 937-га стралковага палка яфрэйтар Купрыенка Ілья 23 студзеня 1945 года, узначальваючы групу разведчыкаў, выйшаў у варожы тыл, і ў распачатай сутычцы з праціўнікам, агнём з аўтамата знішчыў некалькіх ворагаў. Пасля чаго без страт вярнуўся на камандны пункт 937-га стралковага палка з важнымі дадзенымі аб сістэме агню праціўніка.

29 студзеня 1945 года ў баі за горад Бішафсбург (цяпер польскі горад Біскупец), яфрэйтар Купрыенка Ілья ў ліку першых уварваўся ў горад і забіў трох ворагаў, а трох узяў у палон.

Загадам па 49-й арміі № 023 ад 13 сакавіка 1945 года за мужнасць і адвагу праяўленыя ў баях яфрэйтар Купрыенка Ілья Кірэевіч узнагароджаны ордэнам Славы 2-й ступені[1].

8 сакавіка 1945 года камандзір аддзялення стралковай роты 937-га стралковага палка яфрэйтар Купрыенка Ілья, дзейнічаючы на чале групы разведчыкаў, разам з разлікам 45-міліметровай гарматы ў раёне населенага пункта Фішэрсхютэ, размешчанага ў сарака кіламетрах на паўднёвы захад ад польскага горада Гдыня, выявіў групу праціўнікаў. У выніку раптоўнай атакі шасцёра з праціўнікаў было знішчана і шэсць ўзята ў палон, захоплена аўтамашына з харчаваннем.

6 чэрвеня 1945 года камандуючы 2-м Беларускім фронтам Маршал Савецкага Саюза Ракасоўскі К. К. падпісаў прадстаўленне да ўзнагароджання Купрыенка І. К. ордэнам Славы 1-й ступені[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 29 чэрвеня 1945 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі яфрэйтар Купрыенка Ілья Кірэевіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы[1].

24 чэрвеня 1945 года Купрыенка І. К. удзельнічаў ў гістарычным Парадзе Перамогі на Чырвонай плошчы ў Маскве. У 1945 годзе старшына Купрыенка І. К. дэмабілізаваны.

Пасля вайны поўны кавалер ордэна Славы Купрыенка Ілья працаваў забойшчыкам на шахце, сталяром, удзельнічаў у асваенні цалінных і абложных зямель. Член КПСС з 1953. Апошнія гады жыў у вёсцы Несцерава Мсціслаўскага раёна Магілёўскай вобласці Беларусі. Памёр 19 сакавіка 1988 года.

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й ступені, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі[1].

Зноскі

Літаратура правіць

  • Белан П. С. и др. Доблесть солдатская. — Алма-Ата, 1974.
  • Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. — Минск, 2006.
  • Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
  • Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984

Спасылкі правіць