Зацітава Слабада

вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці Беларусі

Заці́тава Слабада́[1] (трансліт.: Zacitava Slabada, руск.: Затитова Слобода) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Пухавіцкага сельсавета. Месціцца за 7 км на ўсход ад Мар’інай Горкі, 58 км ад Мінска, каля шашы Мінск — Бабруйск[2], пры ўпадзенні ракі Цітаўка ў Свіслач.

Вёска
Зацітава Слабада
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Водныя аб’екты
Насельніцтва
  • 390 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1713
Паштовыя індэксы
222832
Аўтамабільны код
5
Зацітава Слабада на карце Беларусі ±
Зацітава Слабада (Беларусь)
Зацітава Слабада
Зацітава Слабада (Мінская вобласць)
Зацітава Слабада

Гісторыя

правіць

Ранняя гісторыя

правіць

Першае ўпамінанне ў 1623 годзе. У 1779 годзе ў вёсцы было 28 двароў[3]. У канцы XVIII стагоддзя вёска Слабада ў Менскім павеце Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага, шляхецкая ўласнасць[4].

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У першай палове XIX стагоддзя адносілася да маёнтка Пухавічы ўласнасці Ваньковічаў[5].

Пасля 1861 года ў Пухавіцкай воласці Ігуменскага павета. Паводле перапісу 1897 года былі прыпісная царква, хлебазапасны магазін.

Найноўшы час

правіць

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1922 годзе была школа 1-й ступені, працавала 2 настаўнікі, было каля 70 вучняў. У 1924—1925 гадах цэнтр Слабадскога сельсавета. У пачатку 1930-х гадоў праведзена прымусовая калектывізацыя, у 1933 годзе былі калгасы «Пуцілавец» і «Кастрычнік», працавалі 2 кузні і ваўначоска.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да 2 ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

У канцы 1950-х гадоў у вёсцы здымалі мастацкі фільм «Строгая жанчына»[6].

Насельніцтва

правіць
  • 1870 год — 103 жыхары мужчынскага полу
  • 1897 год — 70 двароў, 369 жыхароў
  • 1908 год — 87 двароў, 529 жыхароў
  • 1917 год — 104 двары, 531 жыхар
  • 1960 год — 549 жыхароў
  • 1971 год — 170 двароў, 511 жыхароў
  • 1997 год — 183 двары, 519 жыхароў[2]
  • 2002 год — 179 двароў, 517 жыхароў
  • 2009 год — 414 жыхароў
  • 2019 год — 390 жыхароў[7]

Інфраструктура

правіць

Эканоміка і медыцына

правіць

Ёсць аддзяленне сувязі, механічныя майстэрні, крамы, ветэрынарны пункт.

Культура і адукацыя

правіць

Пачатковая школа, бібліятэка, дом культуры.

Вядомыя асобы

правіць

Памятныя мясціны

правіць
  • Брацкая магіла савецкіх воінаў[2]
  • Магіла ахвяр нацызму[2]

Крыніцы

правіць
  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. а б в г Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 25. — 608 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0130-3.
  3. Алесь Карлюкевіч. За Титовкою — Слобода. Беларусь сегодня (6 чэрвеня 2009).
  4. Вялікі гістарычны атлас Беларусі : у 4 т. / Дзяржаўны камітэт па маёмасці Рэспублікі Беларусь, Рэспубліканскае унітарнае прадпрыемства «Белкартаграфія»; рэдкалегія: В. Л. Насевіч (галоўны рэдактар) [і інш.]. — Т. 2 / [складзены і падрыхтаваны да друку ў 2012 г. ; спецыяльны змест распрацавалі: Я. К. Анішчанка і інш.] — 2013 — 1 атлас (347, [4] с.) : каляр., карты, тэкст, іл., паказальнік — ISBN 978-985-508-245-4. С. 100—101.
  5. Дапаможнік. helper.archonline.by. Праверана 5 ліпеня 2024.
  6. Алесь Карлюкевіч. За Титовкою — Слобода. Беларусь сегодня (6 чэрвеня 2009).
  7. Belarus. pop-stat.mashke.org. Праверана 26 красавіка 2024.

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць