Вікіпедыя

Аляксандр Уладзіміравіч Джыгера

беларускі футбаліст
(Пасля перасылкі з Аляксандр Джыгера)

Аляксандр Джыгера (нар. 15 красавіка 1996) — беларускі футбаліст, паўабаронца.

Футбол
Аляксандр Джыгера
Поўнае імя Аляксандр Уладзіміравіч Джыгера
Нарадзіўся 15 красавіка 1996(1996-04-15)[1] (26 гадоў)
Грамадзянства Flag of Belarus.svg Беларусь
Рост 170 см[2]
Вага 60 кг[2]
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб няма
Клубная кар’ера[* 1]
2013—2018 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 16 (0)
2015 →  Беларусь Зорка-БДУ (Мінск) 13 (2)
2017 →  Беларусь Дняпро (Магілёў) 13 (1)
2018 →  Беларусь Прамень (Мінск) 14 (2)
2019 Беларусь Тарпеда (Мінск) 15 (1)
2019—2020 Беларусь Смалявічы 38 (8)
2021 Беларусь Нёман (Гродна) 26 (4)
2022 Беларусь Мінск 29 (2)
Нацыянальная зборная[* 2]
2013 Беларусь Беларусь (да 17) 1 (0)
2014 Беларусь Беларусь (да 19) 3 (0)
2016—2018 Беларусь Беларусь (да 21) 11 (1)
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 19 снежня 2022.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 9 чэрвеня 2018

Клубная кар’ераПравіць

Выхаванец дзіцячай школы мінскага МТЗ-РІПА, пазней трапіў у структуру барысаўскага БАТЭ. З 2013 года пачаў выступаць за дубль, таксама ў 2014 годзе выступаў за барысаўскі клуб у Юніёрскай лізе УЕФА.

З 2015 года пачаў прыцягвацца да асноўнай каманды. 4 красавіка 2015 года дэбютаваў у аснове БАТЭ ў матчы Кубка Беларусі супраць гродзенскага «Нёмана» (2:1), выйшаўшы на замену ў канцы сустрэчы. 18 чэрвеня таго ж года дэбютаваў у Вышэйшай лізе, выйшаўшы на замену ў матчы супраць «Віцебска» (4:0). У жніўні 2015 года быў аддадзены ў арэнду першалігавай «Зорцы-БДУ»[3], дзе трывала гуляў у аснове.

Па заканчэнні сезона 2015 вярнуўся з арэнды ў БАТЭ[4]. Перадсезонную падрыхтоўку ў пачатку 2016 года праходзіў з асноўнай камандай, але сезон пачаў у дублі барысаўчан, часам прыцягваўся да кубкавых матчаў. З лета стаў з’яўляцца ў асноўнай камандзе, выходзячы на замену. 21 верасня 2016 года, выйшаўшы ў стартавым складзе матча 1/8 Кубка Беларусі супраць «Іслачы», забіў 2 галы, чым дапамог БАТЭ атрымаць перамогу з лікам 4:2.

У першай палове сезона 2017 згуляў за БАТЭ ў 8 матчах чэмпіянату, звычайна выходзячы на замену ў канцы сустрэчы. У ліпені 2017 года быў аддадзены ў арэнду магілёўскаму «Дняпру»[5]. У першым жа матчы за новы клуб, 23 ліпеня, забіў гол у браму мінскага «Дынама» (выніковы лік 1:0), чым дапамог магіляўчанам прайсці ў чвэрцьфінал Кубка Беларусі. У складзе «Дняпра» стаў асноўным атакуючым паўабаронцам, аднак у канцы сезона страціў месца ў стартавым складзе і стаў выхадзіць на замену.

У студзені 2018 года, вярнуўшыся з арэнды, стаў трэніравацца з БАТЭ, аднак не трапіў на першы турэцкі збор каманды. У лютым 2018 года далучыўся да мінскага «Промня», якім неўзабаве быў арандаваны на сезон 2018. У першай палове сезона нярэдка з’яўляўся ў стартавым складзе, з ліпеня амаль перастаў выхадзіць на поле. У студзені 2019 года стала вядома пра тое, што паўабаронца па заканчэнні арэнды пакінуў «Прамень»[6], а неўзабаве барысаўскі клуб абвясціў аб развітанні з Джыгерам па заканчэнні кантракта[7].

Пасля зыходу з БАТЭ трэніраваўся з «Мінскам» і «Белшынай», а ў лютым 2019 года стаў іграком мінскага «Тарпеда»[8]. Быў асноўным паўабаронцам тарпедаўцаў. У ліпені 2019 года перайшоў у «Смалявічы»[9], дзе таксама замацаваўся ў стартавым складзе, дапамог клубу выйсці ў Вышэйшую лігу. У студзені 2020 года падоўжыў кантракт са «Смалявічамі»[10]. У сезоне 2020 заставаўся асноўным іграком каманды, але не выратаваў яе ад вылету з элітнага дывізіёна. У снежні 2020 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Смалявічы»[11].

У студзені 2021 года пасля прагляду падпісаў кантракт з гродзенскім «Нёманам»[12]. Замацаваўся ў аснове, гуляў пераважна ў стартавым складзе каманды. У студзені 2022 года перайшоў у «Мінск»[13]. Быў іграком стартавага складу, з верасня стаў часцей выхадзіць на замену. У снежні 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Мінск»[14].

Міжнародная кар’ераПравіць

У 2013—2014 гадах гуляў за юнацкую і юніёрскую зборныя Беларусі ў кваліфікацыі чэмпіянату Еўропы.

7 кастрычніка 2016 года дэбютаваў у моладзевай зборнай Беларусі, выйшаўшы на замену ў канцы адборачнага матча чэмпіянату Еўропы супраць Славакіі.

ДасягненніПравіць

Статыстыка выступленняўПравіць

Сезон Дывізіён Клуб Краіна Матчы Галы
2013 дубль БАТЭ   15 2
2014 дубль БАТЭ   28 2
2015 (1) Д1 БАТЭ   1 0
2015 (2) Д2 Зорка-БДУ   13 2
2016 Д1 БАТЭ   7 0
2017 (1) Д1 БАТЭ   8 0
2017 (2) Д1 Дняпро   13 1
2018 Д1 Прамень   14 2
2019 (1) Д1 Тарпеда   15 1
2019 (2) Д2 Смалявічы   14 3
2020 Д1 Смалявічы   24 5
2021 Д1 Нёман   26 4
2022 Д1 Мінск   29 2

Грамадзянская пазіцыяПравіць

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[15].

Зноскі

  1. ↑ Aleksandr Dzhigero // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б https://www.fcneman.by/komanda/main/735.html
  3. ↑ Футбол. БАТЭ отдал в аренду Владислава Климовича и Александра Джигеро
  4. ↑ Восемь игроков БАТЭ вернулись в клуб из аренд
  5. ↑ БАТЭ отдал Джигеро в аренду "Днепру"
  6. ↑ "Луч" расстался с Осипенко
  7. ↑ Джигеро покинул БАТЭ
  8. ↑ Джигеро стал игроком минского "Торпедо"
  9. ↑ Бутаревич и Джигеро из минского "Торпедо" перешли в "Смолевичи"
  10. ↑ «Смолевичи» вышли из отпуска!
  11. ↑ Футболисты покидают "Смолевичи"
  12. ↑ Александр Джигеро стал игроком "Немана"
  13. ↑ Джигеро подписал контракт с "Минском"
  14. ↑ Футбол. "Минск" объявил об уходе 16 футболистов. Среди них Хващинский и Шрамченко (руск.) . pressball.by (1 снежня 2022). Праверана 19 снежня 2022.
  15. ↑ 93 беларускія футбалісты выступілі з асуджэннем гвалту ВІДЭА

СпасылкіПравіць

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксандр_Уладзіміравіч_Джыгера&oldid=4299280"