Лацінская Амерыка

Лацінская Амерыка — абагульняючая назва Паўднёвай Амерыкі і Цэнтральнай Амерыкі. Гэтая назва ўпершыню з'явілася ў 1856 годзе ў творах калумбійскага пісьменніка і публіцыста, які жыў і пісаў у эміграцыі ў Парыжы: Хасэ Марыі Торэса Каіцэда. Амаль адначасова гэту назву пачаў ужываць чылійскі пісьменнік Францыска Білбаа. Гэта назва мае гістарычную падставу — яна адносіцаа да той часткі Амерыкі, якая была каланізавана амаль цалкам дзвумя краінамі: Іспаніяй і Партугаліяй. Таму ва ўсіх лацінаамерыканскіх краінах існуюць падобныя грамадскія, гаспадарчыя, культурныя структуры; дзяржаўная мова (іспанская), за выключэннем Бразіліі, дзе дзяржаўнай мовай з'яўляецца партугальская).

Лацінская Амерыка на карце

Лацінская Амерыка займае каля 21 млн км², з насельніцтвам 549 млн чалавек (2006).

Краіны якія складаюць Лацінскую Амерыку:

• Аргенціна;
• Балівія;
• Беліз;
• Бразілія;
• Венесуэла;
• Гватэмала;
• Гандурас;
• Дамініканская Рэспубліка;
• Калумбія;
• Коста-Рыка;
• Куба;
• Мексіка;
• Нікарагуа;
• Панама;
• Парагвай;
• Перу;
• Пуэрта-Рыка;
• Сальвадор;
• Уругвай;
• Чылі;
• Эквадор.

Гл. таксама

• Сабор у Марынге