Станіслаў Радзівіл (1722—1787)
Станіслаў Радзівіл (польск.: Stanisław Radziwiłł; 3 мая 1722, мяст. Дзятлава, Слонімскі павет, цяпер Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць — 22 красавіка 1787[3]) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч, генерал-лейтэнант кавалерыі (1765), маршалак Трыбунала ВКЛ.
| Станіслаў Радзівіл | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| польск.: Stanisław Radziwiłł | |||||||
.jpg) | |||||||
 Трубы | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Марцін Мікалай Кароль Радзівіл | ||||||
| Пераемнік | Міхал Ксаверы Сапега | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ян Караль Мнішак | ||||||
| Пераемнік | Геранім Вінцэнты Радзівіл | ||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
8 мая 1722 |
||||||
| Смерць | 22 красавіка 1787[1] (64 гады) | ||||||
| Род | Радзівілы | ||||||
| Бацька | Мікалай Фаўстын Радзівіл[2] | ||||||
| Маці | Барбара з Завішаў | ||||||
| Жонка | Караліна з Пацеяў[d][2] | ||||||
| Дзеці | Мікалай Радзівіл[d][2], Ганна Алімпія з Радзівілаў[2], Ежы Альбрэхт Радзівіл[d][2], Францішка Тэафілія з Радзівілаў[d][2], Геранім Радзівіл[d][2] і Людвік Радзівіл[d][2] | ||||||
| Ваенная служба | |||||||
| Званне | генерал-маёр (1750), генерал-лейтэнант кавалерыі (1765) | ||||||
| Узнагароды |
     |
||||||
Біяграфія
правіцьУнук Дамініка Мікалая Радзівіла, сын Мікалая Фаўстына Радзівіла, новагародскага ваяводы.
Вучыўся ў Нясвіжы. Служыў у войску Вялікага Княства Літоўскага.
Крайчы вялікі літоўскі з 1752 года падкаморы вялікі літоўскі з 1759 года. Кавалер Ордэна Белага Арла. Пасол на соймы 1750, 1760, 1762, 1767, 1776 гадоў. Быў кіраўніком группоўкі Радзівілаў у Новагародскім ваяводстве, Слонімскім, Ваўкавыскім і Лідскім паветах, адказваў за выбары радзівілаўскіх прыхільнікаў на мясцовых сойміках. Ваяваў з прыхільнікамі Барскай канфедэрацыі. Меў маёнткі ў Новагародскім, Віленскім і Троцкім ваяводствах.
Разам са сваёй жонкай Каралінай ахвяравалі сродкі на ўзвядзенне касцёла Адшукання Святога Крыжа ў Жырмунах. У другой палове XVIII ст. Станіслаў Радзівіл вырашыў пабудаваць у фальварку Жырмункі, які знаходзіўся недалёка ад яго маёнтка, палацава-паркавы комплекс. Ім былі пабудаваны прыгожая ўязная брама, два бакавыя двухпавярховыя афіцыны ў стылі класіцызму, прычым паўднёва-ўсходнюю афіцыну з багатым афармленнем унутраных інтэр’ераў, займалі самі Радзівілы; у паўночна-заходняй афіцыне жыла прыслуга. Былі пабудаваны таксама гаспадарчыя пабудовы, пасаджаны вялікі і прыгожы парк. Будаўніцтва самога палаца з-за смерці князя не было распачата[4].
Сям’я
правіцьБыў у шлюбе з Каралінай Пацей (1732—1776), ад шлюбу меў 2 дачок:
- Ганна Мастоўская-Радзівіл
- Францішка-Тэафілія[5].
Сыны:
- Геранім
- Ежы
- Мікалай
- Людвіг
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 297.
- ↑ а б в г д е ё ж Radziwiłłowie herbu Trąby — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0
- ↑ Дзённік польскага падарожжа на Гродзенскі сойм, адбытага года Гасподняга 1752(недаступная спасылка)
- ↑ pawet.net
- ↑ Жонка Станіслава Перасвета Солтана (1756—1820), які выкупіў Дзятлава ў Станіслава Радзівіла
Літаратура
правіць- Радзівіл Станіслаў // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 497. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
Спасылкі
правіць
Станіслаў Радзівіл (1722—1787) на «Радаводзе». Дрэва продкаў і нашчадкаў
