Мікалай Яфрэмавіч Аўхімовіч

Мікалай Яфрэмавіч Аўхімовіч
Мікалай Яфрэмавіч Аўхімовіч
	май 1961 — 1973
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Мікіта Парашчанка
Пераемнік	Васіль Лузгін
	10 кастрычніка 1959 — май 1961
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Папярэднік	Пётр Калінін
Пераемнік	пасада ліквідаваная
	28 ліпеня 1956 — 9 кастрычніка 1959
Папярэднік	Кірыл Мазураў
Пераемнік	Ціхан Кісялёў
	27 чэрвеня 1953 — 28 ліпеня 1956
Папярэднік	Міхаіл Зімянін
Пераемнік	Ціхан Кісялёў
	кастрычнік 1951 — чэрвень 1953
Папярэднік	Сяргей Прытыцкі
Пераемнік	Фёдар Баранаў
	люты 1948 — кастрычнік 1951
Папярэднік	Іван Тур
Пераемнік	Захар Галадушка
Нараджэнне	14 студзеня 1907; Барысаў, Барысаўскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	12 верасня 1996 (89 гадоў); Мінск, Беларусь;
Партыя	ВКП(б) з 1926
Член у	ЦК КПСС;
Адукацыя	Вышэйшая камуністычная сельскагаспадарчая школа Беларусі імя У. І. Леніна (1933); Вышэйшая партыйная школа пры ЦК УКП(б) (1948);
Узнагароды	; ;

Мікала́й Яфрэ́мавіч Аўхімо́віч (1 (14) студзеня 1907, Барысаў — 12 верасня 1996^[1], Мінск^[2]) — савецкі і беларускі дзяржаўны і партыйны дзеяч. Адзін з арганізатараў партызанскага руху ў Беларусі ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 2-5 скліканняў. Член ЦК КПСС (1956—1961).

Адукацыя

У 1933 годзе скончыў Мінскую Вышэйшую Камуністычную сельскагаспадарчую школу імя У. І. Леніна. У 1948 годзе скончыў Вышэйшую партыйную школу пры ЦК УКП(б)^[3].

Біяграфія

У 1922 годзе працаваў памочнікам шафёра ваеннага аўтасанітарнага атрада № 16 (Смаленск), у 1922—1923 гадах — памочнікам шафёра ваеннага аўтагрузатрада № 7 (Мінск і Гомель).

1923—1924 — вучань паштова-тэлеграфнай канторы, Барысаў
1924—1926 — чорнарабочы лесапільнага завода імя Р. Люксембург, Барысаў.
1926—1930 — загадчык аграпрамысловага аддзела, сакратар Лепельскага райкама камсамола, сакратар Лепельскага райвыканкама, упаўнаважаны і старшыня раённага прафсаюзнага бюро, загадчык аргаддзела райспажыўграмадства^[3].
1933—1935 — намеснік начальніка палітаддзела Пухавіцкай МТС Мінская вобласць.
1935—1938 — намеснік дырэктара Капыльскай МТС Мінскай вобласці.
1938—1939 — сакратар, першы сакратар Капыльскага райкама КП(б)Б.
1939—1940 — сакратар, першы сакратар Аўгустоўскага райкама КП(б)Б.
1940—1947 — сакратар ЦК КП(б)Б па кадрах.
1948—1951 — першы сакратар Гомельскага абкама КПБ.
1951—1953 — першы сакратар Гродзенскага абкама КПБ.
1953—1956 — другі сакратар ЦК КПБ.
1956—1959 — Старшыня Савета Міністраў БССР.
1959—1961 — міністр хлебапрадуктаў БССР.
1961—1973 — міністр сацыяльнага забеспячэння БССР.
Са студзеня 1974 персанальны пенсіянер саюзнага значэння.
1974—1991 — навуковы супрацоўнік Інстытута гісторыі Камуністычнай партыі пры ЦК КПБ.

Узнагароды

Зноскі

↑ Великая отечественная война советского народа (В контексте Второй мировой войны) / Под ред. А. А. Ковалени и Н. С. Сташкевича. — Мн.: Издательский центр БГУ, 2004. — С. 259.
↑ Один из организаторов партизанского движения (руск.).
↑ ^а ^б т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

Літаратура

Государственная власть СССР. Высшие органы власти и управления и их руководители. 1923—1991 гг. Историко-биографический справочник./Сост. В. И. Ивкин. Москва, 1999. — ISBN 5-8243-0014-3

[1] Великая отечественная война советского народа (В контексте Второй мировой войны) / Под ред. А. А. Ковалени и Н. С. Сташкевича. — Мн.: Издательский центр БГУ, 2004. — С. 259.

[2] Один из организаторов партизанского движения (руск.).

[БС-3] а ^б т. 5. Биографический справочник. Мн: Издательство «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. 29 с.

[1]

[2]

[3]