Карлас Шэрман (25 кастрычніка 1934, Мантэвідэа, Уругвай — 4 сакавіка 2005) — беларуска-іспанскі перакладчык, літаратар і праваабаронца.

Карлас Шэрман
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 25 кастрычніка 1934(1934-10-25)
Месца нараджэння
Дата смерці 4 сакавіка 2005(2005-03-04) (70 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства Сцяг Уругвая Уругвай , Сцяг Беларусі Беларусь
Альма-матар
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці перакладчык, пісьменнік, журналіст, паэт
Жанр паэзія
Мова твораў іспанская, беларуская, руская
Грамадская дзейнасць
Член у
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сям’і рабочага — выхадца з Заходняй Беларусі. Вучыўся ў Нацыянальным інстытуце імя М. Марэна (Буэнас-Айрэс, Аргенціна, 1951—1956) па спецыяльнасці філалогія. Працаваў у аргенцінскіх газетах. У 1956 годзе прыехаў на Беларусь. У 1964—1980 гг. — загадчык рэдакцыйна-выдавецкага сектара Фундаментальнай бібліятэкі імя Якуба Коласа АН БССР. З 1989 года — віцэ-прэзідэнт Беларускага ПЭН-цэнтра. Член СП СССР (з 1979).

Творчасць правіць

Дэбютаваў у аргенцінскім перыядычным друку ў 1952 годзе, у рускай перыёдыцы Беларусі — з 1964 года, на беларускай мове — з 1975. З іспанскай мовы на рускую пераклаў раман М. Сапата Алівельі  (ісп.) «Чорны загон» (часопіс «Неман», 1967), раман Г. Гарсія Маркеса «Восень патрыярха» (з В. Тарасам, Масква, 1978), на беларускую мову пераклаў паасобныя творы Н. Гільена  (руск.), Г. Гарсія Маркеса, Ф. Піта Радрыгеса  (ісп.), О. Фернандэса, У. Дзітаранта, С. Ібаргоена, К. Кастэльотэ, Э. Кардэналя, Д. Алонса  (руск.) і інш., а таксама выбраную лірыку А. Тэхада Гомеса  (ісп.) (1987). У перакладзе з беларускай на іспанскую выйшлі «Мая Бесядзь» А. Куляшова, «Конь і леў» М. Танка, «Чырвоны мак» В. Хомчанкі, народныя казкі ў апрацоўцы А. Якімовіча (усе ў 1976), «Шлюбная ноч» І. Шамякіна (1980), «Дажыць да світання» (1980), «Абеліск» (1984) і «У тумане» (1989) В. Быкава, выбранае Я. Купалы і Я. Коласа «Папараць-кветка» (1982), выбранае Р. Барадуліна «Чорны вол маёй трывогі» (1985), «Плач перапёлкі» І. Чыгрынава (1988), «Загад № 1» М. Чаргінца (1990).

Аўтар кніг паэзіі «Дождж у Каралішчавічах» (на іспанскай мове, у перакладзе на беларускую Р. Барадуліна, 1984) і «Сны» (у перакладзе з іспанскай Р. Барадуліна і В. Сёмухі, 1989).

Склаў зборнікі выбранай лірыкі Федэрыка Гарсія-Лоркі (1975), П. Неруды (1976), Н. Гільена (1977), Габрыелы Містраль (1984), а таксама анталогію сучаснай кубінскай паэзіі «Тытунёвая кветка» (1986).

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць

 
У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Карласа Шэрмана