Маруна багнавая

	Маруна багнавая
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Гарычкакветныя
Сямейства:	Марэнавыя
Падсямейства:	Марэнавыя
Трыба:	Rubieae
Род:	Маруна
Від:	Маруна багнавая
Міжнародная навуковая назва
	Galium uliginosum L., 1753
Ахоўны статус
	Выклікаюць найменшыя асцярогі; IUCN 3.1 Least Concern : / 164339
ITIS	502719
NCBI	715724
EOL	1110651
IPNI	750789-1
TPL	kew-87787

Маруна багнавая, Гольнік^[3]^[4] (Galium uliginosum) — від травяністых раслін сямейства Марэнавыя (Rubiaceae), распаўсюджаны ў Еўразіі. Этымалогія: лац.: uliginosum — «багнавы»^[5]

Апісанне

Шматгадовыя травяністыя расліны вышынёй 5-30(60) см, далікатныя, з тонкімі карэнішчамі. Ствалы 4-кутыя, грубыя. Лісце размешчана ў мутоўках, звычайна па 6. Пласціны ад вузка-эліптычных да зваротналанцэтных, 3-16 × 1-3 мм, глянцавыя, са шчаціністымі вяршынямі, шурпатыя, ніжнія паверхні апушаныя ўздоўж цэнтральнай жылкі, края цэлыя са шчаціністымі валасінкамі. Суквецці — даволі шматкветкавыя парасонікі ў верхніх пазухах. Кветаножкі 1-5 мм. Кветкі: вяночкі формы кола з бела-зялёным адценнем 1.5-3 мм шырынёй, 4-лопасцевыя; чашачкі адсутнічаюць; тычынак 4, пылавікі жоўтыя. Плады 2-дольныя, дробназярністыя, голыя, карычневыя. Цвіценне і плоданашэнне — май-жнівень.

Распаўсюджанне

Азія (Кітай, Манголія, Расія, Арменія, Грузія, Турцыя); Еўропа (Аўстрыя, Ліхтэнштэйн, Бельгія, Люксембург, Вялікабрытанія, Балгарыя, Беларусь, Чэхія, Харватыя, Данія, Эстонія, Фінляндыя, Францыя, Германія, Ірландыя, Швейцарыя, Нідэрланды, Іспанія, Венгрыя, Ісландыя, Італія, Латвія, Літва, Нарвегія, Польшча, Румынія, Славакія, Славенія, Сербія (у тым ліку Косава і Ваяводзіна), Швецыя, Украіна). Засяляе гідратэхнічныя лугі, балоты, гразь вясной, канавы, часам сухія лугі на схілах пагоркаў, абочыны і газоны.

Ва Украіне расце на балотах, у забалочаных лясах і на лугах у Карпатах, лесастэпе і на поўначы стэпу^[4].

Галерэя

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наук. думка, 1987. — С. 262. (руск.) (укр.)
↑ Dictionary of Botanical Epithets (англ.)

Спасылкі

Euro+Med Plantbase (англ.)
NatureGate (англ.)
Flora of China (англ.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.

[Опред-4] а ^б Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наук. думка, 1987. — С. 262. (руск.) (укр.)

[5] Dictionary of Botanical Epithets (англ.)

[3]

[4]

[5]

[1]

[2]