Вікіпедыя

Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч

беларускі дзяржаўны дзеяч, пісьменнік
(Пасля перасылкі з Алесь Карлюкевіч)

Алесь (Аляксандр Мікалаевіч) Карлюке́віч (нар. 6 студзеня 1964, в. Зацітава Слабада, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць) — беларускі краязнаўца, літаратуразнаўца, журналіст, дзяржаўны дзеяч. Міністр інфармацыі Рэспублікі Беларусь (2017—2020). Старшыня Саюза пісьменнікаў Беларусі (з 2022).

Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч
Міністр інфармацыі Беларусі
28 верасня 2017 — 4 чэрвеня 2020
Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка
Кіраўнік урада Андрэй Кабякоў
Сяргей Румас
Папярэднік Лілія Ананіч
Пераемнік Ігар Луцкі
Нараджэнне 6 студзеня 1964(1964-01-06) (59 гадоў)
Член у
Адукацыя
Дзейнасць пісьменнік, літаратуразнавец, журналіст, дзяржаўны дзеяч, публіцыст, regionalist, палітык, літаратар
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера публіцыстыка[1], літаратуразнаўства[1], regional science[d][1] і палітыка[1]
Месца працы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Нарадзіўся 6 студзеня 1964 года ў вёсцы Зацітава Слабада Пухавіцкага раёна. Бацька — Мікола Карлюкевіч — працаваў у мясцовым калгасе рабочым, маці (дзявочае прозвішча Ладуцька) была настаўніцай малодшых класаў. Старэйшая на 5 гадоў сястра Людміла займалася выхаваннем[2]. У пачатковую школу Алесь Карлюкевіч хадзіў у Зацітавай Слабадзе, а сярэднюю скончыў у Пухавічах.

Скончыў аддзяленне журналістыкі Львоўскага вышэйшага ваенна-палітычнага вучылішча (1985) і Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (2002). У 1981—1995 гадах служыў ва Узброеных Сілах СССР і Рэспублікі Беларусь. Працаваў у газетах «Звязда» (1995—1998), «Чырвоная змена» (1998—2002) — галоўны рэдактар, «Советская Белоруссия» (2002—2006). У 2006—2011 гадах дырэктар рэдакцыйна-выдавецкай установы «Літаратура і мастацтва». Адначасова ў 2009—2011 гадах галоўны рэдактар газеты «Літаратура і мастацтва», што ўваходзіла ў склад названай установы.

8 лістапада 2011 года прызначаны галоўным рэдактарам газеты «Звязда». З лістапада 2012 года — адначасова выконваючы абавязкі, са снежня 2012 — дырэктар-галоўны рэдактар Выдавецкага дома «Звязда». З кастрычніка 2011 года адначасова быў старшынёй Мінскага абласнога аддзялення Саюза пісьменнікаў Беларусі (да 2016 года)[3].

15 снежня 2016 года стаў намеснікам міністра інфармацыі Беларусі, 28 верасня 2017 года — міністрам інфармацыі Рэспублікі Беларусь[4]. Звольнены з пасады міністра 4 чэрвеня 2020 года. З ліпеня 2020 года — галоўны рэдактар часопіса «Беларуская думка»[5].

20 жніўня 2020 года зноў прызначаны галоўным рэдактарам газеты «Звязда» і дырэктарам Выдавецкага дома «Звязда»[6][7].

Член Беларускага саюза журналістаў і Саюза пісьменнікаў Беларусі. 22 сакавіка 2022 года на з’ездзе Саюза пісьменнікаў Беларусі Аляксандр Карлюкевіч быў выбраны старшынёй пісьменніцкай арганізацыі[8].

Творчасць правіць

Аўтар шэрагу краязнаўчых кніг. У тым ліку:

  • «Вяртанне да… Беларусі» (1994)
  • «За Цітаўкаю — Слабада» (1997)
  • «Літаратурная карта Пухаўшчыны» (1998)
  • «Далёкія і блізкія суродзічы» (1999)
  • «Ігуменскі блакнот» (2000)
  • «Рэкі і азёры ў паэзіі Рыгора Барадуліна» (2000)
  • «І векавечны толькі край» (2000)
  • «Ад зямлі, якая нарадзіла ці натхняе» (2001)
  • «Былое маё ажывае» (2002)
  • «Блонь» (2007, у сааўтарстве з Б. Зубкоўскім)
  • «Зацітава Слабада» (2007)
  • «Сцежкамі Ігуменшчыны» (2008)
  • «Старонкі радзімазнаўства: Мясціны. Асобы. Краязнаўчыя нарысы» (2013)
  • «Прыгоды Шубуршуна» (2013)
  • «Новыя прыгоды Шубуршуна» (2014)
  • «Братэрства» (2014)
  • «Краязнаўчы рэсурс у вывучэнні беларускай літаратуры» (2015)
  • «Роднымі сцяжынкамі» (2019)
  • «Ігуменскі павет (Падарожжа па родным краі)» (2020)
  • «Навагрудчына. Літаратурнае гняздо Беларусі» (2023)

Погляды правіць

У красавіку 2019 года ў інтэрв’ю газеце «Народная Воля» выказаўся супраць пашырэння беларускай мовы: «Усе магчымыя меры пашырэння, заканадаўчыя ініцыятывы адносна ўсталявання, кантролю і гэтак далей нічога не прынясуць, акрамя гарачых спрэчак у грамадстве. Моўная рэчаіснасць у Беларусі склалася такая, якая склалася…»[9].

Узнагароды правіць

  • Прэмія Беларускага саюза журналістаў «Залатое пяро».
  • Літаратурная прэмія «Залаты купідон».
  • Расійская літаратурная прэмія імя В. Пікуля.

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё ж Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
  2. ↑ https://nastgaz.by/ales-karlyukevich-vazhna-uves-chas-zastavatstsa-u-kantekstse/
  3. ↑ http://oo-spb.by/index.php?id=26
  4. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 351 «Об А. Н. Карлюкевиче» (руск.). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (28 верасня 2017).
  5. ↑ Стала вядома, куды ўладкаваўся на працу былы міністр інфармацыі Алесь Карлюкевіч. baj.by (24 чэрвеня 2020). Праверана 3-2-2021.
  6. ↑ Дырэктарам-галоўным рэдактарам РВУ «Выдавецкі дом «Звязда» прызначаны Аляксандр Карлюкевіч. zviazda.by (20 жніўня 2020). Праверана 3-2-2021.
  7. ↑ Валер Каліноўскі. Пасьля пратэсту ў газэце «Звязда» зноў паставілі рэдактарам Карлюкевіча, экс-міністра інфармацыі. svaboda.org (20 жніўня 2020). Праверана 3-2-2021.
  8. ↑ zviazda.by
  9. ↑ Карлюкевіч пра беларусізацыю: Лепш скіраваць сілы на тое, каб беларуская мова ў СМІ была ўнармаванай, правільнай. nashaniva.by (30 красавіка 2019). Архівавана з першакрыніцы 13-5-2019. Праверана 13-5-2019.
  10. ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 23 жніўня 2021 года № 322 «Аб узнагароджанні»

Літаратура правіць

  • Карп, А. Жывыя паштоўкі // Роднае слова. — 2010, N 5. — С. 111.
  • Марціновіч А. Карлюкевіч Алесь Мікалаевіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кн. 2. — Мн.: БелЭН, 2003. — С. 397.
  • Чыгрын, С. Па Беларусі з «Радзімазнаўствам». // Маладосць, 2011. — N 11. — С. 72 — 73.

Спасылкі правіць

  Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч у Вікіцытатніку
  Алесь Мікалаевіч Карлюкевіч на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Алесь_Мікалаевіч_Карлюкевіч&oldid=4557091"