Зборная Бразіліі па футболе

Зборная Бразіліі па футболе прадстаўляе Бразілію на міжнародных спаборніцтвах па футболе з 1914 года. Каманда кантралюецца Бразільскай канфедэрацыяй футбола, якая з’яўляецца адным з 10 членаў КАНМЕБОЛ (Паўднёваамерыканская футбольная канфедэрацыя) і ўваходзіць у ФІФА.

 Бразілія
Мянушкі Seleção (Даслоўна з партугальскай — зборная), Пентакампеоны
Канфедэрацыя КАНМЕБОЛ (Паўднёвая Амерыка)
Федэрацыя Бразільская канфедэрацыя футбола
Галоўны трэнер
Капітан Неймар
Найбольшая колькасць гульняў Кафу (142)
Найлепшы бамбардзір Неймар (79)
Хатні стадыён Маракана
Код ФІФА BRA
Форма
Асноўная
форма
Форма
Рэзервовая
форма
Рэйтынг ФІФА
Дзеючы 2 (7 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы 1 (153 разы)
Найніжэйшы 22 (чэрвень 2013)
Рэйтынг Эла
Дзеючы 1 (12 чэрвеня 2018)
Найвышэйшы 1 (8640 дзён)
Найніжэйшы 20 (7 лістапада 2001)
Першая гульня
Аргенціна Аргенціна 3:0 Бразілія Бразілія
(Буэнас-Айрэс, Аргенціна; 20 жніўня 1914)
Самая буйная перамога
Бразілія Бразілія 14:0 Нікарагуа Нікарагуа
(Мехіка, Мексіка; 17 кастрычніка 1975)
Самае буйное паражэнне
Уругвай Уругвай 6:0 Бразілія Бразілія
(Вінья-дэль-Мар, Чылі; 18 верасня 1920)
Бразілія Бразілія 1:7 Германія Германія
(Белу-Арызонты, Бразілія; 8 ліпеня 2014)
Чэмпіянат свету
Колькасць удзелаў 22 (усе) (Упершыню 1930)
Найлепшы вынік Чэмпіён (1958, 1962, 1970, 1994, 2002)
Кубак Амерыкі
Колькасць удзелаў 37 (Упершыню 1916)
Найлепшы вынік Чэмпіён (1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 1999, 2004, 2007, 2019)
Залаты кубак КАНКАКАФ
Колькасць удзелаў 3 (Упершыню 1996)
Найлепшы вынік 02Сярэбраны прызёр 2 месца (1996, 2003)
Кубак канфедэрацый
Колькасць удзелаў 7 (Упершыню 1997)
Найлепшы вынік Чэмпіён (1997, 2005, 2009, 2013)
Спартыўныя ўзнагароды
Чэмпіянаты свету па футболе
Бронза Францыя 1938
Серабро Бразілія 1950
Золата Швецыя 1958
Золата Чылі 1962
Золата Мексіка 1970
Бронза Аргенціна 1978
Золата ЗША 1994
Серабро Францыя 1998
Золата Японія/Паўднёвая Карэя 2002
Кубкі канфедэрацый
Золата Саудаўская Аравія 1997
Серабро Мексіка 1999
Золата Германія 2005
Золата ПАР 2009
Золата Бразілія 2013
Алімпійскія ўзнагароды
Футбол
Серабро Лос-Анджэлес 1984
Серабро Сеул 1988
Бронза Атланта 1996
Бронза Пекін 2008
Серабро Лондан 2012
Золата Рыа-дэ-Жанэйра 2016
Золата  2020

Чэмпіён свету 1958, 1962, 1970, 1994, 2002 гадоў.

Гісторыя

правіць

Бразілія — адзіная краіна, якая не прапусціла ніводнага фінальнага этапу чэмпіянату свету. Яна ж адзіная, якая дамагалася тытула чэмпіёнаў 5 разоў. Акрамя гэтага ў іх скарбонцы два другія месцы, два трэція і два чацвёртыя.

Упершыню зборная Бразіліі па футболе была сфарміравана ў 1914 годзе і правяла матч супраць англійскага клуба «Эксетэр Сіці» і выйграла 2:0 (па іншых звестках матч завяршыўся ўнічыю 3:3). Аднак да больш сур’ёзных перамог на сусветнай арэне было яшчэ далёка. Шмат у чым гэтаму перашкаджала блытаніна сярод кіраўнікоў мясцовых футбольных федэрацый унутры краіны.

Як бы там ні было, у чэмпіянатах свету 1930 і 1934 Бразілія выбывала пасля першага этапу. У 1938 годзе каманда паказала значны прагрэс і ўпэўнена заваявала бронзу чэмпіянату. А Леанідас патрапіў у гісторыю, як першы ігрок, які забіў 4 мячы ў матчы чэмпіянату свету.

Першы пасляваенны чэмпіянат 1950 стаў першым, які праходзіў у Бразіліі. Да таго ж ён быў унікальны тым, што на ім не праводзіўся фінальны матч. Быў групавы этап для чатырох каманд. Прынята лічыць сустрэчу Бразілія — Уругвай «фіналам». Матч, які праходзіў на стадыёне «Маракана» у Рыа-дэ-Жанэйра наведалі 199854 балельшчыкі. Бразільцам дастаткова было згуляць унічыю, каб стаць чэмпіёнамі, але, ведучы ў ліку 1:0, яны прайгралі 1:2. У Паўднёвай Амерыцы гэты матч вядомы як «мараканаса».

У 1954 годзе на чэмпіянат, які праходзіў у Швейцарыі, прыехала абноўленая каманда з групай добрых моцных ігракоў. Аднак у чвэрцьфінале бразільцы саступілі фаварыту першынства, венграм, з лікам 2:4, правёўшы адзін з самых жудасных матчаў у сваёй гісторыі. Гэты матч атрымаў назву «бітва ў Берне».

У 1958 годзе на чэмпіянаце свету ў Швецыі Бразілія нечакана для ўсіх у бліскучым стылі стала чэмпіёнам свету. У складзе каманды бліскалі такія ігракі, як Пеле, Гарынча, Вава і многія іншыя, якія ўвайшлі ў сусветную гісторыю футбола. Адкрыццём гэтага першынства быў сямнаццацігадовы Пеле, які да гэтага часу лічыцца каралём футбола ўсіх часоў і народаў.

У 1962 годзе ў Чылі бразільцы змаглі паўтарыць свой поспех. Найлепшым бамбардзірам першынства стаў Гарынча, які забіў 4 мяча. Яго напарнік Пеле выбыў з чэмпіянату пасля цяжкай траўмы ў адным з першых матчаў турніру.

На чэмпіянаце свету ў Англіі ў 1966 годзе каманду чакаў грандыёзны правал. «Селесаа» апынуліся не па зубах венгры і партугальцы, у шэрагах якіх гуляў Эўзеб’ю. Зборная Бразіліі выбыла з першынства ўжо ў падгрупе, што расцэньвалася не інакш як нацыянальная катастрофа. Шэраг ігракоў быў вымушаны некаторы час заставацца ў Еўропе, чакаючы неспакойную сітуацыю на радзіме.

Аднак ужо на наступным чэмпіянаце свету ў Мексіцы бразільцы, у складзе якіх зноў бліскаў Пеле, паказалі футбол найвышэйшага класа і выйгралі ўсе матчы першынства. У фінале Бразілія разграміла зборную Італіі 4:1.

Пасля таго, як «Селесаа» за кароткі час змаглі тры разы стаць уладальнікамі тытула чэмпіёна свету, пачалася доўгая паласа няўдач:

  • 1974 — Бразілія выставіла адзін з самых слабых складаў за ўсю сваю гісторыю і ў выніку заняла толькі 4 месца.
  • 1978 — «Селесаа» саступілі па розніцы мячоў гаспадарам поля аргенцінцам у матчы за выхад у фінал. Расчараваныя бразільцы абвінавацілі брамніка зборнай Перу, аргенцінца па нараджэнні, у адмысловы дрэннай гульні (матч Аргенціна — Перу скончыўся 6:0).
  • 1982 — склад Бразіліі лічыўся непераможным, аднак адбылося нечаканае паражэнне ад зборнай Італіі 2:3 і выбыванне з турніру на ранняй стадыі. Італьянцы ў выніку сталі лепшымі на гэтым турніры.
  • 1986 — на гэты раз паражэнне па серыі пасляматчавых пенальці супраць зборнай Францыі. За Бразілію не забіў 11-метровы «Белы Пеле» Зіку.
  • 1990 — жудаснае паражэнне ў 1/8 фіналу супраць аргенцнцаў. Бразільцы на працягу ўсёй гульні паказвалі добры атакуючы футбол, раз за разам штурмавалі браму суперніка, але так і не змаглі забіць. На апошніх хвілінах матча Клаўдзіа Каніджа пасля контратакі забіў вырашальны гол. 1:0 на карысць Аргенціны.

На чэмпіянаце свету 1994 года ў ЗША Бразілія праз 24 гады зноў атрымала перамогу: пасля цяжкага фіналу супраць зборнай Італіі бразільцы змаглі выйграць у серыі пасляматчавых пенальці 3:2. У складзе Бразіліі асабліва вылучаліся нападаючыя Рамарыу, Бебету, галкіпер Тафарэл, паўабаронца і капітан каманды Дунга, абаронцы Кафу, Бранку.

На чэмпіянаце свету 1998 года ў Францыі у складзе «Селесаа» бліскаў знакаміты «зубасцік» Раналду. Бразілія зноў дайшла да фіналу, аднак пацярпела паражэнне ад гаспадароў поля 0:3. Два галы, якія паклалі пачатак разгрому, пасля падач з вуглавых забіў лідар зборнай Францыі Зінедзін Зідан.

На чэмпіянаце свету 2002 года ў Японіі і Паўднёвай Карэі Бразілія працягвала паказваць добрую гульню і ў трэці раз запар выйшла ў фінал сусветнага першынства. У фінале яны ўпершыню сустрэліся са сваім галоўным завочным канкурэнтам зборнай Германіі і нанеслі немцам паражэнне 2:0. Браму Германіі абараняў знакаміты брамнік Олівер Кан, які на працягу чэмпіянату паказваў выдатную гульню, аднак у фінале здзейсніў фатальную памылку і прапусціў просты мяч. Найлепшым бамбардзірам першынства стаў Раналду (8 мячоў). У складзе «пентакампеонаў» гуляў шэраг майстроў экстра-класа, такіх як Раналдынью, Раберту Карлус, Кака, Рывалду, Кафу, Лусіу і іншыя.

Чэмпіянат свету 2006 года ў Германіі завяршыў серыю моцных выступленняў зборнай Бразіліі. Нягледзячы на зорны склад, каманда падышла да першынства не згулянай і ў слабой кандыцыйнай форме (напрыклад, па меркаванні шматлікіх журналістаў, Раналду меў лішак вагі). Пасля шэрагу перамог Бразілія ў 1/4 фіналу пацярпела паражэнне ад вопытнай французскай зборнай 0:1 (Анры).

На чэмпіянаце свету 2010 года ў Паўднёва-Афрыканскай Рэспубліцы ў 1/4 фіналу зборная Бразілія прайграла зборнай Нідэрландаў з лікам 2:1. Трэнер «пентакампеонаў» Дунга цалкам змяніў манеру гульні зборнай у бок прагматычнасці і стаўкі на фінальны вынік. У складзе Бразіліі бліскалі такія ігракі як Жуліу Сезар, Майкон, Лусіу, Кака, Рабінью.

Чэмпіянат свету 2016 года другі раз у гісторыі праходзіў у Бразіліі. У параўнанні з першынствам 2010 года амаль поўнасцю абнавіўся склад, месца ветэранаў занялі маладыя ігракі, лідарам зборнай стаў Неймар. Пасля ўпэўненай перамогі ў Кубку канфедэрацый Бразілія лічылася адным з фаварытаў, аднак у паўфінальным матчы супраць зборнай Германіі прапусціла пяць мячоў за першыя 30 хвілін матча, які скончыўся з лікам 1:7 і стаў найбуйнейшым паражэннем Бразіліі ў гісторыі. У мачты за трэцяе месца Бразілія саступіла зборнай Нідэрландаў з лікам 0:3.

Няўдачы чакалі Бразілію і ў наступных Кубках Амерыкі. У 2015 годзе, пераадолеўшы групавы этап, Бразілія саступіла ў чвэрцьфінале Парагваю па пенальці. З-за гэтага паражэння Бразілія ўпершыню за доўгі час не трапіла на Кубак канфедэрацый (які праходзіў у 2017 годзе). На юбілейным Кубку Амерыкі 2016 года Бразілія саступіла ў рашаючым матчы групавога этапу Перу (0:1, першае паражэнне ад Перу з 1985 года) і ўпершыню з 1987 года не выйшла з групы.

У чэрвені 2016 года новым галоўным трэнерам зборнай Бразіліі быў прызначаны Тыты. Адбор да чэмпіянату свету 2018 пачаўся для бразільцаў удала, яны хутка захапілі лідарства ў паўднёваамерыканскай групе і ў выніку сталі сталі першай зборнай (пасля гаспадароў — зборнай Расіі), якая гарантавала сабе месца на сусветным першынстве.

 
 
 
 
 
 
 
1914
 
 
 
 
 
 
 
1916
 
 
 
 
 
1917
 
 
 
 
 
 
 
1918
 
 
 
 
 
 
 
1919
 
 
 
 
 
1919—1945
 
 
 
 
 
1945—1950
 
 
 
 
 
1950—1953
 
 
 
 
 
з 1954

Выступы на турнірах

правіць

Чэмпіянат свету

правіць
Чэмпіянат свету Найлепшы бамбардзір (галы) Галоўны трэнер Кваліфікацыя
Год Стадыя М ЗМ В Н П ЗГ ПГ ЗМ В Н П ЗГ ПГ
  1930 Групавы раўнд (топ-13) 6-е / 13 2 1 0 1 5 2 Прэгінья (3)   Піндару ды Карвалью Радрыгіс Запрошаная каманда
  1934 1/8 фіналу 14-е / 16 1 0 0 1 1 3 Леонідас (1)   Луіс Віньяэс Кваліфікавалася аўтаматычна
  1938 Паўфінал 3-е / 15 5 3 1 1 14 11 Леонідас (7)   Адэмар Пімента Кваліфікавалася аўтаматычна
  1950 Фінал 2-е / 13 6 4 1 1 22 6 Адэмір (8)   Флавіу Коста Гаспадыня чэмпіянату
  1954 Чвэрцьфінал 5-е / 16 3 1 1 1 8 5   Зэзэ Марэйра 4 4 0 0 8 1
  1958 Фінал 1-е / 16 6 5 1 0 16 4 Пеле (6)   Вісенты Феола 2 1 1 0 2 1
  1962 Фінал 1-е / 16 6 5 1 0 14 5   Аймарэ Марэйра Дзеючы чэмпіён
  1966 Групавы раўнд (топ-16) 11-е / 16 3 1 0 2 4 6   Вісенты Феола Дзеючы чэмпіён
  1970 Фінал 1-е / 16 6 6 0 0 19 7 Жайрзінью (7)   Марыу Загалу 6 6 0 0 23 2
  1974 Паўфінал 4-е / 16 7 3 2 2 6 4 Раберту Рывеліну (3)   Марыу Загалу Дзеючы чэмпіён
  1978 Паўфінал 3-е / 16 7 4 3 0 10 3   Клаўдыу Каўтынью 6 4 2 0 17 1
  1982 Групавы раўнд 2 (топ-12) 5-е / 24 5 4 0 1 15 6 Зіку (4)   Тэле Сантана 4 4 0 0 11 2
  1986 Чвэрцьфінал 5-е / 24 5 4 1 0 10 1 Карэка (5)   Тэле Сантана 4 2 2 0 6 2
  1990 1/8 фіналу 9-е / 24 4 3 0 1 4 2   Себасцьян Лазароні 4 3 1 0 13 1
  1994 Фінал 1-е / 24 7 5 2 0 11 3 Рамарыу (5)   Карлус Алберту Парэйра 8 5 2 1 20 4
  1998 Фінал 2-е / 32 7 4 1 2 14 10 Раналду (4)   Марыу Загалу Дзеючы чэмпіён
   2002 Фінал 1-е / 32 7 7 0 0 18 4 Раналду (8)   Луіс Феліпі Скалары 18 9 3 6 31 17
  2006 Чвэрцьфінал 5-е / 32 5 4 0 1 10 2 Раналду (3)   Карлус Алберту Парэйра 18 9 7 2 35 17
  2010 Чвэрцьфінал 6-е / 32 5 3 1 1 9 4 Луіс Фабіяну (3)   Дунга 18 9 7 2 33 11
  2014 Паўфінал 4-е / 32 7 3 2 2 11 14 Неймар (4)   Луіс Феліпі Скалары Гаспадыня чэмпіянату
  2018 Чвэрцьфінал 6-е / 32 5 3 1 1 8 3   Тыты 18 12 5 1 41 11
  2022 Чвэрцьфінал 7-е / 32 5 3 1 1 8 3 Рышарлісан   Тыты 17 14 3 0 40 5
      2026
Усяго Перамога (5) 22/22 114 76 19 19 237 108 Раналду (15) 127 82 33 12 280 75

Чэмпіянат Паўднёвай Амерыкі і Кубак Амерыкі

правіць
Год Стадыя М ЗМ В Н П ЗГ ПГ Найлепшы бамбардзір (галы) Галоўны трэнер
Чэмпіянат Паўднёвай Амерыкі
  1916 Фінальны раўнд (топ-4) 3-е / 4 3 0 2 1 3 4   Сілвіу Лагрэка
  1917 Фінальны раўнд (топ-4) 3-е / 4 3 1 0 2 7 8 Харолду (2)   Сільвіу Лагрэка
  1919 Фінальны раўнд (топ-4) 1-е / 4 4 3 1 0 12 3   Харолду
  1920 Фінальны раўнд (топ-4) 3-е / 4 3 1 0 2 1 8 Ісмаэл Алварыса (1)   Асвалду Гоміс
  1921 Фінальны раўнд (топ-4) 2-е / 4 3 1 0 2 4 3 Машаду (2)   Ферэйру Віяна Нету
  1922 Фінальны раўнд (топ-5) 1-е / 5 5 2 3 0 7 2   Лаіс
  1923 Фінальны раўнд (топ-4) 4-е / 4 3 0 0 3 2 5 Ніла Брага (2)   Чыку Нету
  1924 Знялася
  1925 Фінальны раўнд (топ-5) 2-е / 5 4 2 1 1 11 9   Рамон Платэра
  1926 Знялася
  1927 Знялася
  1929 Знялася
  1935 Знялася
  1937 Фінальны раўнд (топ-6) 2-е / 6 6 4 0 2 17 11   Адэмар Пімента
  1939 Знялася
  1941 Знялася
  1942 Фінальны раўнд (топ-7) 3-е / 7 6 3 1 2 15 7 Сілвіу Пірылью (6)   Адэмар Пімента
  1945 Фінальны раўнд (топ-7) 2-е / 7 6 5 0 1 19 5 Атылья Гарсія (5)   Флавіу Коста
  1946 Фінальны раўнд (топ-6) 2-е / 6 5 3 1 1 13 7 Элену ды Фрэйташ (6)   Флавіу Коста
  1947 Знялася
  1949 Фінальны раўнд (топ-8) 1-е / 8 8 7 0 1 46 7 Жаір да Роза Пінту (9)   Флавіу Коста
  1953 Фінальны раўнд (топ-7) 2-е / 7 7 4 0 3 17 9 Жулінью (5)   Зэзэ Марэйра
  1955 Знялася
  1956 Фінальны раўнд (топ-6) 4-е / 6 5 2 2 1 4 5   Асвалду Брандан
  1957 Фінальны раўнд (топ-7) 2-е / 7 6 4 0 2 23 9   Асвалду Брандан
  1959 Фінальны раўнд (топ-7) 2-е / 7 6 4 2 0 17 7 Пеле (8)   Вісенты Феола
  1959 Фінальны раўнд (топ-5) 3-е / 5 4 2 0 2 7 10 Паўлу Пісанешы (3)   Гентыль Кардосу
  1963 Фінальны раўнд (топ-7) 4-е / 7 6 2 1 3 12 13 Флавіу Мінуану (5)   Аймарэ Марэйра
  1967 Знялася
Усяго Перамога (3) 19/29 93 50 14 29 237 132
Кубак Амерыкі
  1975 Паўфінал 3-е / 10 6 5 0 1 16 4   Асвалду Брандан
  1979 Паўфінал 3-е / 10 6 2 2 2 10 9 Сократыс (3)   Клаўдыу Каўтынью
  1983 Фінал 2-е / 10 8 2 4 2 8 5 Раберту Дынаміт (3)   Клаўдыу Каўтынью
  1987 Групавы раўнд (топ-10) 5-е / 10 2 1 0 1 5 4   Карлус Алберту Сілва
  1989 Фінальны раўнд (топ-4) 1-е / 10 7 5 2 0 11 1 Бебету (6)   Себасцьян Лазароні
  1991 Фінальны раўнд (топ-4) 2-е / 10 7 4 1 2 12 8 Бранку (3)   Паўлу Раберту Фалкан
  1993 Чвэрцьфінал 5-е / 12 4 1 2 1 6 4 Пальінья (3)   Карлус Алберту Парэйра
  1995 Фінал 2-е / 12 6 4 2 0 10 3 Туліу (3)   Марыу Загалу
  1997 Фінал 1-е / 12 6 6 0 0 22 3 Раналду (5)   Марыу Загалу
  1999 Фінал 1-е / 12 6 6 0 0 17 2   Вандэрлей Лушэмбургу
  2001 Чвэрцьфінал 6-е / 12 4 2 0 2 5 4 Дэнілсан (2)   Луіс Феліпі Скалары
  2004 Фінал 1-е / 12 6 3 2 1 13 6 Адрыяну (7)   Карлус Алберту Парэйра
  2007 Фінал 1-е / 12 6 4 1 1 15 5 Рабінью (6)   Дунга
  2011 Чвэрцьфінал 8-е / 12 4 1 3 0 6 4   Ману Менезіс
  2015 Чвэрцьфінал 5-е / 12 4 2 1 1 5 4   Дунга
  2016 Групавы раўнд (топ-16) 9-е / 16 3 1 1 1 7 2 Паўлінью (3)   Дунга
  2019 Фінал 1-е / 12 6 4 2 0 13 1 Эвертан (3)   Тыты
  2021 Фінал 2-е / 10 7 5 1 1 12 3   Тыты
  2024
Усяго Перамога (6) 18/18 98 58 24 16 193 72

Алімпійскія гульні

правіць
  • Чэмпіён — 2016
  • Сярэбраны прызёр — 1984, 1988, 2012
  • Трэцяе месца — 1996, 2008

Кубак канфедэрацый

правіць
  • Пераможца — 1997, 2005, 2009, 2013
  • Сярэбраны прызёр — 1999

Залаты кубак КАНКАКАФ

правіць
  • Сярэбраны прызёр — 1996, 2003
  • Трэцяе месца — 1998

Залаты Кубак чэмпіёнаў свету

правіць
  • Сярэбраны прызёр — 1980

Крыніцы

правіць

Спасылкі

правіць