Германія на конкурсе песні Еўрабачанне
Германія ўдзельнічае ў конкурсе песні “Еўрабачанне” з самага першага конкурса ў 1956 годзе. За ўсю гісторыю конкурса толькі адзін раз краіна не ўдзельнічала ў фінале “Еўрабачання”. Гэта адбылося ў 1996 годзе, калі з-за вялікай колькасці краін, якія жадалі паўдзельнічаць у мерапрыемстве было вырашана правесці прэ-селекцыю (аналаг сучаснага паўфінала). У выніку тайнага галасавання журы, нямецкі прадстаўнік Леон з песняй "Planet of blue" набраўшы 24 балы, заняў толькі 24 месца.
| Германія | |
|---|---|
|
| |
| Вяшчальнік | NDR ARD |
| Адбор | Unser Song für...(назва горада) (2010-) |
| Удзелы | |
| Удзелы | 57 |
| Першы выступ | 1956 |
| Лепшы вынік | 1, 1982, 2010 |
| Горшы вынік | Апошняе, 1964, 1965, 1974, 1995, 2005, 2015, 2016, 2022 |
| Спасылкі | |
Падчас савецкай акупацыі Усходняй Германіі, заходнія землі краіны выступалі на конкурсе пад поўнай назвай краіны – Федэратыўная Рэспубліка Германія (у адрозненні ад Германскай Дэмакратычнай Рэспублікі). Пасля аб’яднання ўсіх нямецкіх зямель у 1990 годзе, ужо агульная краіна стала выступаць пад назвай Германія.
За ўвесь час свайго ўдзелу ў “Еўрабачанні”, краіна перамагала двойчы: у 1982 і 2010 гадах і 5 раз займала апошяе месца: у 1964, 1965, 1974, 1995 і 2005 гадах.
Вялікая чацвёрка
правіцьУ 1998 годзе Еўрапейскі Вяшчальны Саюз прыняў рашэнне аб’яднаць краіны-спонсары конкурса ў адну групу і даць ім права выступаць адразу ў фінале, не ўдзельнічаючы ў паўфінальнай сетцы. Гэтая група адрымала назву “Вялікая чацвёрка” (па колькасці краін, што ўваходзілі ў яе). Дадзеную групу складалі Германія, Іспанія, Францыя і Вялікабрытанія. У 2011 годзе, з вяртаннем на конкурс Італіі, “вялікая чацвёрка” пераўтварылася ў “Вялікую пяцёрку”.
Удзельнікі
правіць
Гісторыя галасавання
правіцьГерманія дала балы:
| Месца | Краіна | Балы |
|---|---|---|
| 1 |  Турцыя
|
176 |
| 2 | .svg){kind=small} Вялікабрытанія
|
146 |
| 3 |  Ірландыя
|
130 |
| 4 |  Швецыя
|
127 |
| 5 |  Францыя
|
115 |
Германія атрымала балы ад:
| Месца | Краіна | Балы |
|---|---|---|
| 1 |  Іспанія
|
187 |
| 2 |  Данія
|
159 |
| 3 |  Партугалія
|
157 |
| 4 | Вялікабрытанія
|
144 |
| 5 | .svg){kind=small} Бельгія
|
134 |
Правядзенне конкурсаў
правіць| Год | Месца | Пляцоўка | Вядучыя |
|---|---|---|---|
| 1957 |  Франкфурт-на-Майне
|
Студыя ў штаб-кватэры ARD | Анаід Іплікян |
| 1983 | Мюнхен
|
Рудзі Седльмаер Хол | Марлен Шарэль |
| 2011 | Дзюсельдорф
|
Эспрыт арэна | Анке Энгельке, Юдзіт Рэйкерс і Штэфан Рааб |
Каментатары і глашатаі
правіць| Год | Каментатар | Глашатай |
|---|---|---|
| 1956 | Вольф Мітлер | - |
| 1957 | Ёахім Фюхбергер | |
| 1958 | Клаўдзія Доран | |
| 1959 | Елена Герхарт | Вальтэр Адрэас Шварц |
| 1960 | Вольф Мітлер | |
| 1961 | - | |
| 1962 | Рут Капельсбергер | |
| 1963 | Ганс-Ёахім Фрыдрых | |
| 1964 | Херман Рохман | Лія Вёр |
| 1965 | ||
| 1966 | Ганс-Ёахім Раўхенбах | Вернер Вэйгель |
| 1967 | Карын Т’едзе-Людвіг | |
| 1968 | Ганс-Ота Грюнэфельдт | |
| 1969 | ||
| 1970 | Мары-Луіз Штэйнбаўэр | |
| 1971 | Ганс Веррэс | - |
| 1972 | ||
| 1973 | ||
| 1974 | Вернер Вэйгель | - |
| 1975 | ||
| 1976 | ||
| 1977 | ||
| 1978 | Ютэ Верхулен | |
| 1979 | Ада Шліер і Габі Шнеле | Лоці Онезорге |
| 1980 | Ада Шліер | |
| 1981 | ||
| 1982 | ||
| 1983 | Каралін Рэйбер | |
| 1984 | Керсцін Швайнгофер | |
| 1985 | Крыстаф Доймлінг | |
| 1986 | ||
| 1987 | Крыстаф Доймлінг і Лоці Онезорге | Сандра Майхбергер |
| 1988 | Ніколь і Клаўс-Эрых Боцкез | Лоці Онезорге |
| 1989 | Томас Готшалк | Сандра Майхбергер |
| 1990 | Фрыц Агнер | |
| 1991 | Макс Шаўзер | Хрысціян Экхард |
| 1992 | Ян Хофер | Кармен Небель |
| 1993 | ||
| 1994 | ||
| 1995 | Хорст Шэнкер | |
| 1996 | Ульф Анзорг | - |
| 1997 | Петер Урбан | Крысціна Манз |
| 1998 | Нена | |
| 1999 | Рэнан Дэміркан | |
| 2000 | Алекс Бультхаўп | |
| 2001 | ||
| 2002 | ||
| 2003 | ||
| 2004 | Томас Андэрс | |
| 2005 | Томас Хэрманс | |
| 2006 | ||
| 2007 | ||
| 2008 | ||
| 2009 | Цім Фрухлінг | Томас Андэрс |
| 2010 | Томас Андэрс | Хапэ Керкелінг |
| 2011 | Іна Мюлер | |
| 2012 | Анке Энгельке | |
| 2013 |
Зноскі
- ↑ а б Barclay, Simon (June 17, 2010). The Complete and Independent Guide to the Конкурс песні Еўрабачанне 2010. Silverthorn Press. p. 24. ISBN 978-1-4457-8415-1.