Пылюшнік светлы

від раслін
(Пасля перасылкі з Памошнік)

Пылю́шнік вузкалісты[3][4] (Thalictrum lucidum) — від кветкавых раслін[4] сямейства Казяльцовыя (Ranunculaceae).

Пылюшнік светлы
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Thalictrum lucidum L., Sp. Pl. 1: 546 (1753)


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  1084680
EOL  5529584
GRIN  t:36441
IPNI  714579-1
TPL  kew-2512323

Назва правіць

Пылюшнік вузкалісты, руцьвянка[5], балотная мятла, мядуніца, мядуніца лугавая, пажытнік, памошнік, расходнік, сузік, сузіц[6][7][8].

Апісанне правіць

Шматгадовая трава 50—140 см (да 1,5 м[4]) вышынёй. Лісце чаргаванае, на чаранках, з прылісткамі. Сцябловых лісткоў 7—10. Ліставыя пласціны яйкападобныя, 2—4-пёрыстыя. Ліставыя сегменты ад эліптычных да даўгаватых (самае ніжняе лісце) або лінейных (верхняе лісце), звычайна цэлыя, часам 2—3-зубчастыя на кончыках, верхняя паверхня бліскучая, цёмна-зялёная, ніжняя — светла-зялёная, дробна-валасістая паралельна жылкам[9].

Суквецце выпрастана-разгалінаванае, досыць разрэджанае. Кветкі радыяльна сіметрычныя, бледна-жоўтыя, каля 1 см у папярочніку. Няма пялёсткаў. Чашалісцікаў 4—5, зеленавата-белыя, рана вянуць. Тычачак шмат, бледна-жоўтыя, 2—4 мм даўжынёй; пылавікі відавочна карацей. Некалькі песцікаў. Плод — 8—10-хрыбетная, бесчарашковая сямянка[9].

Расліна ядавітая[10].

Распаўсюджанне правіць

Распаўсюджаны ў Еўропе і Заходняй Сібіры. Святлолюбівая расліна[10]. Мезафіт, гіграфіт, мезатроф, эўтроф[10]. Засяляе вільготныя і забалочаныя лугі, нізінныя балоты, берагі вадаёмаў, прыбярэжныя і пойменныя хмызнякі, абочыны дарог і чыгунак. Цвіце ў ліпеніжніўні[4].

Ва Украіне расце на вільготных і забалочаных лугах — у Карпатах, Палессі і лесастэпе звычайны; у стэпе рэдкі (гарады Дніпро, Мікалаеў).

Ахоўваецца на тэрыторыі Фінляндыі, шэрагу рэгіёнаў Расіі, Днепрапятроўскай вобласці Украіны[10].

Таксанамія правіць

Сінонімы правіць

  • Thalictrum angustifolium Jacq., 1762, nom. illeg.
  • Thalictrum angustifolium subsp. exaltatum (Gaudin) Bonnier, 1912
  • Thalictrum angustifolium subsp. mediterraneum (Jord.) Bonnier, 1912
  • Thalictrum bulgaricum Velen., 1891
  • Thalictrum exaltatum Gaudin, 1828
  • Thalictrum exaltatum subsp. mediterraneum (Jord.) Rouy & Foucaud, 1893
  • Thalictrum flavum subsp. exaltatum (Gaudin) Bonnier & Layens, 1909
  • Thalictrum flavum subsp. mediterraneum (Jord.) Nyman, 1878
  • Thalictrum mediterraneum Jord., 1860
  • Thalictrum morisonii subsp. mediterraneum (Jord.) P.W.Ball, 1962
  • Thalictrum peucedanifolium Griseb. & Schenk, 1852
  • Thalictrum simplex subsp. gallioides sensu auct.

Галерэя правіць

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 129. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Thalictrum angustifolium
  4. а б в г Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
  5. Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. — Горы-Горки, 1927.
  6. Анненков Н.  (руск.) Ботанический словарь — Спб, 1878.
  7. Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. — Горы-Горкі, 1927.
  8. Чоловский К. Опыт описания Могилевской губернии. По программе и под редакцией А. С. Дембовецкого, кн. I. Могілев.
  9. а б luontoportti.com. (англ.)
  10. а б в г Василисник блестящий: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)

Літаратура правіць

Спасылкі правіць