Русаковічы (Пухавіцкі раён)

Русаковічы
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Пухавіцкі
Сельсавет	Рудзенскі
Каардынаты	53°31′45″ пн. ш. 27°49′27″ у. д.HGЯO
Першае згадванне	1584
Водныя аб'екты	Рака Пціч
Насельніцтва	121 чал. (2009);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1713
Аўтамабільны код	5
СААТА	6244857061

У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Русаковічы.

Русако́вічы^[1] (трансліт.: Rusakovičy, руск.: Русаковичи) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Рудзенскага сельсавета.

ГеаграфіяПравіць

Мост праз раку Пціч.

Знаходзіцца за 32 км на паўночны захад ад горада Мар’іна Горка, 10 кіламетраў ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск—Асіповічы, на дарозе Р69, Смалявічы — Шацк.

ГісторыяПравіць

Вялікае Княства ЛітоўскаеПравіць

Першая пісьмовая згадка ў 1584 годзе ў складзе Менскага павета Вялікага княства Літоўскага.

Пад уладай Расійскай імперыіПравіць

Крыж каля могілак.

У 19 — пачатку 20 стст. — вёска ў Цітвянскай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні.

Паводле перапісу 1897 года дзейнічалі прыпісная царква і хлебазапасны магазін.

Найноўшы часПравіць

У Першую сусветную вайну ў лютым — снежні 1918 года была пад акупацыяй войскаў кайзераўскай Германіі.

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай вёска абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. З 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі вёска ўвайшла ў склад БССР.

У жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў вёска знаходзілася пад польскай уладай.

Пасля рэвалюцыі дзейнічала працоўная школа 1-ай ступені. У 1933 годзе створаны калгас «Сталінец», працавала кузня.

З канца чэрвеня 1941 года да 4 ліпеня 1944 года вёска акупіравана нямецкімі войскамі. У красавіку 1942 года вёска была спалена, забіта 11 жыхароў.

24 лістапада 1966 года да Русаковічаў была далучана в. Чырвоная Горка.

Да 31 сакавіка 1977 года вёска ўваходзіла ў склад Цітвянскага сельсавета, пасля перададзена ў адміністрацыйнае падпарадкаванне Рудзенскага пассавета^[2].

У 2002—2013 гадах — у Рудзенскім пассавеце.

НасельніцтваПравіць

1897 год — 506 чал. (76 двароў, 252 муж. і 254 жан.).
Пачатак ХХ ст. — 87 двароў, 627 жыхароў. Маёнтак 1 двор, 3 жыхары.
1917 год — 121 двор, 565 жыхароў. Маёнтак 1 двор, 54 жыхары.
1 студзеня 2002 год — 101 двор, 179 жыхароў.

Вядомыя асобыПравіць

Уладзімір Лупейка (1917—2000) — беларускі фотакарэспандэнт
Жанна Пятроўна Гляцэвіч — беларускі эканаміст, педагог.

Турыстычная інфармацыяПравіць

Страчаная спадчынаПравіць

Сядзіба Вейсенгофаў (XIX ст.).

«Беларускія могілкі. Русаковічы». 1889
«Стары двор у Русаковічах». 1908
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-14)
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-17)
Сядзіба Вейсенгофаў . Ядальня (1900-17)
Сядзіба Вейсенгофаў . Кабінэт у лямусе (1901-17)
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-14)
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-17)
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-14)
Сядзіба Вейсенгофаў і рака Пціч
Сядзіба Вейсенгофаў (1900-17)
Рака Пціч (1900-17)
Рака Пціч (1900-17)

МогілкіПравіць

ЛітаратураПравіць

Памяць : Пухавіцкі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / [укладальнік А. А. Прановіч; рэдкалегія: А. М. Карлюкевіч і інш.]. — Мінск : Беларусь, 2003. — 748 с. — 3000 экз. ISBN 985-01-0251-9.
Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь : Мінская вобласць : нарматыўны даведнік. — Мінск, 2003.
Гарады і вёскі Беларусі : энцыклапедыя. Т. 8. Мінская вобласць, кн. 4. — Мінск, 2013.

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 31 сакавіка 1977 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1977, № 15 (1533).

СпасылкіПравіць

Русаковічы — фота і помнікі — http://www.radzima.org

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[1] Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)

[2] Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 31 сакавіка 1977 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1977, № 15 (1533).

[1]

[2]