Іван Мікітавіч Кажадуб

Іван Мікітавіч Кажадуб (укр.: Кожеду́б Іва́н Мики́тович; 8 чэрвеня 1920, сяло Абражыіўка, Глухаўскі павет, Чарнігаўская губерня, Украінская Народная Рэспубліка — 8 жніўня 1991, Масква, РСФСР) — савецкі ваенны дзеяч, лётчык-ас часоў Вялікай Айчыннай вайны, найбольш выніковы лётчык-знішчальнік у авіяцыі антыгітлераўскай кааліцыі (64 збітых самалёта). Тройчы Герой Савецкага Саюза (04.02.1944[4], 19.08.1944, 18.08.1945). Маршал авіяцыі (6 мая 1985).

Іван Мікітавіч Кажадуб
руск.: Иван Кожедуб
укр.: Іван Микитович Кожедуб
Ivan Kozhedub 2.jpg
Дата нараджэння 8 чэрвеня 1920(1920-06-08)[1][2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 жніўня 1991(1991-08-08)[3] (71 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць Сцяг СССР СССР
Род войскаў авіяцыя (ваенна-паветраныя сілы) РСЧА,
знішчальная авіяцыя ВПС УС СССР
Гады службы 19401991
Званне
Часць 240-ы зап, 176-ы Гвардзейскі зап
Камандаваў 324th Fighter Aviation Division[d] і 76th Air Army[d]
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка» Медаль «Залатая Зорка» Медаль «Залатая Зорка»

Ордэны і медалі:

Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга
Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонага Сцяга
Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Аляксандра Неўскага Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» II ступені
Ордэн «За службу Радзіме ва Узброеных Сілах СССР» III ступені
Медаль «За баявыя заслугі»
Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» 20 years of victory rib.png 30 years of victory rib.png
Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За вызваленне Варшавы»
Медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР»
Медаль «За ўмацаванне баявой садружнасці»
Юбілейны медаль «30 гадоў Савецкай Арміі і Флоту»
Медаль «40 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
Медаль «У памяць 800-годдзя Масквы»
Медаль «У памяць 1500-годдзя Кіева»
Медаль «За бездакорную службу» (СССР)

Замежныя ўзнагароды:

Ордэн Нацыянальнага сцяга 3 ступені
Ордэн Адраджэння Польшчы 5-й ступені Ордэн «Чырвонага Сцяга», Манголія
Ордэн «За заслугі перад Айчынай» III ступені, ГДР
Медаль «Кітайска-савецкая дружба»
Медаль «50 гадоў Мангольскай Народнай Арміі»
У адстаўцы Пісьменнік
Дэпутат Вярхоўнага савета СССР
Народны дэпутат СССР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Нарадзіўся ў сям’і селяніна — царкоўнага старасты. Украінец. Скончыў Ваенна-паветраную акадэмію (1949), акадэмію Генштаба (1956). У арміі з 1940 года. У Вялікую Айчынную вайну ваяваў на Варонежскім, Стэпавым, 2-ім Украінскім і 1-ым Беларускім франтах. Быў пілотам, камандзірам звяна і эскадрыллі, намеснікам камандзіра знішчальнага авіяпалка. У 120 паветраных баях збіў 62 самалёты праціўніка.

Пасля вайны працаваў на кіруючых пасадах у Ваенна-паветраных сілах, удзельнічаў у Карэйскай вайне (у красавіку 1951 — лютым 1952 гадоў камандзір 324-й знішчальнай авіяцыйнай дывізіі ў складзе савецкага 64-га знішчальна-авіяцыйнага корпуса). З 1978 года — у Групе генеральных інспектараў Міністэрства абароны СССР.

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1946—1962 гадах. Аўтар кніг «Служу Радзіме» (1949), «Вернасць Айчыне» (1967) і інш.

Зноскі

  1. Кожедуб Иван Никитович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  2. Bibliothèque nationale de France Ivan Nikitovič Kožedub // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
  3. а б Ivan Nikolayevich Kozhedub // TracesOfWar
  4. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза офицерскому составу военно-воздушных сил Красной Армии» от 4 февраля 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 17 февраля (№ 10 (270)). — С. 1

ЛітаратураПравіць

СпасылкіПравіць