Спіс кіраўнікоў Галіцка-Валынскага княства

Спісы ўладароў Галіцкага і Уладзімірскага княстваў — князёў галіцкіх (1124—1349), уладзімірскіх (987—1392), каралёў рускіх (1254—1264, 1301—1308, магчыма 1323—1340)

князі Галіцкага княства

князі Уладзімірскага княства

Расціславічы Галіцкія^[1] (г.зв. першая галіцкая дынастыя)

у Церабоўлі

1085—1124: Васілька Расціславіч (пам. 1124)
1124—да 1141: Расціслаў Васількавіч (пам. да 1141)

у Перамышлі

1085—1092: Рурык Расціславіч (пам. 1092)
1092—1124: Валадар Расціславіч (пам. 1124)
1124—1128: Расціслаў Валадаравіч (пам. 1128)

У Звянігарадзе

1086—1092: Валадар Расціславіч (пам. 1124)
1092—1124: Расціслаў Валадаравіч (пам. 1128)
1124—1129: Уладзімірка Валадаравіч (пам. 1153)
1129—1145: Іван Расціславіч Берладнік (пам. 1162)

у Галічы

1124—1141: Іван Васількавіч (пам. 1141)
1141—1144: Уладзімірка Валадаравіч (пам. 1153)
1144: Іван Расціславіч Бярладнік (пам. 1162)
1144—1153: Уладзімірка Валадаравіч (пам. 1153)
1153—1187: Яраслаў Уладзіміравіч Асмамысл (пам. 1187)
1187—1188: Алег Яраславіч
1188: Раман Мсціславіч
1188—1189: Расціслаў Іванавіч
1190—1198: Уладзімір Яраславіч (пам. 1198)
1199—1205: Раман Мсціславіч (другі раз; пам. 1205)

987—1013: Усевалад Уладзіміравіч
10??—1054: Святаслаў Яраславіч
1054—1057: Ігар Яраславіч
1057—1064: Расціслаў Уладзіміравіч Тмутараканскі
1069—1073: Яраполк Ізяславіч
1073—1078: Алег Святаславіч (Гарыславіч)
1078—1085: Яраполк Ізяславіч
1085—1086: Давыд Ігаравіч
1086: Яраполк Ізяславіч
1086—1099 Давыд Ігаравіч (другі раз)
1099: Мсціслаў Святаполчыч
1099—1100: Давыд Ігаравіч (трэці раз)
1100—1118: Яраслаў Святаполчыч
1118—1119: Раман Уладзіміравіч
1119—1135: Андрэй Уладзіміравіч
1135—1141: Ізяслаў Мсціславіч
1141—1146: Святаслаў Усеваладавіч (князь кіеўскі)
1146—1149: Уладзімір Андрэевіч Дарагабужскі
1149: Святаполк Мсціславіч
1149—1151: Ізяслаў Мсціславіч
1151—1154: Святаполк Мсціславіч
1154—1157: Уладзімір Мсціславіч (князь кіеўскі)
1157—1170: Мсціслаў Ізяславіч
1170—1188: Раман Мсціславіч
1188: Усевалад Мсціславіч Белзскі
1188—1198: Раман Мсціславіч (другі раз; пам. 1205)

Аб’яднанне Галіцкага і Уладзіміракага княстваў (1199—1205) Рамана Мсціславічам

князі Галіцкай зямлі

князі Уладзімірскай зямлі

у Галічы

Даніла Раманавіч (1205—1206)
Уладзімір Ігаравіч, князь Ноўгарад-Северскі (1206—1208)
Раман Ігаравіч (1208—1210)
Расціслаў Рурыкавіч (1210)^[2]
Уладзімір Ігаравіч (1210—1211)
Даніла Раманавіч (1211—1212)
Мсціслаў Яраславіч Нямы (1212—1213) (фактычна баярын Уладзіслаў Кармілічыч)
Коламан Венгерскі (1213—1215)
Мсціслаў Мсціславіч Удатны (1215, 1219—1228)
Каламан (1215—1219)
Андрэй Венгерскі (1228—1229, 1231—1233)
Даніла Раманавіч (1229—1231, 1233—1235)
Міхаіл Усеваладавіч (1235—1238)
Расціслаў Міхайлавіч Чарнігаўскі (1238)

у Перамышлі

Святаслаў Ігаравіч (1207—1211)

у Звянігарадзе

Раман Ігаравіч (1210—1211)

ва Уладзіміры

Святаслаў Ігаравіч (1206—1207)
Аляксандр Усеваладавіч Белзскі (1207—1209)
Інгвар Яраславіч Луцкі (1209—1210)
Аляксандр Усеваладавіч Белзскі (1210—1215)
Данііл Раманавіч (1215—1238)

у Белзе

Аляксандр Усеваладавіч (1195—1207, 1209—1210, 1215—1232)
Васілька Раманавіч (1207—1211)
Усевалад Усеваладавіч (1211—1215)

у Чэрвене

Усевалад Усеваладавіч (1207—1212)

у Берасці

Васілька Раманавіч (1208—1210, 1219—1228)

у Луцку
гл. Луцкае княства

у Перасопніцы
гл. Перасопніцкае княства

у Дарагабужы
гл. Дарагабужскае княства

у Шумску

Аб’яднанне Галіцкага і Уладзіміракага княстваў (1238—1264) Данілам Раманавічам

Раманавічы (г.зв. другая галіцкая дынастыя)

Князі галіцкія і каралі рускія

Князі ўладзімірскія

Даніла Раманавіч, князь галіцкі (1238—1264), вялікі князь Кіеўскі (1240), кароль рускі (1254—1264)
Леў Данілавіч, князь галіцкі (1264—1301), у т.л. у сапраўленні са Шварнам (1264—1269)
Шварн Данілавіч, князь холмскі, саправіцель Льва (1264—1269), вялікі князь літоўскі.
Юрый Львовіч, князь Галіцкі і Валынскі, кароль Русі (1301—1308)
Леў Юр'евіч, князь Галіцкі, Валынскі і ўсёй Русі ў сапраўленні з Андрэем (1308—каля1323)
Андрэй Юр’евіч, князь Галіцкі, Валынскі і ўсёй Русі ў сукіраўніцтве з Львом (1308—каля1323)
Уладзімір Львовіч Галіцкі, вядомы толькі па польскіх хроніках кароль Русі (1323—каля1325)

Пясты

Юрый-Баляслаў Трайдзеневіч — князь Галіцкі, кароль Русі^[3] (тытул паказаны на адваротным баку пячаткі; сам сябе Юрый зваў князем і спадчыннікам («дзедзічам») каралеўства Русі) (1325—1340).

Гедзімінавічы

Любарт-Дзмітрый Гедзімінавіч, літоўскі князь, князь Галіцкі (1340—1349)^[4], князь Валынскі (1340—1366; 1370—1383)^[5]

У 1349 годзе Галіцкае княства было заваявана Казімірам Вялікім. У 1376—1377 Любарт ненадоўга вярнуў уладу ў Галічы, але затым страціў яе на карысць караля Людовіка Вялікага (1377).

Аляксандр Карыятавіч, князь Валынскі, намеснік караля Казіміра Вялікага (1366—1370).
Фёдар Любартавіч, князь Валынскі (1383—1392 (1390?)^[6], 1431).
Свідрыгайла, князь Валынскі (1434—1452).

У 1392 годзе Валынскае княства адышло да Літвы, у 1431 годзе адноўлена і канчаткова ліквідавана ў 1452 годзе. Галіцка-Валынскае княства спыніла палітычнае існаванне.

Габсбургі

Зноскі

↑ Пресняков А. Е. Княжое право в Древней Руси. — М.:Наука, 1993
↑ М.Грушевский по Воскресенской летописи
↑ DOMINI.GEORGI.DUCUS.LADIMIRIE
↑ Ад імя Любарта ў Галічы ў 1340—1349 гг. кіраваў баярын Дзмітрый Дзяцько (Дзядзько), які меў званне «правізара або кіраўніка Рускай зямлі».
↑ Даведнік па гісторыі Украіны = Довідник з історії України / За ред. І. Підкови та Р. Шуста. — К.: Генеза, 1993. — Т. 2. Архівавана 23 студзеня 2010.
↑ Даведнік па гісторыі Украіны = Довідник з історії України / За ред. І. Підкови та Р. Шуста. — К.: Генеза, 1993. — Т. 3. Архівавана 30 студзеня 2020.

[1] Пресняков А. Е. Княжое право в Древней Руси. — М.:Наука, 1993

[2] М.Грушевский по Воскресенской летописи

[heraldicum-3] DOMINI.GEORGI.DUCUS.LADIMIRIE

[4] Ад імя Любарта ў Галічы ў 1340—1349 гг. кіраваў баярын Дзмітрый Дзяцько (Дзядзько), які меў званне «правізара або кіраўніка Рускай зямлі».

[ry-5] Даведнік па гісторыі Украіны = Довідник з історії України / За ред. І. Підкови та Р. Шуста. — К.: Генеза, 1993. — Т. 2. Архівавана 23 студзеня 2010.

[ry2-6] Даведнік па гісторыі Украіны = Довідник з історії України / За ред. І. Підкови та Р. Шуста. — К.: Генеза, 1993. — Т. 3. Архівавана 30 студзеня 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]