Віктар Іванавіч Парфёнаў

Віктар Іванавіч Парфёнаў (нар. 23 верасня 1934, вёска Прудкі, Пачынкаўскі раён, Смаленская вобласць) — беларускі батанік, эколаг. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1986; чл.-кар. з 1980), доктар біялагічных навук (1975), прафесар (1988). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2000). Удзельнік ліквідацыі аварыі на Чарнобыльскай АЭС.

Віктар Іванавіч Парфёнаў
руск.: Виктор Иванович Парфёнов
Дата нараджэння	23 верасня 1934(1934-09-23) (85 гадоў)
Месца нараджэння	Прудкі, Пачынкаўскі раён, Заходняя вобласць, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	батанік
Навуковая сфера	батаніка
Месца працы	Інстытут эксперыментальнай батанікі імя В. Ф. Купрэвіча НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар біялагічных навук
Навуковае званне	прафесар Нацыянальная акадэмія навук Беларусі прафесар
Альма-матар	Буда-Кашалёўскі дзяржаўны аграрна-тэхнічны каледж Беларускі лесатэхнічны інстытут (1957)
Навуковы кіраўнік	Іван Данілавіч Юркевіч
Узнагароды і прэміі

Біяграфія

Нарадзіўся 23 верасня 1934 года ў в. Прудкі Пачынкаўскага раёна Смаленскай вобласці. З 1944 года ў Беларусі. Пасля заканчэння 7-гадовай школы паступіў у Буда-Кашалёўскі лясны тэхнікум. Скончыў у 1957 годзе Беларускі тэхналагічны інстытут. З 1959 г. у Інстытуце эксперыментальнай батанікі імя В. Ф. Купрэвіча АН БССР. У 1965—1968 гг. вучоны сакратар Савета па каардынацыі навуковай дзейнасці АН БССР. З 1968 г. загадчык лабараторыі, у 1973—2000 гг. дырэктар Інстытута эксперыментальнай батанікі імя В. Ф. Купрэвіча Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, з 2000 г. — ганаровы дырэктар і загадчык аддзела гэтага інстытута.

Навуковая дзейнасць

Асноўныя работы па фларыстыцы, фітагеаграфіі, геабатаніцы, экалогіі, сістэматыцы і эвалюцыі раслін. Стварыў сучасную беларускую фларыстычную школу. Устанавіў заканамернасці фарміравання росту і прадуктыўнасці фітацэнозаў, асаблівасці біялогіі відаў і папуляцый раслін у аптымальных і экстрэмальных умовах. Упершыню тэарэтычна і эксперыментальна абгрунтаваў і рашыў праблему віду раслін на межах арэалу. Правёў біясістэматычнае вывучэнне асобных відаў і родаў беларускай флоры, даследаваў заканамернасці сучасных антрапагенных змяненняў флоры і расліннасці. Распрацаваў тэарэтычныя і практычныя асновы аховы біяразнастайнасці расліннага свету Беларусі і арганізацыі сістэмы запаведных аб'ектаў. Ім прапанаваны прынцыпы экалагічна аптымальнага кампанента прыродазнаўчых, парушаных і пераўтвораных экасістэм, абгрунтаваныя новыя тэарэтычныя падыходы ў эвалюцыі вышэйшых раслін, даследаваны заканамернасці міграцыі радыенуклідаў у прыродна-раслінных комплексах.

Аўтар больш за 350 навуковых прац, у тым ліку 38 манаграфій.

Узнагароды

• Дзяржаўная прэмія БССР 1972 г. за цыкл работ па вывучэнню расліннасці Беларусі.
• Ордэн Дружбы народаў (1981)
• Медаль Францыска Скарыны (2009).

Асноўныя працы

• Обусловленность распространения и адаптации видов растений на границах ареалов. Мн., 1980.
• Флора Белорусского Полесья (современное состояние, тенденции развития). Мн.: Наука и техника, 1983.
• Антропогенные изменения флоры и растительности Белоруссии. Мн.: Наука и техника, 1985 (сум. з Г. А. Кім, Г. Ф. Рыкоўскім).
• Кариология флоры как основа цитогенетического мониторинга. Мн.: Наука и техника, 1992 (сум. з С. А. Дзмітрыевай).
• Радиоактивное загрязнение растительности Беларуси (в связи с аварией на ЧАЭС). Мн.: Навука і тэхніка, 1995 (у сааўт.).
• Национальный атлас Республики Беларусь. Мн., 2002 (у сааўт.).
• Флора Беларуси. Сосудистые растения. В 6 т. Т 1. Мн.: Беларус. навука, 2009 (у сааўт.).
• Флора Беларуси. Сосудистые растения. В 6 т. Т 2. Мн.: Беларус. навука, 2013 (у сааўт.).