Міхась Барэйша
Міхась (Міхаіл Уладзіміравіч) Барэ́йша[1] (нар. 4 студзеня 1950, в. Новы Лад, Верхнядзвінскі раён, Віцебская вобласць — 13 жніўня 1990, Беларусь) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.
| Міхась Барэйша | |
|---|---|
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 4 студзеня 1950 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 13 жніўня 1990 (40 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, празаік, перакладчык |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
Біяграфія
правіцьНарадзіўся 4 студзеня 1950 года ў вёсцы Новы Строй Верхнядзвінскага раёна[2].
Вучыўся ў Дзёрнавіцкай васьмігодцы, з 1965 па 1969 год. У 1969 годзе скончыў Наваполацкі нафтавы тэхнікум. Працаваў машыністам, апаратчыкам на Полацкім хімічным камбінаце. Адначасова скончыў завочна факультэт журналістыкі Белдзяржуніверсітэта. У 1971—1973 гг. служыў на Балтыйскім флоце[2]. Пасля дэмабілізацыі вярнуўся на камбінат. З’яўляўся няштатным карэспандэнтам гарадской газеты «Химик».
У 1981 годзе скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта[2].
З 1980 года карэспандэнт, з 1983 — намеснік рэдактара полацкай аб’яднанай газеты «Сцяг камунізму»[2]. Кіраваў літаратурным аб’яднаннем «Наддзвінне», быў намеснікам старшыні полацкай суполкі Таварыства беларускай мовы. Член Саюза пісьменнікаў СССР і Беларусі з 1989 года, член Саюза журналістаў СССР і Беларусі з 1981 года.
Пасля цяжкай хваробы памёр 13 жніўня 1990 года[3]. Пахаваны на могілках в. Сядлоўцы Верхнядзвінскага раёна Віцебскай вобласці[4]. Паводле іншай быў пахаваны ў Наваполацку або на могілках в. Новы Строй Верхнядзвінскага раёна[2].
Творчасць
правіцьДрукавацца пачаў у 1973 годзе. У рэспубліканскім друку дэбютаваў у 1980 годзе. Апавяданні публікаваліся ў калектыўным зборніку «Сустрэча» (1985), анталогіі «Апавяданні пра Вялікую Айчынную». Героі твораў пісьменніка — людзі, якія імкнуцца адшукаць свой шлях у жыцці, нясуць адказнасць за ўсё, што ў ім адбываецца. Падзеі ваенных гадоў аналізуюцца аўтарам з пазіцый сённяшняга дня.
Другая кніга прозы «Крыніца, чыстая вадзіца» выйшла ў Мінску ў 1988 годзе[2].
У 1980 годзе за публікацыю апавяданняў у часопісе «Маладосць» яму прысуджана прэмія гэтага выдання. М. Барэйша быў удзельнікам VIII Усесаюзнай нарады маладых літаратараў у Маскве.
Аўтар гумарэсак, нарысаў, эсэ.
Крыніцы
правіць- ↑ БелЭн 1996.
- ↑ а б в г д е Барэйша Міхась – Белліт (7 ліпеня 2023). Праверана 21 ліпеня 2024.
- ↑ Верхнядзвінская цэнтральная раённая бібліятэка імя Т. Хадкевіча Архівавана 5 студзеня 2020.
- ↑ Аблажэй — Брыль – Белліт (14 ліпеня 2023). Праверана 21 ліпеня 2024.
Літаратура
правіць- Барэ́йша Міхась (Міхаіл Уладзіміравіч) // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 336. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
- Міхась Барэйша // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — С. 51. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
- Урупіна, Г. М. Барэйша Міхась / Г. М. Урупіна // Беларускія пісьменнікі : біябібліяграфічны слоўнік : у 6 т. / рэдкал.: І. Э. Багдановіч [і інш.]; маст. рэд. В. Г. Загародні. — Мінск : БелЭн, 1992. — Т. 1 : Абуховіч-Ватацы. — С. 259—260.
Спасылкі
правіць- Барэйша (Міхась) Міхаіл Уладзіміравіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
- Барэйша Міхась Уладзіміравіч // Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснась
- Верхнядзвінскі раён. Каляндар-штогоднік. 2015 / Складальнік Н. С. Глацёнак, адказны за выпуск Л. А. Куўшынава // Верхнядзвінская цэнтральная раённая бібліятэка імя Т. Хадкевіча