Эдуард Шэварднадзэ

Эдуа́рд Амвро́сіевіч Шэвардна́дзэ (груз. ედუარდ ამბროსის ძე შევარდნაძე; 25 снежня 1928, Мамаці, ЗСФСР, СССР — 7 ліпеня 2014, Тбілісі, Грузія) — савецкі і грузінскі палітычны і дзяржаўны дзеяч. З 1972 года — першы сакратар ЦК КП Грузіі, у 1985—1990 гг. — міністр замежных спраў СССР.

Эдуард Шэварднадзэ
груз. ედუარდ ამბროსის ძე შევარდნაძე
Eduard shevardnadze.jpg
Сцяг2-і Прэзідэнт Грузіі
26 лістапада 1995 — 22 лістапада 2003
Папярэднік Пасада адноўлена (1991-1992: Звіяд Гамсахурдзія
Пераемнік Ніно Бурджанадзэ (в. а.); Міхаіл Саакашвілі
Сцяг Кіраўнік Грузіі
6 лістапада 1992 — 26 лістапада 1995
Папярэднік Пасада заснавана; ён сам, як Старшыня Дзяржаўнага Савета Грузіі
Пераемнік Пасада ліквідавана; ён сам, як Прэзідэнт Грузіі
1-ы Старшыня Парламента Грузіі
3 лістапада 1992 — 25 лістапада 1995
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Зураб Жванія
Сцяг Старшыня Дзяржаўнага Савета Грузіі
10 сакавіка — 4 лістапада 1992
Папярэднік Пасада заснавана
Пераемнік Пасада ліквідавана
Сцяг Міністр знешніх зносін СССР
19 лістапада — 26 снежня 1991
Кіраўнік урада Іван Сілаеў
Папярэднік Пасада заснавана; Барыс Панкін як Міністр замежных спраў СССР
Пераемнік Пасада скасавана
Сцяг6-ы Міністр замежных спраў СССР
6 ліпеня 1985 — 20 снежня 1990
Кіраўнік урада Мікалай Рыжкоў
Папярэднік Андрэй Грамыка
Пераемнік Аляксандр Бяссмертных
Сцяг Член Палітбюро ЦК КПСС
 — 13 ліпеня 1990 (Кандытат з 27 лістапада 1978
Сцяг11-ы Першы сакратар ЦК КП Грузіі
29 верасня 1972 — 6 ліпеня 1985
Папярэднік Васіль Мжаванадзэ
Пераемнік Джумбер Патіяшвілі
Нараджэнне 25 студзеня 1928(1928-01-25)[1][2][…]
Смерць 7 ліпеня 2014(2014-07-07)[4][5][6] (86 гадоў)
Месца пахавання
Імя пры нараджэнні груз. ედუარდ შევარდნაძე
руск.: Эдуард Амвросиевич Шеварднадзе
Бацька Амврозій Георгіевіч Шэварднадзэ
Жонка Нанулі Раждэнаўна Шэварднадзэ (народжаная Цагарэйшвілі) (1929-2004)
Дзеці сын Паата
дачка Манана
Веравызнанне праваслаўе Грузінская царква
Партыя КПСС (1948-1991)
Член у
Адукацыя Кутаіскі педагагічны інстытут імя А. Цулукідзэ
Дзейнасць палітык, дыпламат
Аўтограф Eduard Shevardnadze signature.svg
Прыналежнасць СССР
Род войскаў міністэрства ўнутраных спраў[d]
Званне генерал-маёр
Бітвы Жнівеньскі путч
Грамадзянская вайна ў Грузіі
Паўднёваасяцінская вайна (1991—1992)
Вайна ў Абхазіі (1992—1993)
Крызіс у Панкіскай цясніне
Рэвалюцыя ружаў
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы
Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна Ордэн Леніна
Ордэн Леніна Ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі Ордэн Айчыннай вайны I ступені Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Ордэн Святога Міхаіла і Святога Георгія
Кавалер ордэна Князя Яраслава Мудрага І ступені
Кавалер ордэна Турэцкай Рэспублікі 1 класа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Шэварднадзэ вярнуўся ў Грузію пасля звяржэння рэжыма Звіяда Гамсахурдзія і заняў пасаду Старшыні Дзяжсавета, а потым Старшыні парламента. але ён сутыкнуўся з сур’ёзнымі эканамічнымі праблемамі, ростам уплыву мафіі і ваеннымі падзеямі ў Абхазіі. Стаўшы прэзідэнтам Грузіі не змог дабіцца вяртання Абхазіі і Паўднёвай Асеціі і вырашэння палітыка-эканамічных праблем краіны. Восенню 2003 быў вымушаны падаць у адстаўку ў выніку «Рэвалюцыі руж»

Зноскі

  1. Шеварднадзе Эдуард Амвросиевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
  3. Eduard Shevardnadze // Discogs — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. а б Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #118996959 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 кастрычніка 2015.
  5. Eduard Schewardnadse // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  6. Brozović D., Ladan T. Eduard Ševardnadze // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8

ЛітаратураПравіць