Франц II

Франц II Габсбург (ням.: Franz II. Joseph Karl; 12 лютага 1768, Фларэнцыя — 2 сакавіка 1835, Вена) — апошні імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі (1792—1806), у 1804 прыняў тытул імператара Аўстрыі пад імем Франц I. Кароль Венгрыі і Чэхіі, прадстаўнік дынастыі Габсбургаў.

Франц II
ням.: Franz II
імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі 5 ліпеня 1792 — 6 жніўня 1806
Папярэднік	Леапольд II Габсбург
імператар Аўстрыі 11 жніўня 1804 — 2 сакавіка 1835
Пераемнік	Фердынанд I
кароль Венгрыі 1 сакавіка 1792 — 2 сакавіка 1835
Папярэднік	Леапольд II Габсбург
Пераемнік	Фердынанд I
кароль Чэхіі 1792 — 1835
Папярэднік	Леапольд II Габсбург
Пераемнік	Фердынанд I
Нараджэнне	12 лютага 1768(1768-02-12)[…] Фларэнцыя, Вялікае герцагства Тасканскае, Італія
Смерць	2 сакавіка 1835(1835-03-02)[…] (67 гадоў) Вена, Аўстрыйская імперыя
Месца пахавання	Імператарскі склеп
Род	Габсбург-Латарынгскі дом[d]
Імя пры нараджэнні	ням.: Franz Joseph Karl von Habsburg-Lothringen
Бацька	Леапольд II Габсбург
Маці	Марыя Луіза Іспанская[d]
Жонка	Лізавета Вюртэмбергская[d], Марыя Тэрэза Бурбон-Неапалітанская, Марыя Людовіка Модэнская[d] і Караліна Аўгуста Баварская[d]
Дзеці	Марыя-Луіза Аўстрыйская, Фердынанд I, Марыя Леапальдзіна Аўстрыйская[d], Archduchess Maria Clementina, Princess of Salerno[d], Archduke Joseph Franz of Austria[d], Archduchess Marie Caroline Ferdinanda of Austria[d], Франц Карл Аўстрыйскі[d], Archduke Johann Nepomuk of Austria[d], Archduchess Ludovika Elisabeth of Austria[d], Archduchess Marie Caroline of Austria[d], Archduchess Caroline Ludovika of Austria[d], Archduchess Amalie Theresa of Austria[d] і Archduchess Maria Anna of Austria[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Дзейнасць	кіраўнік дзяржавы
Аўтограф
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нарадзіўся ў Фларэнцыі. Адразу пасля стаўлення на сталец пачаў вайну з рэвалюцыйнай Францыяй, якая скончылася падпісаннем нявыгаднага для Аўстрыі Кампафармійскага мірнага пагаднення. Паводле яго, Габсбургі страцілі Нідэрланды і Ламбардыю, але атрымалі Венецыю, Далмацыю і Істрыю. З Францам II Аўстрыя прыняла ўдзел у трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795), пры якім атрымала паўднёвую Польшчу. Шэраг кампаній супраць Францыі прывялі да страты Венецыі і Ціроля. Пасля стварэння Рэйнскага саюзу нямецкіх дзяржаў пад пратэктаратам французскага імператара Напалеона Банапарта Франц II 6 жніўня 1806 адрокся ад стальца Свяшчэннай Рымскай імперыі. У 1809 зноў распачаў вайну з Францыяй, якая скончылася паражэннем аўстрыйскіх войск. Пасля Венскага кангрэсу (1815) Франц II стаў адным з заснавальнікаў Свяшчэннага Саюзу.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Франц II

Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі (да Атона I — «рымскія імператары») (800—1806)

800 814 840 843 855 875 877 881 887 891    Карл I Людовік I  —  Лотар I Людовік II Карл II  —  Карл III  —

891 894 898 899 901 905 915 924 962 973 983    Гвіда Ламберт Арнульф  —  Людовік III  —  Берэнгар I  —  Атон I Атон II

983 996 1002 1014 1024 1027 1039 1046 1056 1084 1105 1111 1125 1133 1137 1155     —  Атон III  —  Генрых II  —  Конрад II  —  Генрых III  —  Генрых IV  —  Генрых V  —  Лотар II  —

1155 1190 1197 1209 1215 1220 1250 1312 1313 1328 1347 1355 1378 1410    Фрыдрых I Генрых VI  —  Атон IV  —  Фрыдрых II  —  Генрых VII  —  Людовік IV  —  Карл IV  —

1410 1437 1452 1493 1508 1519 1530 1556 1564 1576 1612 1619 1637    Жыгімонт — Фрыдрых III — Максіміліян I — Карл V Фердынанд I Максіміліян II Рудольф II Маціяс Фердынанд II

1637 1657 1705 1711 1740 1742 1745 1765 1790 1792 1806    Фердынанд III Леапольд I Іосіф I Карл VI  —  Карл VII Франц I Іосіф II Леапольд II Франц II

Каралінгі — Саксонская дынастыя — Салічная дынастыя — Гогенштаўфены — Вітэльсбахі — Габсбургі