Леанард Аўгусцінавіч Кржыжаноўскі
Леанард Аўгусцінавіч Кржыжаноўскі[1] (Крыжаноўскі[2]) — грамадзянскі інжынер, архітэктар, які працаваў у Гродзенскі губерні. Калежскі асэсар[2].
| Леанард Аўгусцінавіч Кржыжаноўскі | |
|---|---|
| Дата нараджэння | невядома |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | невядома |
| Альма-матар | |
| Узнагароды |
  |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў Гродзенскай губерні. Каталік. Скончыў юрыдычны факультэт Маскоўскага ўніверсітэта[2].
У 1856—1878 гадах працаваў пры будаўнічым аддзяленні Гродзенскага губернскага праўлення. Быў грамадзянскім інжынерам былой палаты дзяржаўнай маёмасці[2].
У 1878 годзе быў пераведзены на пасаду архітэктара і інжынера ў павятовы горад Цяханаў Плоцкай губерні[1].
Творчасць правіць
.jpg)
.jpg)
24 снежня 1858 года яму загадвалася скласці каштарыс на рамонт праваслаўнага сабора ў Слоніме, які знаходзіўся ў «самым разладжаным стане, пагражаў нават небяспекай»[1].
4 чэрвеня 1860 года засведчыў перабудову Свята-Мікалаеўскай царквы ў мястэчку Дубне. Зацвярджаў заканчэнне будаўніцтва Свята-Георгіеўскай царквы ў мястэчку Мсцібаве Ваўкавыскага павета (не захавалася), будоўлю прыходскага вучылішча ў мястэчку Свіслачы (21 студзеня 1861) і Спаса-Праабражэнскай царквы ў Дзярэчыне (12 лістапада 1862)[1].
На пасадзе члена гродзенскага губернскага будаўнічага аддзялення Кржыжаноўскі меў права даваць указанні архітэктарам. У прыватнасці, 11 лістапада 1866 года ён рэкамендаваў скласці «неадкладна праект і каштарыс на перабудову каталіцкага касцёла м. Бяроза у праваслаўную царкву» і пры гэтым прапанаваў праект званіцы для яе[1].
17 кастрычніка 1877 года падаў справаздачу аб аглядзе недабудаванага касцёла ў мястэчку Зэльве, у якім напісаў рэкамендацыі па яго дабудове[1].
Праекты правіць
- Абмерныя чарцяжы царквы Святой Ганны ў вёсцы Харашэвічы Ваўкавыскага павета (1877)[1].
- Будаўніцтва Спаса-Праабражэнскай царквы ў вёсцы Міронім Пружанскага павета (1866)[1].
- Выканаўца работ па ўзвядзенні Свята-Крыжаўзвіжанскай царквцы ў вёсцы Клепачы Ваўкавыскага павета (9 студзеня 1861)[1] — не захавалася.
- Выканаўца работ па ўзвядзенні Свята-Троіцкай царквы ў вёсцы Шчары Слонімскага павета (1859)[1] — не захавалася.
- Выканаўца работ па рамонце Свята-Троіцкай царквы ў мястэчку Зэльве Ваўкавыскага павета[1].
- Каштарыс і праект на рамонт Свята-Петра-Паўлаўскай царквы ў мястэчку Бярозе Пружанскага павета (1864)[1].
- Праект агароджы з брамай і план мясцовасці Троіцкай царквы ў горадзе Слоніме (1874)[1].
- Праект агароджы і званіцы Спаса-Праабражэнскай царквы ў мястэчку Дзярэчыне Слонімскага павета (1875)[1].
- Праект змененай званіцы Свята-Пакроўскай царквы ў сяле Ятвеску Ваўкавыскага павета (1877)[1].
- Праект перабудовы касцёла Святых апосталаў Пятра і Паўла ў праваслаўную царкву ў мястэчку Новадзевяткавічах Слонімскага павета (19 кастрычніка 1871, разам з Мікалаем Ціхвінскім)[1].
- Праект перабудовы Свята-Мікалаеўскай царквы ў вёсцы Самуйлавічы Дольныя Ваўкавыскага павета (19 красавіка 1876)[1].
- Праект Свята-Крыжаўзвіжанскай царквы і іканастаса ў вёсцы Варацэвічах Пінскага павета (1870)[1].
- Праект Свята-Пакроўскай царквы ў мястэчку Клецку Слуцкага павета (1870-я гады)[3].
- Праект Свята-Петра-Паўлаўскай царквы ў вёсцы Вензавец Слонімскага павета (1867)[1].
- Праект Свята-Успенскай царквы ў вёсцы Дабраволі Ваўкавыскага павета (1850-я гады)[1].
Узнагароды правіць
Узнагароджаны брыльянтавым пярсцёнкам, бронзавым медалём у памяць вайны 1853—1856 гадоў, ордэнам Святога Станіслава 2-й і 3-й ступеняў[2].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у Кулагин А. Н. Архивные сведения о гродненских зодчих XIX — начала XX веков // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 23. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2017. — С. 47—48
- ↑ а б в г д Памятная книжка по Гродненской губерніи на 1878 г. Часть 1. (Адресъ-календарь) // Гродно: Гродненский губернский статистический комитет, 1877. — 255 с. — С. 18
- ↑ Описание церквей и приходов Минской епархии. Слуцкий уезд. Мн., 1879. С. 130—132; РДГА, ф. 799, воп. 33, спр. 819, арк. 122.