Леапольд II Габсбург

Леапольд II (5 мая 1747 — 1 сакавіка 1792; ням.: Leopold II) — кароль Германіі (рымскі кароль) з 1790 года, абраны імператарам Свяшчэннай Рымскай імперыі нямецкай нацыі 30 верасня 1790 года, трэці сын Франца I і Марыі Тэрэзіі.

Леапольд II
ням.: Leopold II
Сцяг9-ы Вялікі герцаг Тасканы
18 жніўня 1765 — 22 ліпеня 1790
(пад імем П’етра Леапольда I)
Папярэднік Франчэска II
Пераемнік Фердынанд III
Сцяг Імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі, Кароль Венгрыі, Кароль Багеміі
30 верасня 1790 — 1 сакавіка 1792
Папярэднік Іосіф II
Пераемнік Франц II
эрцгерцаг Аўстрыі
20 лютага 1790 — 1 сакавіка 1792
Папярэднік Іосіф II
Пераемнік Франц II
Нараджэнне 5 мая 1747(1747-05-05)[1][2][…]
Смерць 1 сакавіка 1792(1792-03-01)[1][2][…] (44 гады)
Месца пахавання
Род Габсбург-Латарынгскі дом[d]
Імя пры нараджэнні Петэр Леапольд Іосіф Антон Іаахім Пій Готард
Бацька Франц I Стэфан
Маці Марыя Тэрэзія
Жонка Марыя Луіза Іспанская[d][5]
Дзеці Марыя Тэрэзія Аўстрыйская[d], Франц II, Фердынанд III, Карл Цешанскі[d], Archduke Alexander Leopold of Austria[d], Archduke Joseph, Palatine of Hungary[d], Princess Maria Clementina, Duchess of Calabria[d], Archduke Anton Victor of Austria[d], Archduke John of Austria[d], Archduke Rainer Joseph of Austria[d], Louis of Austria[d], Archduke Rudolf of Austria[d], Archduchess Maria Anna of Austria[d], Archduchess Maria Amalia of Austria (1780-1798)[d], Albrecht Johann Joseph Erzherzog von Österreich[d][6] і Maximilian Johann Joseph Erzherzog von Österreich[d][6]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Член у
Дзейнасць палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Grand Cross of the Order of Maria Theresa рыцар ордэна Залатога руна Order of Saint Stephen
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў Вене. Пасля смерці другога сына, Карла, быў прызначаны ў пераемнікі бацькі на тасканскім пасадзе, і пасля смерці бацькі, 18 жніўня 1765 года, уступіў у кіраванне Тасканай пад імем Пятра Леапольда І (П'етра Леапольда I). Спачатку пад кіраўніцтвам давераных імператрыцы, маркіза Бота і графа Розенберга, пасля самастойна, Леапольд праводзіў умераныя, але паслядоўныя рэформы.

У 1790 годзе Леапольд успадкаваў імператарскую карону пасля бяздзетнага брата. Дзяржава знаходзілася ў поўным разладаванні. Леапольд прыклаў значныя намаганні да заспакаення саслоўнага, нацыянальнага і клерыкальнага незадавальнення. Паўстанне ў Бельгіі і Венгрыі было задушана; Рэйхенбахскім дагаворам (ліпень 1790) атрымалася ўтрымаць Прусію ад набыткаў у Польшы; аўстра-турэцкая вайна скончылася ў 1791 годзе Сыстоўскім мірам.

Да Вялікай французская рэвалюцыі Леапольд, хоць і брат Марыі-Антуанэты, ставіўся насцярожана, і толькі пасля спробы ўцёкаў караля згадзіўся спачатку з прускім паслом Бішафвердэрам, потым з самім Фрыдрыхам Вільгельмам II, на пільніцкім з'ездзе, адносна абаронча-наступальных дзеянняў супраць Францыі. З прыняццем французскай канстытуцыі Людовікам XVI (14 верасня 1791 года) Леапольд абвясціў мэту пагаднення папярэдне дасягнутай. Новыя цяжкасці прывялі да саюзу нямецкіх дзяржаў 7 лютага 1792 года; але і цяпер Леапольд думаў болей аб абароне. Пасля абвяшчэння вайны з боку Францыі Леапольд нечакана памёр 1 сакавіка 1792 года.

Зноскі

  1. а б Leopold II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Lundy D. R. Leopold II von Österreich, Holy Roman Emperor // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 11 снежня 2014.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  5. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. а б Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі правіць

  Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі (да Атона I — «рымскія імператары») (800—1806)
 
800 814 840 843 855 875 877 881 887 891
   Карл I Людовік I  —  Лотар I Людовік II Карл II  —  Карл III  —    
891 894 898 899 901 905 915 924 962 973 983
   Гвіда Ламберт Арнульф  —  Людовік III  —  Берэнгар I  —  Атон I Атон II   
983 996 1002 1014 1024 1027 1039 1046 1056 1084 1105 1111 1125 1133 1137 1155
    —  Атон III  —  Генрых II  —  Конрад II  —  Генрых III  —  Генрых IV  —  Генрых V  —  Лотар II  —    
1155 1190 1197 1209 1215 1220 1250 1312 1313 1328 1347 1355 1378 1410
   Фрыдрых I Генрых VI  —  Атон IV  —  Фрыдрых II  —  Генрых VII  —  Людовік IV  —  Карл IV  —    
1410 1437 1452 1493 1508 1519 1530 1556 1564 1576 1612 1619 1637
   Жыгімонт Фрыдрых III Максіміліян I Карл V Фердынанд I Максіміліян II Рудольф II Маціяс Фердынанд II   
1637 1657 1705 1711 1740 1742 1745 1765 1790 1792 1806
   Фердынанд III Леапольд I Іосіф I Карл VI  —  Карл VII Франц I Іосіф II Леапольд II Франц II   

Каралінгі — Саксонская дынастыя — Салічная дынастыя — Гогенштаўфены — Вітэльсбахі — Габсбургі