Вікіпедыя

Аляксандр Барысавіч Градскі

савецкі і расійскі спявак, музыкант, паэт, кампазітар
(Пасля перасылкі з Аляксандр Градскі)

Аляксандр Барысавіч Градскі (руск.: Алекса́ндр Бори́сович Гра́дский; пры нараджэнні Фрадкін; 3 лістапада 1949(1949-11-03), Капейск, Чалябінская вобласць — 28 лістапада 2021(2021-11-28)[1][2], Масква[2]) — савецкі і расійскі спявак, мультыінструменталіст, аўтар песень, паэт, кампазітар. Адзін з заснавальнікаў рускага року.

Аляксандр Барысавіч Градскі
руск.: Александр Борисович Градский
Аляксандр Градскі ў Маскве, 2015 год.
Аляксандр Градскі ў Маскве, 2015 год.
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 3 лістапада 1949(1949-11-03)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 лістапада 2021(2021-11-28)[1][2] (72 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Жонка Настасся Аляксандраўна Вярцінская
Альма-матар
Музычная дзейнасць
Прафесіі
спявак, кампазітар, гітарыст, акцёр
Пеўчы голас тэнар-альціна[d] і лірычны тэнар[d]
Інструменты гітара, ударная ўстаноўка, фартэпіяна, бас-гітара, скрыпка, чэлеста і вакал
Жанры рок-музыка, аўтарская песня[3], блюз[4], рок-н-рол, рок-опера, блюз-рок, прагрэсіўны рок, эстрада, раманс, народная музыка і соўл[d]
Прэміі
Узнагароды
Народны артыст Расійскай Федэрацыі Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі
gradsky.com
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Заслужаны дзеяч мастацтваў Расійскай Федэрацыі (1997). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі РФ (1999). Народны артыст Расійскай Федэрацыі (1999). Народны артыст Прыднястроўскай Малдаўскай Рэспублікі (2014). Мастацкі кіраўнік тэатра «Градскі Хол» (2014—2021).

Біяграфія

правіць

Нарадзіўся 3 лістапада 1949 года ў Капейску.

Бацька — Барыс Абрамавіч Фрадкін (1926)[5][6][7][8], інжынер-механік. Вялікі ўплыў на развіццё будучага музыканта аказала яго маці, выпускніца ДІТМа Тамара Паўлаўна Градская[5][9], якая памерла, калі яму было 14 гадоў. У 1957 годзе сям’я вярнулася ў Маскву. Некалькі гадоў жыў у бабулі ў сяле Растаргуева Ленінскага раёна Маскоўскай вобласці.

Кар’ера

правіць

Заснавальнік трэцяга па часе стварэння (пасля «Братоў» і «Сокала») расійскага рок-гурта «Славяне» (1965), аднак найбольшую папулярнасць яму прынёс гурт «Скамарохі» (1966). Таксама прымаў удзел у гуртах: «Лос Панчос», «Скіфы», калектыве польскіх студэнтаў МДУ «Тараканы»[10], у складзе якіх выконваў песні Элвіса Прэслі і твіст Арно Бабаджаняна «Песня пра Маскву».

На пачатку 1970-х режысёр Андрон Міхалкоў-Канчалоўскі пачынаў сваю працу над фільмам «Раманс пра закаханых». Кампазітарам фільма павінен быў стаць Мурад Кажлаеў, але ён адмовіўся. Тады Аркадзь Пятроў прапанаваў кандыдатуру Градскага. Градскі ў гэтым фільме не толькі пісаў музыку, а і выконваў вакальныя партыі. Фільм меў значны поспех і прынёс папулярнасць аўтару музыкі да фільма. Музычны часопіс «Billboard» аб’явіў Градскага «Зоркай года» (1974) «за выдатны ўнёсак у сусветную музыку»[9].

Выпускнік факультэта сольнага спеву ДМПІ імя Гнесіных (1974 год).

У 1975 годзе набыў свае першыя «Жыгулі»[11].

Аўтар рок-оперы «Стадыён» (памяці Віктара Хары) (1985), музыкі да першага айчыннага рок-балету «Чалавек» (па рамане Рэдзьярда Кіплінга).

З 1987 года — член Саюза кампазітараў СССР.

У 1988 годзе ўпершыню здолеў паехаць за мяжу (у США)[9].

Аўтар музыкі да больш чым 40 мастацкіх фільмаў, некалькіх дзясяткаў дакументальных і мультыплікацыйных фільмаў.

Выпусціў больш за 15 доўгаіграючых дыскаў, аўтар некалькіх рок-опер і рок-балетаў, мноства песень.

У 1988 годзе выканаў партыю Звездачота ў оперы Рымскага-Корсакава «Залаты пеўнік» у выставе Вялікага тэатра (дырыжор — Яўген Светланаў).

Прымаў удзел у тэлепраграме «Белы папугай».

Пазіцыянуе сябе як маргінал, да саратнікаў па цэху патрабавальны, журналістаў не шануе (па запэўненні Яўгена Додалева, менавіта Градскі запусціў у СМІ слова «журналюга»[11][12][13]).

Прымаў удзел у альбоме-трыб’юце гурта «Машына часу» «Машынапіс», дзе заспяваў песні «Мой сябар (лепш за ўсіх іграе блюз)» і «Снег».

Голас Градскага — сярэдні па тэмбру між тэнарам-альціна і характэрным тэнарам.

Сям’я

правіць
  • Дзядька — Барыс Паўлавіч Градскі — брат маці, саліст ансамбля Ігара Маісеева.
  • Дваюрадная сястра — Наталля Градская.
  • Аляксандр Градскі быў жанаты тройчы.
    • Першая жонка — Наталля. Свой першы шлюб называе «маладзёжным учынкам»[11].
    • Другая — Анастасія Вярцінская (актрыса). Былі ў шлюбе з 1976 па 1980 гады, хоць развяліся яшчэ ў 1978 годзе[14].
    • Трэцяя жонка — Вольга Сямёнаўна Градская (былі ў шлюбе з 1980 па 2003 год). У Градскага двое дзяцей ад трэцяга шлюбу:
      • сын Даніла Градскі — (30 сакавіка 1981), бізнесмен;
      • дачка Марыя Градская (14 студзеня 1986)[14]; скончыла МДУ.
  • Пачынаючы з 2003 года[15] цывільная жонка Марына Каташанка (1980 года нараджэння, у 2003 годзе — студэнтка УДІК)[16].

Некаторыя песні

правіць
 
Юбілейны канцэрт гурта «Цветы», 2001 год. Злева направа: С. Намін, М. Наскоў, А. Градскі, А. Раманаў
  • «Антиперестроечный блюз» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Баллада о рыбацком посёлке Аю» (Ю. Саульскі — Я. Еўтушэнка) з к/ф «Сонца, зноў сонца»
  • «Бог Рок-Н-Ролла» («Эпитафия», муз. і сл. А. Градскага)
  • «Будет ласковый дождь» (сл. С. Тысдэйл, пер. Л. Жданава)
  • «Вальс» (От этого) (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Возвращение» (сл. Б. Акуджавы) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «В полях под снегом и дождём» (сл. Р. Бёрнса, пер. С. Маршака)
  • «В твоих глазах» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Выхожу один я на дорогу» (А. Шашына — М. Лермантаў) Раманс
  • «Гори, гори, моя звезда» (П. Булахаў — В. Чуеўскі) Раманс
  • «Давайте начнём» (муз. і сл. Дж. Дэнвера) — выкан. Аляксандр Градскі (на англійскай мове)
  • «Двойник» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «До конца, до тихого креста» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Дорожная» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Джоконда» (Д. Тухманаў — Т. Сашко)
  • «Жёлтый дом» (сл. С. Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Жил-был я» (Д. Тухманаў — С. Кірсанаў)
  • «Звезда полей» (сл. М. Рубцова) з аднайменнай вакальной сюіты
  • «Зимнее утро» (сл. Б. Пастарнака)
  • «Зимняя ночь» («Мело, мело…») (сл. Б. Пастарнака)
  • «Как молоды мы были» (А. Пахмутава — М. Дабранраваў) з к/ф «Маё каханне на трэцім курсе»
  • «Колыбельная» (сл. Н. Канчалоўскай) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «К России» («Отвяжись, я тебя умоляю!») (сл. В. Набокава)
  • «К стеклу прильнув лицом…» (сл. П. Элюара)
  • «Ламентации» (сл. Сашы Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Ливни на море (блюз)» (муз. T. Waits, сл. А. Градскага)
  • «Любимая, спи» (муз. Э. Калманоўскага, сл. Я. Еўтушэнкі)
  • «Любовь» (сл. Б. Акуджавы) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «Мне с детства снилась высота» (А. Пахмутава — М. Дабранраваў) з к/ф «О спорт, — ты свет!»
  • «Молитва» (сл. С. Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Монолог батона за 28 копеек из муки высшего сорта» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Мы налили красного вина» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Мы не ждали перемен» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Нам не жить друг без друга» (А. Пахмутава — М. Дабранраваў) з к/ф «О спорт, ты — свет!»
  • «Наш старый дом» (сл. Р. Бёрнса, пер. С. Маршака)
  • «Не пой, красавица, при мне» (С. Рахманінаў — А. Пушкін) Раманс
  • «Ничей» (Ю. Саульскі — Я. Еўтушэнка) з к/ф «Сонца, зноў сонца»
  • «Ничто в полюшке» (руская народная)
  • «Ночная песня пьяницы» (сл. Сашы Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Ночное» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Обстановочка» («Ревёт сынок. Побит за двойку с плюсом…») (сл. Сашы Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «О собаках» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Памяти поэта» (пра У. С. Высоцкага) (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Песня о дельфинах» (Ю. Саульскі — Я. Еўтушэнка) з к/ф «Сонца, зноў сонца»
  • «Песня о друге» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Песня о дружбе» (сл. Б. Акуджавы) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «Песня о золоте» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «Вязень замка Іф»
  • «Песня о корабле» або «Дедовская лодка» (Э. Арцем’еў — Н. Канчалоўская) з к/ф «Свой сярод чужых, чужы сярод сваіх»
  • «Песня о матери» (сл. Н. Канчалоўскай) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «Песня о маятнике» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «У жніўні 44-га…»
  • «Песня о свободе» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «Вязень замка Іф»
  • «Песня о „сумасшедших“» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «Вязень замка Іф»
  • «Песня о Монте-Кристо» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «Вязень замка Іф»
  • «Прощай» (муз. і сл. А. Градскага) з к/ф «Вязень замка Іф»
  • «Песня о птицах» (сл. Н. Глазкова) з к/ф «Раманс пра закаханых»
  • «Песня о совести» (Ю. Саульскі — Я. Еўтушэнка) з к/ф «Сонца, зноў сонца»
  • «Песня, похожая на все песни» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Песня шута» (сл. Р. Бёрнса, пер. С. Маршака)
  • «Подруга угольщика» (сл. Р. Бёрнса, пер. С. Маршака)
  • «Под сурдинку» («Хочу отдохнуть от сатиры») (сл. Сашы Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Потомки» (сл. Сашы Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Синий лес» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Скоморохи» (сл. В. Сауткіна)
  • «Сонет» (Я. Крылатаў — А. Градскі)
  • «Спортивная» — песня пра Алімпіяду ў Сочы 2014
  • «Театр» (сл. С. Чорнага) з вакальнай сюіты «Сатиры»
  • «Только раз бывает в жизни встреча» (Б. Фамін — П. Герман) Раманс
  • «Фото со мной и с тобой» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Южная прощальная» (муз. і сл. А. Градскага)
  • «Я — Гойя» (сл. А. Вазнесенскага)
  • «Яростный стройотряд» (А. Пахмутава — М. Дабранраваў) з к/ф «Маё каханне на трэцім курсе»
  • «Я умру в крещенские морозы» (сл. М. Рубцова) з вакальнай сюіты «Звезда полей»
  • «Замыкая круг» (К. Кельмі — М. Пушкіна) — выкан. у групе рок-музыкантаў (Крыс Кельмі, Юрый Гаркоў, Канстанцін Нікольскі, Аляксандр Сіткавецкі, Віталь Дубінін, Сяргей Мінаеў, Аванес Мелік-Пашаеў, Андрэй Макарэвіч, Аляксандр Монін, Рыгор Бязуглы, Яўген Маргуліс, Марына Капура, Павел Смяян, Жанна Агузарава, Анатоль Алёшын, Андрэй Давідзян, Валерый Сюткін, Юрый Давыдаў, Аляксандр Іваноў, Аляксандр Куцікаў, Дзмітрый Варшаўскі, Артур Беркут)

Зноскі

  1. ↑ а б Першы канал — 1995. Праверана 28 лістапада 2021.
  2. ↑ а б в г The Moscow Times / H. Amos, M. Berdy, M. Fishman — Alexander Gubsky, 1992. — ISSN 1563-6275
  3. ↑ http://headliner.name/index.php/component/k2/item/11913-aleksandr-gradskij-nesvoevremennyya-pesni-1993
  4. ↑ http://poiskm.com/artist/9571-Alexandr-Gradskiy
  5. ↑ а б Всенародный Градский Архівавана 25 верасня 2020. (руск.) // NEWSwe.com. — № 261.
  6. ↑ Gradsky.com: Просмотр темы — Новости интернета 2010 (руск.)
  7. ↑ Что общего между Марксом, Жириновским и Градским?(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 кастрычніка 2010. Праверана 19 ліпеня 2011. (руск.)
  8. ↑ Градский юбилей (руск.)
  9. ↑ а б в Насравший в вечность (руск.)
  10. ↑ Насравший в вечность (руск.)
  11. ↑ а б в Без цензуры: Самый неполиткорректный сайт рунета (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 чэрвеня 2011. Праверана 19 ліпеня 2011.
  12. ↑ Большой Новосибирск — Александр Градский: «У меня врагов нет».(недаступная спасылка)Я их ликвидирую, или превращаю в друзей(недаступная спасылка) (руск.)
  13. ↑ КАБАРЕ-ДУЭТ «АКАДЕМИЯ»: «ВЫСШАЯ ТОЧКА В ИСКУССТВЕ — трагифарс». (руск.)
  14. ↑ а б Издательский Дом «Новый Взгляд» Градский юбилей (руск.)
  15. ↑ Trend Life: Ужасное откровение Александра Градского (руск.)
  16. ↑ ТОП-новости — Интернет-издание «Публичные люди» — www.pl.com.ua (руск.)

Спасылкі

правіць
  Аляксандр Барысавіч Градскі на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксандр_Барысавіч_Градскі&oldid=4861397"