(64) Ангеліна
астэроід
(64) Ангеліна (ням.: Angelina) — астэроід галоўнага пояса, прыналежны да яркага спектравага класа E. Ён быў адкрыты 4 сакавіка 1861 года нямецкім астраномам Эрнстам Тэмпелем у Марсельскай абсерваторыі (гэта быў першы з пяці адкрытых ім астэроідаў) і названы ў гонар Ангеліны, абсерваторыі барона Франца Ксавера фон Цаха, якая знаходзілася каля Марселя. Падобны выбар падпаў пад рэзкую крытыку з боку нямецкіх і брытанскіх астраномаў, у прыватнасці, Джона Гершэля і Джорджа Эйры, бо для наймення астэроідаў традыцыйна выкарыстоўваліся імёны міфалагічных персанажаў. Тым не менш, астэроіду ўсё ж была прысвоена назва, прапанаваная Цахам[6].
(64) Ангеліна | |
|---|---|
.png) | |
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | Эрнст Тэмпель |
| Месца выяўлення | Марсель |
| Дата выяўлення | 4 сакавіка 1861 |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1930 QY |
| Катэгорыя | Галоўны пояс астэроідаў |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,1264439 |
| Вялікая паўвось (a) |
401,043 млн км (2,6808076 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
350,334 млн км (2,3418358 а.а.) |
| Афелій (Q) |
451,753 млн км (3,0197794 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 603,234 сут (4,389 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 18,118 км/с |
| Схіленне (i) | 1,31000° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 309,17128° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 179,29989° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 174,54881° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр |
48 x 53 км[1] 52 ± 10 км[2] 60 x 53 x 45 км[3] |
| Маса | 1,5×1017 кг[4] |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Перыяд вярчэння | 8,752 гад |
| Спектральны клас | E (Xe) |
| Абсалютная зорная велічыня | 7,67m |
| Альбеда | 0,280[5] |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 170 К (−103 °C) |
Зноскі
- ↑ David Dunham. IOTA Meeting, Apple Valley, Calif.(недаступная спасылка). IOTA (2004 July 2–3). Архівавана з першакрыніцы 24 ліпеня 2008. Праверана 21 лютага 2007.
- ↑ Ďurech, Josef; Kaasalainen, Mikko; Herald, David; Dunham, David; Timerson, Brad; Hanuš, Josef; Frappa, Eric; Talbot, John; Hayamizu, Tsutomu; Warner, Brian D.; Pilcher, Frederick; Galád, Adrián (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652–670. arXiv:1104.4227. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. Архівавана з арыгінала (PDF) 3 сакавіка 2016. Праверана 6 лютага 2017.
- ↑ Shepard, Michael K.; Harris, Alan W.; Taylor, Patrick A.; Clark, Beth Ellen; Ockert-Bell, Maureen; Nolan, Michael C.; Howell, Ellen S.; Magri, Christopher; Giorgini, Jon D.; Benner, Lance A. M. (2011). "Radar observations of Asteroids 64 Angelina and 69 Hesperia" (PDF). Icarus. 215 (2): 547–551. Bibcode:2011Icar..215..547S. doi:10.1016/j.icarus.2011.07.027.
- ↑ Using a spherical radius of 26 km; аб'ём * density of 2 g/cm³ yields a mass (m=d*v) of 1.472E+17 kg
- ↑ Morrison, D.; Chapman, C. R. (1976). "Radiometric diameters for an additional 22 asteroids". Astrophysical Journal. 204: 934–939. Bibcode:1976ApJ...204..934M. doi:10.1086/154242.
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 21. — ISBN 3-540-00238-3.
Спасылкі
правіць- База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (64)
- База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 64
- 2004 Angelina occultation (cross-sectional profile of 48x53 km)
- Ангелина // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- НАЭ:Ангелина (руск.)
- Lionel Wilson and Klaus Keil — Explosive Eruptions on Asteroids: The Missing Basalts on the Aubrite Parent Body Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference, volume 22, page 1515, (1991)
