Сямён Уладзіміравіч Дрэчын

Сямён Уладзіміравіч (Вульфавіч) Дрэ́чын (6 студзеня 1915, Мінск — 1 жніўня 1993) — беларускі артыст балета, балетмайстар. Народны артыст Беларускай ССР (1954). Дзяржаўная прэмія Беларускай ССР (1950). Сталінская прэмія другой ступені (1950) — за выкананне партыі Васіля ў балеце «Князь-возера» В. Залатарова (1949).

Сямён Уладзіміравіч Дрэчын
Дата нараджэння	6 студзеня 1915(1915-01-06)
Месца нараджэння	Мінск, Мінскі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	1 жніўня 1993(1993-08-01) (78 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Адукацыя	Беларуская студыя оперы і балета
Прафесія	балетмайстар, артыст балета
Гады актыўнасці	1933 — 1980
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь Беларускі дзяржаўны Вялікі тэатр оперы і балета Дзяржаўны ансамбль танца Рэспублікі Беларусь Беларускі дзяржаўны акадэмічны музычны тэатр
Прэміі
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў Мінску ў яўрэйскай сям’і музыкантаў Вульфа і Эсфір Іосіфаўны Дрэчыных.

Скончыў у 1933 годзе Беларускую студыю оперы і балета. У 1933—1941 і 1944—1959 — саліст, адначасова ў 1950—1959 гадах — балетмайстар Дзяржаўнага тэатра оперы і балета Беларусі.

У 1942—1944 гадах — саліст Вялікага тэатра ў Маскве.

У 1959—1964 і 1980—1990 — балетмайстар тэатраў оперы і балета Уфы, Львова, Саратава, Куйбышава, Кішынёва, Улан-Удэ, Краснаярска, Данецка.

3 1971 года мастацкі кіраўнік Дзяржаўнага ансамбля танца, у 1973—1980 гадах — балетмайстар Дзяржаўнага тэатра музычнай камедыі Беларусі.

Творчасць

Першы вядучы танцоўшчык на беларускай сцэне. Выканальніцкую манеру Дрэчына вызначалі мужнасць і драматычная экспрэсіўнасць танца, музыкальнасць, высокі артыстызм у вырашэнні пластычных вобразаў, абаяльнасць, сцэнічны тэмперамент. Выконваў партыі гераічныя, лірыка-драматычныя, характарныя: Сымон («Салавей» М. Крошнера), Васіль, Янка («Князь-возера», «Паламяныя сэрцы» В. Залатарова), Гірэй («Бахчысарайскі фантан» Б. Асаф’ева), Зігфрыд, Дэзірэ («Лебядзінае возера», «Спячая прыгажуня» П. Чайкоўскага) і інш.

Сярод пастановак: балеты «Іспанскае капрычыа» на музыку М. Рымскага-Корсакава (1949), «Эсмеральда» Ц. Пуні (1951), танцы ў операх «Шукальнікі жэмчугу» Ж. Бізэ (1957), «Зорка Венера» Ю. Семянякі (1970), фальклорныя праграмы («Вянок беларускіх народных танцаў», «Купальская ноч», «Янка», «Лявоніха»), кампазіныі «Хатынь», «У Белавежскай пушчы», спектаклі «Паўлінка» Ю. Семянякі (1973), «Несцерка» Р. Суруса, рэвю-мюзікл «Вакол кахання» (1991) і інш.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).
• Дрэчын Сямён Уладзіміравіч // Культура Беларусі: энцыклапедыя / рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) [і інш.]. — Мн.: Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2012. — Т. 3. — 688 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-985-11-0662-8.
• Дрэ́чын Сямён Уладзіміравіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 288. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
• Дрэчын Сямён Уладзіміравіч // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2002. — Т. 1. — 565 с. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0255-5.
• Балет: энциклопедия. / Гл. ред. Ю. Н. Григорович.- М.: Советская энциклопедия, 1981.- 623 стр. с илл.

Спасылкі

• Сямён Уладзіміравіч Дрэчын на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»