Наталля Іванаўна Качанава
Наталля Іванаўна Качанава, народжаная Талкачова[1] (нар. 25 верасня 1960, Полацк, Віцебская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, старшыня Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу (з 2019).
Наталля Качанава | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Сяргей Румас | ||||||
Папярэднік | Міхаіл Мясніковіч | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Андрэй Кабякоў Сяргей Румас |
||||||
Папярэднік | Аляксандр Косінец | ||||||
Пераемнік | Ігар Сергяенка | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Андрэй Кабякоў | ||||||
Папярэднік | Анатоль Тозік | ||||||
Пераемнік | Васіль Жарко | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Сяргей Сідорскі Міхаіл Мясніковіч |
||||||
Папярэднік | Аляксандр Камароў | ||||||
Пераемнік | Дзмітрый Дзямідаў | ||||||
Нараджэнне |
25 верасня 1960 (64 гады) |
||||||
Партыя | |||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьУ 1982 годзе закончыла Наваполацкі політэхнічны інстытут імя ЛКСМБ, у 2006 годзе — Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь.
З 1982 да 1995 — аператар пульта кіравання, інжынер па тэхніцы бяспекі, інжынер вытворча-тэхнічнага аддзела Полацкага прадпрыемства «Водаканал».
З 1995 да 2002 — інжынер, выконваючы абавязкі начальніка, вядучы інжынер вытворча-тэхнічнага аддзела камунальнага ўнітарнага прадпрыемства «Жыллёва-камунальная гаспадарка г. Полацка».
З 2002 да 2007 — начальнік аддзела жыллёва-камунальнай гаспадаркі, выконваючы абавязкі намесніка старшыні па капітальным будаўніцтве і ЖКГ Полацкага гарвыканкама, намеснік старшыні па капітальным будаўніцтве і ЖКГ Полацкага гарвыканкама.
З 2007 да 2014 — старшыня Наваполацкага гарвыканкама.
З 27 снежня 2014 — намеснік прэм’ер-міністра Беларусі.
З 21 снежня 2016 года — кіраўнік Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. 6 снежня 2019 года выбрана старшынёй Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Беларусі.
15 сакавіка 2021 года ўвайшла ў склад Канстытуцыйнай камісіі, якая ў мэтах ажыццяўлення рэзалюцыі шостага Усебеларускага народнага сходу распрацоўвае прапановы па змяненні Канстытуцыі Беларусі і забяспечвае іх усенароднае абмеркаванне[2].
Узнагароды
правіць- званне «Ганаровы грамадзянін г. Наваполацка» (2014);
- медаль «За працоўныя заслугі»;
- медаль «За заслугі»;
- медаль «Прападобнай Ефрасінні Полацкай» Беларускай праваслаўнай царквы;
- нагрудныя знакі («Выдатнік адукацыі», «За асаблівыя заслугі», «За заслугі перад Полацкам»);
- ганаровыя граматы розных міністэрстваў;
- медаль Міжпарламенцкай асамблеі СНД «За ўмацаванне міжпарламенцкага супрацоўніцтва» (2020).
- Ордэн Айчыны III ступені (2020)[3];
- Ордэн Дружбы (18 красавіка 2022, Расія) — за вялікі ўклад ва ўмацаванне сяброўства, супрацы і паразумення паміж народамі[4]
- Ордэн святой праведнай Сафіі, княгіні Слуцкай (2023);
Санкцыі ЕС і іншых краін
правіць17 снежня 2020 года была ўключана ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС[5]. У якасці падставаў для ўвядзення санкцый было адзначана, што Качанава як старшыня Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу адказвае за падтрымку рашэнняў прэзідэнта ў галіне ўнутранай палітыкі і за арганізацыю махлярскіх прэзідэнцкіх выбараў 2020 года[6]. Яна таксама рабіла публічныя заявы, адстойваючы жорсткія разгоны мірных дэманстрацый з боку апарата бяспекі[6]. З-за гэтага жа Качанаву ў свае санкцыйныя спісы ўключылі Вялікабрытанія[7] і Швейцарыя[8][9]. 26 студзеня 2021 года да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя[10].
Таксама Качанава знаходзіцца ў санкцыйным спісе спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб ЗША[11][12], а з 2022 года — пад санкцыямі Японіі, Украіны і Канады[13].
Ацэнкі
правіцьПалітолаг Дзмітрый Балкунец у красавіку 2020 года сцвярджаў, што ў Н. Качанавай «вельмі станоўчая біяграфія, ніякіх скандалаў за ёй няма… Качанава — чалавек вельмі выканаўчы, мае вялікі досвед працы з „нафцянкай“, бо працавала ва ўладзе ў горадзе, дзе развітая нафтавая прамысловасць»[14].
У канцы мая 2020 года Аляксандр Лукашэнка выказаўся пра Н. Качанаву як пра «гатовага прэзідэнта» (г. зн. чалавека, падрыхтаванага заняць прэзідэнцкую пасаду ў Беларусі), аднак падкрэсліў, што «ў нас Канстытуцыя не пад жанчыну, і грамадства не саспела для таго, каб галасаваць за жанчыну»[15].
У жніўні 2020 года Павел Якубовіч, былы галоўны рэдактар газеты «Советская Белоруссия», адзначыў, што «Я асабіста лічу самай вялікай памылкай прызначэнне на асноўную дзяржаўню пасаду Наталлі Качанавай. Яе эпоха — гэта эпоха дэкадансу. У галоўнага дзяржаўнага дарадцы набор з дзесяці фраз, накшталт „трэба быць бліжэй да людзей“, „людзі — гэта галоўнае“. Пры ёй была развалена кадравая работа, не самыя лепшыя кадры замяняліся горшымі. І гэта практычна на ўсіх узроўнях: старшыні аблвыканкамаў, не кажу ўжо пра райвыканкамы»[16].
У лістападзе 2020 года палітолаг Вольф Рубінчык звярнуў увагу на тое, што Н. Качанава даўно ўваходзіць у тузін (калі не ў пяцёрку) найбольш уплывовых чыноўнікаў Беларусі, а таксама на той факт, што задача, якую яна ў жніўні 2017 г. паставіла перад кіраўніцтвам Мінска («дасягнуць у снежні сярэдняга заробку ў 1385 рублёў… не проста дасягнуць, але і ўтрымаць»), не была выканана. Крытычна ацэньвалася і яе рэакцыя на гібель Рамана Бандарэнкі[17].
Сям’я
правіцьЗамужам. Мае дзвюх дочак.
Зноскі
- ↑ Уроженка Витебщины на руководящем посту страны
- ↑ Указ Президента Республики Беларусь 15 марта 2021 г. № 105 «О Конституционной комиссии» (руск.) (17 сакавіка 2021). Праверана 20 сакавіка 2021.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 467 «Аб узнагароджанні» . Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (18 снежня 2020).
- ↑ Указ Президента Российской Федерации от 18 апреля 2022 года № 212 «О награждении государственными наградами Российской Федерации»
- ↑ Jozwiak, Rikard. EU Officially Slaps More Economic Sanctions On Belarus Over Crackdown (англ.). Радыё Свабодная Еўропа/Радыё Свабода (17 снежня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 ліпеня 2021. Праверана 21 ліпеня 2021.
- ↑ а б Council Implementing Regulation (EU) 2020/2129 of 17 December 2020 implementing Article 8a(1) of Regulation (EC) No 765/2006 concerning restrictive measures in respect of Belarus (англ.). EUR-Lex. Праверана 24 ліпеня 2021.
- ↑ CONSOLIDATED LIST OF FINANCIAL SANCTIONS TARGETS IN THE UK (англ.). Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury (25 чэрвеня 2021).
- ↑ Shields, Michael. Swiss widen sanctions list against Belarus (англ.). Reuters (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
- ↑ Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) (англ.). Дзяржаўны сакратарыят па эканамічных пытаннях (7 ліпеня 2021). Архівавана з першакрыніцы 7 ліпеня 2021. Праверана 10 ліпеня 2021.
- ↑ Declaration by the High Representative on behalf of the European Union on the alignment of certain countries concerning restrictive measures against Belarus (англ.). Савет Еўрапейскага саюза (26 студзеня 2021). Праверана 9 верасня 2021.
- ↑ Belarus Designations; Issuance of Belarus General License 3 and related Frequently Asked Questions (англ.). Праверана 24 ліпеня 2021.
- ↑ OFAC Sanctions List Search, Міністэрства фінансаў ЗША
- ↑ КОЧАНОВА Наталія Іванівна(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 10 красавіка 2023. Праверана 10 красавіка 2023.
- ↑ https://novychas.by/palityka/ci-budze-natallja-kaczanava-peraemnicaj-lukaszenki
- ↑ https://www.the-village.me/village/city/news-city/282371-women-no
- ↑ https://nashaniva.by/index.php/?c=ar&i=257449 Архівавана 9 снежня 2020.
- ↑ https://belisrael.info/?p=26110