Канстанцін Лявонавіч Губарэвіч

Кастусь (Канстанцін Лявонавіч) Губарэвіч (5 студзеня 1907, в. Радучы, Чавускі раён, Магілёўская вобласць — 3 ліпеня 1987) — беларускі драматург. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1966).

Кастусь Губарэвіч
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Канстанцін Лявонавіч Губарэвіч
Дата нараджэння	23 снежня 1906 (5 студзеня 1907)
Месца нараджэння	Радучы, Чавускі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	3 ліпеня 1987(1987-07-03) (80 гадоў)
Грамадзянства	СССР
Альма-матар	Магілёўскі Беларускі педагагічны тэхнікум (1927) Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава (1932)
Месца працы	Палеская праўда[d] Беларусьфільм Першы Нацыянальны канал Беларускага радыё Літаратура і мастацтва Міністэрства культуры БССР
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, настаўнік, журналіст, сцэнарыст
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Беларускі саюз кінематаграфістаў Саюз беларускіх пісьменнікаў БСТД
Прэміі	Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі[d] (1968) Дзяржаўная прэмія БССР (1972)
Узнагароды	Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР (1966)

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Магілёўскі педтэхнікум (1927), Дзяржаўны інстытут кінематаграфіі ў Маскве (1932). Настаўнічаў, працаваў у газеце «Палеская праўда», на кінафабрыцы Белдзяржкіно і Беларускім радыё, з 1949 — у газеце «Літаратура і мастацтва», на кінастудыі «Беларусьфільм», у 1966—74 у Міністэрстве культуры Беларусі.

Творчасць

У 1926 дэбютаваў вершамі і апавяданнямі. Першая кніга — зборнік апавяданняў «Гайда туды і жывыя шрубы» (1930). Разам з І. Дорскім(руск.) бел. напісаў драму «Цэнтральны ход» (паст. 1948) і лірычную камедыю «Алазанская даліна» (паст. 1949). Аўтар гісторыка-рэвалюцыйных і ваенна-патрыятычных п’ес «Цытадэль славы» (паст. 1949, пад назвай «Брэсцкая крэпасць» 1953), «Простая дзяўчына» (паст. 1953), «На крутым павароце» (паст. 1956), «Галоўная стаўка» (паст. 1957), «Далёкая песня» (паст. 1962), «А куды ж нам падзецца» (паст. 1963), «Салодкі месяц» (паст. 1970), «Брэсцкі мір» (паст. 1969), «Партызанская зона» (паст. 1976), «Даруй мне» (паст. 1980) і інш., у якіх выяўляецца вастрыня і драматызм канфліктаў, дынамічнасць сюжэтаў, дакументальнасць грамадска значных фактаў. Выступаў як кінадраматург: сцэнарыі фільмаў «Баям насустрач» (1932, з Я. Гезіным і К. Мінецам), «Дзяўчынка шукае бацьку» (1958, з Я. Рысам), «Анюціна дарога» (1968), «Паланэз Агінскага» (1971), «Неадкрытыя астравы» (1973).

Прэміі і знагароды

• Прэмія Ленінскага камсамола Беларусі 1968.
• Дзяржаўная прэмія Беларусі 1972.

Бібліяграфія

• П’есы. Мн., 1969;
• Анютина дорога: Киноповести. Мн., 1980;
• Драмы і камедыі. Мн., 1981.

Літаратура

• Сабалеўскі А. Беларуская савецкая драма. Мн., 1972. Кн. 2. С. 86—118;
• Усікаў Я. Грамадзянскае сумленне мастака. Мн., 1976. С. 186—192;
• Гаробчанка Т. Час вымяраецца здабыткамі // Полымя. 1976. № 12;
• Саламевіч І. Губарэвіч // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997. С. 516.